در هر صورت آرامش روانی، امری مطلوب است که برای دست یابی آن باید تلاش کرد، عمل به توصیه های زیر می تواند در این رابطه کارساز باشد:
1- سعی در درک صحیح از فلسفه زندگی و حیات؛ این مقوله کمک خواهد کرد تا انسان، جایگاه خود را در هستی بشناسد و در پرتو آن، راه درست زندگی را بیابد.
دسترسی به این نکته، بخش مهمی از نگرانی ها را برطرف خواهد ساخت.
2- یاد خدا و توجه به جایگاه او در هستی و اینکه ما در حال سیر به سوی او هستیم:
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ[1].
3- بر پاداشتن نماز در اوقات خود و با توجه به شرایط و آداب آن؛
4- تلاوت قرآن و تأمّل و تدبّر در آیات آن؛[2]
5- دعا و راز و نیاز با خالق هستی، به ویژه در شب ها و مواقع تنهایی؛[3]
6- توکل به خداوند در همه امور زندگی و اعتماد و اعتقاد به قضا و قدر الهی[4].[5]
7- در صورت نیاز ازدواج نقش مؤثری در سکینه و آرامش خاطر دارد.[6]
پی نوشت ها:
[1] بقره(2)، آیه 156.
[2] مزمل(73)، آیه 20.
[3] بقره(2)، آیه 186.
[4] احزاب(33)، آیه 23.
[5] براى مطالعه بیشتر ر. ک:
الف. محمود اکبرى، غم و شادى در سیره معصومان.
ب. نورمن و نینت پیل، مثبت درمانى، ترجمه توراندخت تمدن، نشر دایره، پاییز 1378.
[6] روم(30)، آیه 6.
منبع: حوزه نت
.jpg)
