RFID یک سیستم بی‌سیم است که می‌تواند با استفاده از میکرو چیپ ریز قادر به انتقال داده‌ها با استفاده از امواج رادیویی، روی یک محصول، حیوان یا یک انسان سوار یا متصل شود. داده‌ها از طریق دستگاه به یک خواننده فرستاده می‌شوند، که ممکن است در خط دید آن باشد یا چند متر با آن فاصله داشته باشد. برچسب‌های RFID در اصل از یک مدار الکترونیکی برای ذخیره و پردازش داده‌ها و یک آنتن برای انتقال سیگنال‌ها تشکیل شده‌اند. آنتن‌های برچسب، سیگنال‌ها را از خواننده RFID جمع می‌کنند و سیگنال را با اطلاعات اضافی مانند شماره سریال منحصر به فرد یا اطلاعات سفارشی باز می‌گردانند. این فناوری به گونه فزاینده‌ای در مدیریت زنجیره تأمین شرکت برای ردیابی موجودی و مدیریت دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دو نوع برچسب RFID در دسترس است که به عنوان برچسب‌های فعال و منفعل شناخته می‌شوند. در حالی که برچسب‌های فعال از باتری یا انرژی خورشیدی برای انتقال اطلاعات به صورت مستقل به خواننده استفاده می‌کنند، برچسب‌های منفعل در صورت عدم وجود باتری، برای تحریک انتقال سیگنال، به منابع قدرت خارجی نیاز دارند.

تفاوت بین برچسب‌های RFID فعال و منفعل

تفاوت در مشخصات فنی

برچسب‌های RFID حاوی یک تراشه یا مدار مجتمع برای جذب امواج فرکانس رادیویی از سیگنال‌های خواننده و ارسال و دریافت داده‌ها، آنتن‌های فرکانس پایین یا فرکانس بالا و یک بستر از پلاستیک یا مایلار هستند که قطعات برچسب را در کنار هم نگه می‌دارد. از آن جا که باتری وجود ندارد، نیروی لازم توسط خواننده تأمین می‌شود که امواج رادیویی را از طریق آنتن‌ها می‌کِشد، و بنابراین یک میدان مغناطیسی تشکیل می‌دهد. این به ایجاد منبع تغذیه‌ای برای برچسب اجازه می‌دهد که محدود به میدان خواننده است.

از طرف دیگر، یک برچسب فعال که به طور قابل توجهی بزرگتر از یک برچسب منفعل است، دارای دو مؤلفه اضافی، منبع تغذیه روی بورد و لوازم الکترونیکی درون بورد است. منبع تغذیه‌ی یک برچسب فعال، یک باتری است، اگرچه برخی از آنها ممکن است دارای سلول جذب انرژی خورشیدی باشند. الکترونیک روی بورد متشکل از سنسورها، میکرو پروسسورها و واحدهای I / O از طریق بورد تأمین قدرت می‌شوند که این امکان را به آن می‌دهد که داده‌ها را به تنهایی به خواننده منتقل کند. با در دسترس بودن مداوم توان برچسب، میزان قدرت سیگنال مورد نیاز از خواننده به برچسب پایین تر از آن است که برای یک برچسب RFID منفعل مورد نیاز است. همچنین، قدرت سیگنال موجود از یک برچسب به یک خواننده در یک برچسب فعال بیشتر است.

محدوده ارتباطات

از آن جا که برچسب‌های منفعل RFID با نیاز به سیگنال‌های قوی برای تأمین انرژی برچسب و مقدار کمی از قدرت برای پاسخگویی به خواننده محدود می‌شوند، محدوده ارتباط یک برچسب منفعل محدود به 3 متر یا کمتر است. برچسب‌های فعال محدودیت قدرت ندارند و اطلاعات از این طریق می‌تواند تا 100 متر یا بیشتر منتقل شود.

ذخیره سازی داده‌ها

اگرچه هر دو نوع این برچسب‌های RFID می‌توانند داده‌ها را به طور پویا ذخیره کنند، اما برچسب‌های فعال RFID دارای حافظه بزرگ برای ذخیره داده‌ها هستند، تقریباً 128 کیلو بایت به همراه قابلیت جستجوی پیشرفته و قابلیت دسترسی به داده‌ها. در یک RFID منفعل، ذخیره داده کمتر از 128 بایت است و قابلیت جستجو یا ویژگی‌های دستکاری داده را ندارد.

قابلیت‌های سنسور

در حالی که برچسب‌های فعال RFID قادر به نظارت مداوم و ضبط ورودی سنسور هستند، برچسب‌های منفعل قادر به نظارت و ضبط ورودی سنسور تنها در هنگامی هستند که توسط خواننده تآمین نیرو می‌شوند.

مجموعه چند برچسب

از آن جا که برد ارتباطی یک برچسب RFID منفعل محدود به 3 متر یا کمتر است، می‌تواند اطلاعات حول و حوش 100 برچسب را، در محدوده فقط یک خواننده واحد جمع کند. در مقابل، یک برچسب فعال می‌تواند اطلاعات بیش از 100 برچسب را از یک منطقه هفت هکتاری با استفاده از یک خواننده واحد جمع آوری کند.

اگرچه یک برچسب فعال RFID نسبت به یک برچسب RFID منفعل مزایای قابل توجهی دارد، اما حجیم‌تر و از نظر قیمت گران‌تر است. بنابراین، انتخاب یک سازمان برای استفاده از یک برچسب خاص RFID، به کاربرد برچسب RFID در سازمان و بودجه سازمان بستگی دارد.

تراشه‌های RFID در انسان

شناسایی رادیو فرکانسی (RFID)، اکنون حدود 50 سال است که وجود دارد، اما افراد بسیار کمی از کاربردهای آن آگاهی دارند. کاشت تراشه RFID در انسان فقط یک پیشرفت این فناوری است. استفاده از تراشه‌های RFID در افراد مبتلا به بیماری های خاص توسط FDA تأیید شده است.

یکی از کاربردهای مهم این برچسب، کاشت این تراشه‌ها در انسان، در زمینه پزشکی است. این می‌تواند برای ذخیره سابقه پزشکی شخص استفاده شود. بنابراین، اگر فردی به بیمارستانی وارد شود در حالی که به شدت آسیب دیده یا بی‌هوش شده باشد، برای پزشک بسیار مفید خواهد بود که فقط با استفاده از یک اسکنر که تراشه کاشته شده در آن شخص را تشخیص می‌دهد سابقه پزشکی بیمار را بفهمد. برچسب‌های RFID در اصل از یک مدار الکترونیکی برای ذخیره و پردازش داده‌ها و یک آنتن برای انتقال سیگنال‌ها تشکیل شده‌اند. به همین دلیل مفید است که سازمان غذا و داروی ایالات متحده اجازه کاشت این تراشه‌ها را در افراد خاص، یعنی بیمارانی که از بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت یا بیماری آلزایمر رنج می‌برند، داده است.

هر تراشه دارای یک شماره منحصر به فرد است. پس از به دست آوردن این شماره، می‌توان از آن برای تهیه تاریخچه پزشکی بیمار، از پایگاه داده اصلی استفاده کرد.

معایب مرتبط

بسیاری از افراد در مورد استفاده از تراشه RFID در انسان بحث می‌کنند و احساس می‌کنند که این باعث می‌شود حریم خصوصی آنها از بین برود. بگذارید نگاهی بیندازیم و ببینیم مضرات احتمالی آن چیست. برخی از عوارض ممکن است به دلیل کاشت تراشه وجود داشته باشد که آنها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا بررسی شده‌اند.

این تراشه‌ها می‌توانند هنگام ایجاد MRI (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی) مشکل ایجاد کنند. یک خطر احتمالی، مهاجرت فرستنده/گیرنده کاشته شده است و در بعضی موارد تراشه ممکن است باعث ایجاد واکنش نامطلوب در بافت شود.

تراشه‌های RFID امروزه هر کدام در حدود 50 سنت قیمت دارند و از طریق یک عمل جراحی کاشته می‌شوند که در آن یک تراشه به ابعاد 12 میلی متر و ضخامت 2ر2 میلی متر در زیر پوست کاشته می‌شود.

تاکنون از برچسب‌های RFID به چندین طریق استفاده شده است. ردیابی محصولات، ردیابی حیوانات، کنترل موجودی‌ها و گذرنامه‌ها فقط چند مورد از برنامه‌های آن‌هاست. با این حال، کاشت انبوه چنین تراشه‌هایی در انسان نیاز به بحث خاصی دارد. بحث در مورد مسائل مربوط به حریم خصوصی و مسائل پزشکی، باید قبل از استفاده از تراشه‌های RFID در مقیاس بسیار بزرگ، حل شود.

منبع: تِک اسپریتد - پارول سلانکی