امام صادق (ع) فرموده است: «دوست می دارم که مؤمن نگین انگشترش از پنج چیز باشد: یاقوت که از همه فاخرتر است. عقیق که از هر نگین دیگر برای خدا و ما خالصانه تر است. فیروزه... و حدید صینی (آهن چینی) و سنگ ها و درهای سپید ناحیه نجف».[1] در احادیث برای هر یک از این انگشترها فوائد و آثار متعددی ذکر گردیده که در اینجا تنها به گوشه هایی از آن اشاره می شود:
حضرت علی (ع) در فضیلت به دست کردن انگشتر عقیق می فرماید:
«صَلَاةُ رَکعَتَینِ بِفَصِّ عَقِیقٍ تَعْدِلُ أَلْفَ رَکعَةٍ بِغَیرِهِ»[2]
؛ «کسی که انگشتر عقیق در دست کند و دو رکعت نماز با آن بخواند، ثواب آن دو رکعت، برابر با هزار رکعت نمازی است که بدون انگشتر عقیق بخواند».
در روایتی از قول حضرت فاطمه زهرا (س) و به نقل از پیامبر خدا (ص) آمده است: «کسی که انگشتر عقیق به دست کند، همیشه خیر می بیند»[3].
امام صادق (ع) در خاصیت انگشتر یاقوت فرموده اند:
«تَخَتَّمُوا بِالْیوَاقِیتِ فَإِنَّهُ ینْفِی الْفَقْرَ»[4]
؛ «انگشتر یاقوت در دست کنید؛ زیرا که تنگدستی را از بین می برد».
امام صادق (ع) پیرامون فضیلت انگشتر فیروزه نیز می فرماید: «فیروزه مایه مسرت خاطر زنان و مردان مؤمن می شود و نور چشم را تقویت می کند و سینه را گشاده می سازد و بر نیروی دل می افزاید».[5] ایشان در پاسخ به سؤالی در خصوص فضیلت دُرّ نجف چنین بیان داشته اند: «هر کس به آن بنگرد، خداوند به هر نظر، اجر پیامبران و صالحان را می نویسد و اگر لطف و رحمت خداوند بر شیعیان ما نبود، هر نگین از آن چنان گران می شد که به هیچ قیمت پیدا نشود؛ ولی خداوند آن را برای ایشان فراوان و ارزان قرار داده است که توانگر و مستمند ایشان بتوانند از آن نگین انگشتر بسازند».[6] بنابر احادیث منقول، انگشتر باید در دو انگشت آخر یعنی انگشت کوچک و انگشت پهلوی آن قرار داده شود و برای انگشتری کردن در انگشت کوچک بسیار سفارش شده است و از انگشتری کردن در انگشت وسط و سبابه نهی کرده اند.[7] امام صادق (ع) به نقل از پیامبر خدا (ص) فرموده اند: «امت من از اینکه انگشتر را به انگشت وسط و سبابه کنند، نهی شده اند».[8]
اما انگشتر به دست راست کردن ریشه در سیره معصومان (ع) دارد و یکی از نشانه های ایمان شمرده شده است [9]. آن بزرگواران، همیشه انگشتر در دست راستشان نموده و علاوه بر اینکه خود به این موضوع اهمیت می دادند، شیعیان را نیز به این عمل سفارش کرده و آن را از علائم پیروان امیرمومنان (ع) بر می شمردند.
امام رضا (ع) در حدیثی به این موضوع اشاره نموده و فرموده اند:
«پیامبرخدا (ص) امیرالمؤمنین (ع) و دیگر امامان معصوم (ع) همواره انگشتر را بر دست راست می نمودند»[10].
از همین رو، انگشتر به دست راست نمودن به عنوان یک عمل مستحب از فضیلت بسیار برخوردار است.
از مجموع روایات که تا حدّ ممکن باید از خالی گذاردن دست راست از انگشتری و استعمال آن در دست چپ پرهیز کرد؛ زیرا انگشتر در دست راست کردن نشانه شیعه بودن است و ائمه اطهار (ع) نیز بر انجام این عمل و زنده نگه داشتن این سنت بسیار تأکید داشته اند. البته اگر کسی خواست می تواند علاوه بر استفاده انگشتر در دست راست آن را در دست چپ نیز استعمال نماید.
پی نوشت ها:
[1] . جامع الأخبار، ص 135؛ علاوه بر این پنج انگشتر، برخى دیگر از انگشترها همچون زمرد و جزع یمانى نیز از سوى اسلام توصیه گردیده است.
براى مطالعه بیشتر ر. ک: سنگ و خواص اعجابانگیز، سیدمحمد صدرا موحد ابطحى، نشر عطر عترت.
[2] . أعلام الدین، ص 393.
[3] . الأمالى، طوسى، ص 311.
[4] . ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 176.
[5] . جامع الأخبار، ص 135.
[6] . جامع الأخبار، ص 135، الفصل الثالث و التسعون فى التختم بالعقیق. خاطرنشان مىشود علاوه بر خواص و فضیلتهایى که براى هر یک از این انگشترها ذکر شده از سوى معصومین(ع) حک نمودن اذکار خاصى نیز براى انگشترها ذکر گردیده که این امر موجب مىشود تا هر یک از انگشترها داراى خواص و ویژگىهاى دیگرى نیز گردند.
براى مطالعه بیشتر ر. ک: سنگ و خواص اعجابانگیز، سیدمحمد صدرا موحد ابطحى، نشر عطر عترت.
[7] . از لحاظ فقهى این نهى حکایت از کراهت آن دارد و در آن فرقى بین زن و مرد نیست.
[8] . مکارم الأخلاق، ص 93، فى کیفیة التختم.
[9] . مستدرک الوسائل، ج 3، ص 288.
[10] . وسائل الشیعة، ج 5، ص 83.
منبع: حوزه نت
