کاربردهای اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام متعلق به دسته داروهای شناخته شده به عنوان مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است.

این دارو می تواند سطح انرژی و احساس خوب بودن شما را بهبود بخشد و عصبانیت را کاهش دهد.

سایر کاربردها اس سیتالوپرام

این بخش شامل موارد استفاده از این دارو است که در برچسب حرفه ای برای دارو ذکر نشده اند اما ممکن است توسط افراد حرفه ای در زمینه مراقبت های بهداشتی تجویز شوند.

از این دارو برای بیماری هایی که در این بخش فهرست شده اند تنها در صورتی که توسط افراد حرفه ای در زمینه مراقبت های بهداشتی تجویز شده است مصرف کنید.

این دارو می تواند برای درمان سایر اختلالات روانی / خلق و خوی (مانند اختلال وسواس اجباری، اختلال هراس) و گُر گرفتگی که با یائسگی رخ می دهد استفاده شود.

چگونگی مصرف اس سیتالوپرام

راهنمای دارو و در صورت موجود بودن، بروشور اطلاعات بیمار که توسط داروساز ارائه می شود را قبل از شروع مصرف اس سیتالوپرام و هر بار استفاده مجدد این دارو بخوانید.

در صورت داشتن هر گونه سوال، با دکتر یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو از طریق دهان همراه با غذا یا بدون غذا طبق دستور پزشک معمولا یک بار در روز صبح و یا شب مصرف کنید.

دوز این دارو بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان، سن، و داروهای دیگری که ممکن است مصرف کنید باشد.

حتما پزشک یا داروساز خود را در مورد تمام محصولاتی که مصرف می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، به دقت دوز آن را با استفاده از دستگاه اندازه گیری ویژه یا قاشق اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.

برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، ممکن است پزشک شما دستور دهد مصرف این دارو را با دوز پایین شروع کنید و به تدریج دوز شما را افزایش می دهد.

به دقت دستورالعمل پزشک خود را دنبال کنید. میزان مصرف خود را افزایش ندهید و یا از این دارو برای مدت زمان طولانی تر از چیزی که تجویز شده است، استفاده نکنید.

با این کار وضعیت شما سریع تر بهبود نخواهد یافت، و خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت. برای اینکه بیشتر از فواید این دارو بهره مند شوید این دارو را به طور منظم مصرف کنید. به منظور کمک برای فراموش نکردن مصرف دارو، آن را هر روز در زمان معینی استفاده کنید.

ادامه مصرف این دارو مهم است حتی اگر احساس کنید حالتان خوب شده است. بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را قطع نکنید.

در صورت متوقف کردن ناگهانی این دارو ممکن است برخی مشکلات بدتر شوند. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب، و احساسات کوتاه مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید.

برای جلوگیری از این علائم هنگامی که قصد دارید درمان با این دارو را متوقف کنید، پزشک شما می تواند دوز شما را به تدریج کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. هر گونه علائم یا بدتر شدن بیماری را فورا گزارش دهید.

ممکن است ۱ تا ۲ هفته طول بکشد تا احساس کنید این دارو فایده داشته است و ۴ هفته طول می کشد تا احساس کنید این دارو کاملا اثر خود را گذاشته است. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد پزشک خود را مطلع سازید.

عوارض جانبی اس سیتالوپرام

با مصرف این دارو حالت تهوع، خشکی دهان، مشکلات خواب، یبوست، خستگی، خواب آلودگی، سرگیجه، و افزایش تعریق ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض باقی بماند یا بدتر شود، فورا پزشک خود را مطلع سازید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را به این خاطر تجویز کرده است که او در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از مردم با استفاده از اس سیتالوپرام عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورتی مشاهده هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: کاهش میل جنسی، تغییرات در توانایی جنسی، کبودی / خونریزی ساده، فورا به پزشک خود بگویید.

در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: مدفوع خونی / سیاه / قیری، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم، استفراغی که به نظر می رسد مانند رسوب قهوه باشد، تشنج، درد / تورم / قرمزی چشم، مردمک گشادتر، تغییرات دید (مانند دیدن رنگ های مختلف در اطراف چراغ در شب و تاری دید) فورا به پزشک مراجعه کنید.

اس سیتالوپرام ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث بیماری جدی تر به نام سندرم/سمیت سروتونین می شود.

این خطر در صورت مصرف سایر داروها که باعث افزایش سروتونین می شوند، افزایش می یابد، بنابراین پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع سازید.

اگر برخی از علائم زیر را تجربه کردید فورا به پزشک مراجعه کنید، از جمله: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش عضلات، تب با علت ناشناخته، تحریک / بی قراری غیرعادی.

به ندرت پیش می آید که مردان نعوظ دردناک یا طولانی به مدت ۴ ساعت یا بیشتر داشته باشند. در این صورت، مصرف این دارو را متوقف کنید و فورا به پزشک مراجعه کنید، در غیر این صورت مشکلات دائمی ممکن است رخ دهند.

واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت متوجه شدن هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، تنفس دشوار، فورا به پزشک مراجعه کنید.

هشدار

داروهای ضد افسردگی برای درمان انواع بیماری ها، از جمله: افسردگی و سایر اختلالات روانی / خلق و خوی استفاده می شوند.

این داروها می توانند به جلوگیری از افکار و تلاش برای خودکشی و سایر فواید مهم کمک کنند. با این حال مطالعات نشان داده اند که تعداد کمی از افرادی (به خصوص افراد جوان تر از ۲۵ سال) که از داروهای ضد افسردگی برای هر نوع بیماری مصرف می کنند ممکن است بدتر شدن افسردگی، سایر علائم روانی / خلق و خوی، و یا افکار/تلاش خودکشی / تلاش را تجربه کنند. بنابراین، صحبت با پزشک در مورد خطرات و مزایای داروهای ضد افسردگی (به خصوص برای افراد جوان تر از ۲۵سال)، حتی اگر درمان برای یک بیماری روانی / خلق و خوی نباشد، بسیار حائز اهمیت است.

اگر متوجه بدتر شدن افسردگی یا شرایط دیگر روانی، تغییرات رفتاری غیر معمول (از جمله افکار/تلاش برای خودکشی احتمالی)، و یا دیگر تغییرات ذهنی / خلق و خوی (از جمله اضطراب جدید یا بدتر شدن آن، حملات هراس، مشکلات خواب، تحریک پذیری، احساسات خصمانه/ خشم، اقدامات بی اختیار، بی قراری شدید، حرف زدن بسیار سریع) شدید، فورا به پزشک اطلاع دهید.

زمانی که داروی ضد افسردگی جدیدی را آغاز کردید و یا زمانی که میزان مصرف دارو تغییر کرد، بیشتر مراقب این علائم باشید.

احتیاط

قبل از مصرف اس سیتالوپرام، در صورتی که به این دارو حساسیت دارید، و یا اگر هرگونه حساسیت دیگری دارید، پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.

این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیر فعال باشد، که می توانند موجب واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دو قطبی / جنون ادواری، سابقه شخصی یا خانوادگی تلاش برای خودکشی، بیماری کبد، تشنج، زخم / خونریزی روده (بیماری زخم پپتیک) و یا مشکلات خونریزی، سدیم پایین در خون (هیپوناترمی)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم.

اس سیتالوپرام ممکن است موجب یک بیماری شود که ریتم قلب (طولانی شدن زمان QT) را تحت تاثیر قرار می دهد. QT طولانی به ندرت می تواند موجب ضربان قلب نامنظم/سریع به صورت جدی (به ندرت کشنده) و نشانه های دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که در این صورت فورا باید به پزشک مراجعه شود.

خطر ابتلا به طولانی شدن زمان QT ممکن است در صورتی که شرایط خاص پزشکی داشته باشید و یا در حال مصرف داروهای دیگری که ممکن است موجب طولانی شدن QT شوند، باشید افزایش یابد.

قبل از استفاده سیتالوپرام، پزشک یا داروساز را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع سازید و اگر هر گونه از شرایط زیر را دارید به پزشک خود بگویید، از جمله:مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، حمله قلبی اخیر، طولانی شدن زمان QT در نوار قلب)، سابقه خانوادگی خاص مشکلات قلبی (طولانی شدن زمان QT در نوار قلب، مرگ ناگهانی قلبی).

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به طولانی شدن زمان QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت مصرف برخی داروها (مانند دیورتیک / قرص های آب) و یا داشتن شرایطی مثل عرق کردن شدید، اسهال، یا استفراغ، افزایش یابد.

با پزشک خود در مورد استفاده بی خطر از آن مشورت کنید.

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می توانید فعالیت هایی که نیازمند هوشیاری هستند را به درستی انجام دهید، از انجام چنین فعالیت هایی خودداری کنید، مثلا رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، و یا از انجام هر گونه فعالیت دیگری که مستلزم هوشیاری است پرهیز کنید.

شکل مایع این دارو ممکن است حاوی قند و / یا آسپارتام باشد. در صورت ابتلا به دیابت، فنیل کتونوریا (PKU)، و یا هر وضعیت دیگری که نیازمند محدود کردن / پرهیز از این مواد در رژیم غذایی است، توصیه می شود در مصرف این دارو احتیاط کنید. از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این دارو مشورت کنید.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، مانند QT طولانی (بالا را ببینید)، از دست دادن هماهنگی، یا خونریزی حساس تر باشند. همچنین بیشتر احتمال دارد بیش از حد نمک (هیپوناترمی) از دست دهند، به خصوص اگر آنان “قرص های آب” (دیورتیک ها) نیز همراه با این دارو مصرف کنند. از دست دادن هماهنگی می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.

کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساس تر باشند. بر وزن و قد کودکانی که این دارو را مصرف می کنند، نظارت داشته باشید.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. ممکن است این دارو به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را در طی ۳ ماه آخر بارداری استفاده کرده اند ممکن است به ندرت علائم دوران ترک مواد مخدر مانند مشکلات تغذیه / تنفس، تشنج، سفتی عضلات، یا گریه مداوم را نشان دهند. اگر متوجه هر یک از این نشانه ها در نوزاد خود شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

از آنجا که مشکلات روانی / خلق و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس، اختلال هراس) می توانند یک بیماری جدی باشند، استفاده از این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک شما دستور قطع مصرف آن را دهد. اگر در حال برنامه ریزی بارداری هستید، باردار شده اید، یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری مشورت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.

لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید. بدون تایید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.

برخی محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای آنتی پلاکت مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین).

آسپرین هنگامی که همراه با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

با این حال، اگر پزشک شما دستور به مصرف آسپرین با دوز پایین (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی بدهد، باید مصرف آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک شما دستوری غیر از این داشته باشد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است موجب تداخلات داروی جدی (احتمالا منجر به مرگ) شود. از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید.

اکثر مهار کننده های MAO نیز باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. برای شروع و یا قطع مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید.

خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شوند، افزایش می یابد.

داروهایی همچون: مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. خطر ابتلا به سندرم /سمیت سروتونین ممکن است زمانی که این داروها را شروع می کنید یا دوز آن ها را افزایش می دهید، بیشتر شود.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند، از جمله: آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، مواد مخدر برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک خود را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند کاهش دهنده های آلرژی، درد / تب، یا سرفه و داروهای سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب افزایش خواب آلودگی یا خطر خونریزی می شوند. با داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این محصولات مشورت کنید.

بسیاری از داروها در کنار اس سیتالوپرام ممکن است ریتم قلب را تحت تاثیر قرار دهند (طولانی شدن زمان QT)، از جمله آمیودارون، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول).

اس سیتالوپرام بسیار شبیه به سیتالوپرام است. داروهای حاوی سیتالوپرام را هنگام استفاده از اس سیتالوپرام استفاده نکنید این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی / آزمایشگاهی خاصی (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه می شود.

مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان شما میدانند که شما از این دارو استفاده می کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته های مهم

اس سیتالوپرام را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: سایت راستینه