موارد مصرف پروزاک
پروزاک می‌تواند خلق و خوی، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و می‌تواند به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند.پروزاک می‌تواند ترس، اضطراب، افکار ناخواسته، و تعداد حملات ترس را کاهش دهد.
همچنین می‌تواند نیاز به انجام کارهای مکرر (وسواس مانند شستن دست‌ها، حسابرسی، و چک کردن) که در زندگی روزانه تداخل ایجاد می‌کند، را کاهش دهد.
پروزاک می‌تواند علائم پیش از قاعدگی مانند تحریک پذیری، افزایش اشتها، و افسردگی را کاهش دهد.
این دارو می‌تواند رفتارهای پاکسازی و زیاده روی را در پراشتهایی روانی کاهش دهد.
سایر کاربردها پروزاک
این بخش شامل موارد استفاده این دارو که در برچسب‌های حرفه‌ای تأیید شده برای دارو فهرست نشده‌اند اما ممکن است توسط افراد حرفه‌ای در مراقبت‌های بهداشتی تجویز شوند، می‌باشد.از این دارو تنها در صورتی برای بیماری‌هایی که در این بخش ذکر شده استفاده کنید که توسط فردی حرفه‌ای در زمینه مراقبت‌های بهداشتی تجویز شده باشد.
پروزاک برای درمان یک اختلال خاص دیگر در غذا خوردن (بی اشتهایی عصبی)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، و اختلالات خاص سیستم عصبی / خواب (کاتاپلکسی، حمله خواب) استفاده میشود.
همچنین می‌تواند برای درمان گرگرفتگی که با یائسگی رخ می‌دهد، استفاده شود.
چگونگی مصرف پروزاک
راهنمای دارو و در صورت موجود بودن، اطلاعات بیمار که توسط داروساز شما ارائه میشود را قبل از استفاده از دولوکستین و هنگام مصرف مجدد آن، بخوانید.اگر هر گونه سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو از طریق دهان طبق دستور پزشک معمولاً یک بار در روز در صبح مصرف میشود.
اگر دو بار در روز این دارو را مصرف می‌کنید، پزشک شما ممکن است دستور داده باشد یکی را در صبح و یکی در ظهر مصرف کنید.
اگر پروزاک را برای رفع مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می‌کنید، پزشک شما ممکن است دستور داده باشد آن را هر روز از ماه و یا فقط ۲ هفته قبل از دوره قاعدگی خود تا اولین روز شروع دوره قاعدگی خود مصرف کنید.
برای کمک به یادآوری مصرف دارو، تقویم خود را علامت بزنید.
اگر شکل مایع این دارو را مصرف می‌کنید، دوز دارو را به دقت با استفاده از دستگاه اندازه گیری / قاشق مخصوص اندازه گیری کنید.
از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.
دوز این دارو براساس سن، وضعیت پزشکی و واکنش به درمان تعیین میشود.
برای کاهش ریسک عوارض جانبی، پزشک شما ممکن است این دارو را با دوز پایین شروع کند و به تدریج آن را افزایش دهد. به دقت از دستور پزشک خود پیروی کنید.
برای دریافت بیشترین فایده از این دارو آن را به طور منظم مصرف کنید. برای اینکه مصرف دارو را فراموش نکنید، آن را هر روز در همان زمان مصرف کنید.
ادامه مصرف این دارو طبق دستور پزشک حائز اهمیت است حتی اگر احساس کنید حالتان بهتر شده است. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید.
برخی از شرایط، زمانی که دارو به طور ناگهانی متوقف شود، بدتر می‌شوند. دوز شما ممکن است نیاز باشد به تدریج کاهش یابد.
شما باید طی ۱ تا ۲ هفته مقداری بهبودی را مشاهده کنید. ممکن است ۴ تا ۵ هفته طول بکشد تا شما احساس کنید کاملاً دارو تأثیر خود را گذاشته است.
اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
با مصرف این دارو تهوع، خواب آلودگی، سرگیجه، اضطراب، مشکلات خواب، از دست دادن اشتها، خستگی، تعریق، و یا خمیازه کشیدن ممکن است رخ دهند.اگر هر یک از این عوارض باقی ماند یا بدتر شد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورتی که پزشک شما استفاده از این محصول را تجویز کرده است، به یاد داشته باشید که وی این دارو را بدین دلیل تجویز کرده است که منافع آن را از خطر عوارض جانبی آن بیشتر در نظر گرفته است.
بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورتی که هر یک از این عوارض جانبی بعید، اما جدی رخ دادند، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید
تغییرات غیر معمول و یا شدید روانی / خلق و خوی (مانند اضطراب، انرژی / هیجان بالای غیر معمول، افکار خودکشی)، کبودی / خونریزی آسان، ضعف / اسپاسم عضلانی، لرزش (ترمور)، کاهش میل جنسی، تغییرات در توانایی جنسی، کاهش وزن غیر معمول.در صورتی که هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله
مدفوع خونی / سیاه و سفید / قیری، استفراغ که مانند دانه‌های قهوه باشد، ضربان قلب سریع/ نامنظم، غش، تشنج، نشانه‌هایی از مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، درد / تورم / قرمزی چشم، مردمک‌های گشاد شده، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگ‌های مختلف در اطراف چراغ در شب، تاری دید) رخ دادند فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.اگر دیابت دارید، پروزاک ممکن است بر سطح قند خون شما تأثیر بگذارد. به طور منظم قند خون خود را چک کنید و نتایج را به پزشک خود اطلاع دهید.
هنگامی که مصرف این دارو را شروع یا متوقف می‌کنید، پزشک شما ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروها، رژیم غذایی و ورزش شما داشته باشد.
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم / سمیت سروتونین میشود.
این خطر در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند را به طور همزمان مصرف کنید، افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروساز خود بگویید.
در صورتی که برخی از علائم زیر بروز کردند، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید
ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش عضلات، تب با علت ناشناخته، تحریک / بی قراری غیر معمولمردان با مصرف این دارو به ندرت ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت تا ۴ ساعت یا بیشتر داشته باشند.
در صورت بروز این مشکل مصرف دارو را قطع و فوراً کمک پزشکی دریافت کنید در غیر این صورت دچار مشکلات دائمی خواهید شد.
واکنش آلرژیک جدی این دارو نادر است. با این حال، در صورتی که متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، تنفس مشکل، شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد احتیاط
قبل از مصرف پروزاک، در صورتی که به این دارو حساسیت دارید، یا اگر هر نوع حساسیت دارویی دیگری دارید، پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیر فعال باشد که می‌تواند موجب واکنش‌های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند. برای دریافت جزئیات بیشتر با داروساز خود مشورت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را برای پزشک شرح دهید، به خصوص سوابقی همچون: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دو قطبی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، بیماری‌های قلبی (به عنوان مثال، ضربان نامنظم قلب، حمله قلبی)، بیماری کبد، بیماری کلیه، دیابت، سدیم پایین در خون (مثلاً هنگامی که از قرص‌های آب-دیورتیک ها استفاده می‌کنید، ممکن است این مشکل رخ دهد) از دست دادن شدید آب بدن، حملات صرع، زخم‌های معده/روده، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).
این دارو ممکن است موجب سرگیجه شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می‌توانید فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری هستند را به درستی انجام دهید، از انجام چنین فعالیت‌هایی خودداری کنید، مثلاً رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، و یا از انجام هر گونه فعالیت دیگری که مستلزم هوشیاری است پرهیز کنید.
پروزاک می‌تواند موجب یک بیماری شود که ریتم قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهد (طولانی شدن زمان QT).
طولانی شدن QT به ندرت می‌تواند باعث ضربان قلب سریع/نامنظم (به ندرت کشنده) و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که نیاز فوری به مراجعه به پزشک دارد.
در صورتی که شما شرایط خاص پزشکی داشته باشید و یا در حال مصرف داروهای دیگری که می‌توانند موجب طولانی شدن QT شوند، باشید، خطر ابتلا به طولانی شدن زمان QT ممکن است افزایش یابد.
قبل از استفاده از فلوکستین، پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع سازید و در صورتی که هر گونه از شرایط زیر را دارید، به پزشک خود بگویید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن زمان QT در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی ناشی از بیماری‌های قلبی).
سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به طولانی شدن زمان QT را افزایش دهند.
این خطر ممکن است در صورتی که شما از برخی داروها (مانند دیورتیک ها / “قرص‌های آب”) و یا در صورتی که دارای وضعیت‌هایی مانند عرق کردن شدید، اسهال، یا استفراغ باشید، افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
شکل مایع این دارو حاوی الکل است. در صورتی که شما مبتلا به دیابت یا بیماری کبدی باشید، احتیاط توصیه میشود.
برخی از داروها (مانند مترونیدازول، دیسولفیرام) می‌توانند موجب یک واکنش جدی در ترکیب با الکل شوند. در مورد استفاده بی خطر این محصول با پزشک مشورت کنید.
قبل از عمل جراحی، دکتر یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.
افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص سردرگمی، سرگیجه، خواب آلودگی، و طولانی شدن QT حساس‌تر باشند.
افراد مسن ممکن است بیشتر محتمل ابتلا به سدیم پایین در خون باشند، به خصوص اگر آنها در حال مصرف “قرص‌های آب” (دیورتیک ها) باشند.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. این دارو می‌تواند به جنین آسیب برساند.
همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را طی ۳ ماه آخر بارداری استفاده کرده‌اند ممکن است به ندرت علائم ترک مانند مشکلات تغذیه / تنفس، تشنج، سفتی عضلات، یا گریه مداوم داشته باشند. اگر متوجه هر یک از این نشانه‌ها در نوزاد خود شدید، فوراً با پزشک تماس بگیرید.
از آنجا که مشکلات روانی / خلق و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواسی جبری) می‌توانند یک بیماری جدی باشند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک دستور داده باشد.
اگر در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، باردار شده‌اید، یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله در مورد مزایا و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود و می‌تواند اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید.
بدون تأیید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.
پروزاک می‌تواند چند هفته بعد از مصرف آخرین دوز در بدن باقی بماند و ممکن است با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد.
قبل از استفاده از هر نوع دارو، در صورتی که در ۵ هفته گذشته از این دارو استفاده کرده‌اید، به پزشک یا داروساز خود بگویید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با پروزاک تداخل داشته باشند عبارتند از
داروهایی که با آنزیم‌های کبدی خاص از بدن حذف می‌شوند از جمله کاربامازپین، وینبلاستین، آنتی آریتمیک مانند پروپافنون/فلکائینید، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای مانند دزیپرامین / ایمی پرامین، داروهای دیگر که می‌توانند موجب خونریزی / کبودی شوند از جمله داروهای آنتی پلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده‌های خون” مانند وارفارین.مصرف مهار کننده‌های MAO با این دارو می‌تواند موجب تداخل دارویی جدی (احتمالاً منجر به مرگ) شود. از مصرف مهار کننده‌های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو پرهیز کنید.
اکثر مهار کننده‌های MAO نیز به مدت دو هفته قبل از درمان و حداقل ۵ هفته بعد از درمان با این دارو نباید مصرف شوند. برای شروع و یا قطع مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
بسیاری از داروها در کنار پروزاک ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن زمان QT)، تأثیر بگذارند، از جمله: پیموزاید و تیوریدازین.
آسپرین هنگامی که با این دارو مصرف میشود، می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
با این حال، اگر پزشک شما آسپرین با دوز پایین (معمولاً در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی تجویز کرده است، شما باید آن را مصرف کنید مگر اینکه پزشک غیر از این دستور دهد.
در صورتی که داروهای دیگری که موجب افزایش سروتونین می‌شوند را همراه با این دارو مصرف کنید، خطر ابتلا به سندرم/ سمیّت سروتونین در شما افزایش می‌یابد.
نمونه‌هایی از چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین/ پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین). احتمال خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین ممکن است زمانی که این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش می‌دهید، بیشتر شود.
در صورتی که سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می‌شوند را مصرف می‌کنید مثل آنتی هیستامین‌ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، دارو برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی، و داروهای مسکن (مانند کدئین) پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است مواد تشکیل دهنده آنها باعث خواب آلودگی شوند. از داروساز خود در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سؤال کنید.
این دارو ممکن است با آزمایشهای پزشکی / آزمایشگاهی خاصی (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد، و احتمالاً به نتایج اشتباه منجر میشود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان شما می‌دانند که شما از این دارو استفاده می‌کنید.
توجه
اگر پزشک شما این دارو را برای شما تجویز کرده است، آن را با دیگران به اشتراک نگذارید.تمام ملاقات‌های پزشکی و روانپزشکی را به طور منظم ادامه دهید.
دوز فراموش شده
اگر دوزی از دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید آن را مصرف کنید.اگر نزدیک به زمان دوز بعدی است، دوز قبلی را مصرف نکنید و برنامه دوز معمول خود را ادامه دهید. مقدار دوز دارو را برای دریافت تأثیر بیشتر دوبرابر نکنید.
شرایط نگهداری
پروزاک را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.در حمام یا توالت نگهداری نکنید.
تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
داروها را در توالت و یا فاضلاب نریزید مگر اینکه دستورالعمل دارو چنین باشد.
زمانی که تاریخ انقضای دارو فرا رسید و یا دیگر به دارو نیاز نداشتید، به درستی آن را دور بیندازید. با داروساز یا شرکت محلی دفع زباله خود مشورت کنید.
مصرف دوز بالا یا اوردوز
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.
ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
نکته های مهم
پروزاک را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.
برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
منبع: سایت راستینه
