دریاچه سیلینگ (Siling)
دریاچه سیلینگ در منطقه خودمختار تبت واقع شده و ۱۸۶۵ کیلومترمربع مساحت دارد. هرچند تبت را دولت خودمختار اداره می‌کند، اما این منطقه تحت‌نظر چین است. سیلینگ دومین دریاچه بزرگ نمکی در این منطقه است. در سال ۱۹۹۳ این دریاچه بخشی از ذخیره گاه طبیعی ملی سیلینگ شد. علاوه بر این بیش از ۱۰۰ گونه پرنده در این دریاچه و محیط اطرافش زندگی می‌کنند. یکی از آنها درنای گردن‌سیاه کمیاب است.
دریاچه نامتسو (Namtso)
این دریاچه که به نام‌های دریاچه «نام» یا «دریاچه بهشتی» شناخته می‌شود ۱۹۲۰ کیلومتر مربع مساحت داشته و در تبت قرار دارد. وقتی صحبت از بزرگترین دریاچه این منطقه می‌شود، نامتسو در صدر قرار می‌گیرد. پنج جزیره در این دریاچه وجود دارد که قبلا از آنها برای گوشه‌نشینی معنوی استفاده می‌شد اما دولت چین این کار را ممنوع کرده است.
دریاچه بارلی (Barlee)
این دریاچه ۱۹۷۸ کیلومتر مربع وسعت دارد و در استرالیا واقع شده است. این دومین دریاچه بزرگ این منطقه و یک دریاچه نمکی دوره‌ای است. یعنی مواقعی وجود دارد که دریاچه برای مدت طولانی ناپدید می‌شود.
دریاچه مارچیکیتا (Mar Chiquita)
مارچیکیتا در زبان اسپانیایی به معنای «اقیانوس کوچک» است و ۲۰۰۰ کیلومترمربع وسعت دارد. این دریاچه در شمال شرقی استان کوردوبا در آرژانتین قرار دارد. این دریاچه جایی نمی‌رود مگر اینکه بخار شود. وقتی این اتفاق می‌افتد آب حاوی مقدار زیادی نمک و موادمعدنی می‌شود.
دریاچه آلاکول (Alakol)
دریاچه آلاکول در قزاقستان واقع شده و ۲۶۵۰ کیلومترمربع مساحت دارد. به خاطر پرندگان تالاب و سایر موجوداتی که در اینجا زندگی می‌کنند، حفاظتگاه حیات وحش به شمار می‌آید. آلاکول به عنوان یک منطقه حفاظت شده، به خاطر «کاکایی بازمانده»، یک نوع پرنده نادر اهمیت دارد که در حال حاضر تعدادشان کمتر از ۱۰هزار تاست.
دریاچه پوپو (Poopo)
دریاچه پوپو در بولیوی واقع شده و ۳۱۹۰ کیلومترمربع مساحت دارد. این دریاچه در ماه‌هایی مثل سپتامبر تقریبا خشک می‌شود. عمیق‌ترین بخش دریاچه تنها ۹ متر عمق دارد و وقتی عمده آب آن خشک می‌شود فقط باتلاق‌های کوچک باقی می‌ماند.
دریاچه یواس (Uvs)
این دریاچه در کشور آسیایی مغولستان قرار داشته و ۳۳۴۸ کیلومتر مربع مساحت دارد. بخشی از این دریاچه در روسیه و بخشی از آن در مغولستان قرار دارد.
دریاچه بختگان
دریاچه بختگان با ۳۵۰۰ کیلومترمربع مساحت در ایران قرار دارد. تا همین چند سال پیش این دریاچه بزرگترین دریاچه شور ایران بود. اما بعد از احداث چندین سد، حجم آن کم و شوری آن بیشتر شد. علاوه بر این جانورانی که زمانی این دریاچه را خانه خود می‌نامیدند، به خاطر این تغییرات در معرض خطر قرار گرفته‌اند. موجوداتی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند فلامینگو‌ها و سایر پرندگان با الگو‌های مهاجرتی مشابه هستند.
دریاچه وان
دریاچه وان با ۳۷۵۵ کیلومترمربع وسعت، بزرگترین دریاچه ترکیه است. آب این دریاچه قلیایی و pH آن بین ۷ و ۹ است.
دریاچه نمک یوتا
این دریاچه در ایالت یوتا قرار داشته و ۴۳۲۲ کیلومتر مربع مساحت دارد. این دریاچه بزرگترین دریاچه شور در این منطقه از جهان است. با وجود این که میگوهای آب شور، پرستوها و مرغ‌های آبی در آن زندگی می‌کنند، همچنان لقب «دریای مرده آمریکا» را دارد.
دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه ۵۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت داشته و بین آذربایجان شرقی و غربی در ایران قرار دارد. سازمان محیط زیست این دریاچه را منطقه حفاظت شده اعلام کرده است و بیش از ۱۰۰ جزیره کوچک در آن وجود دارد.
چوت ال دجرید (Chott el Djerid)
این دریاچه با ۷۰۰۰ کیلومترمربع مساحت در تونس قرار دارد. نام آن به معنای «تالاب سرزمین نخل‌ها» است. در تابستان، گرمای صحرای بزرگ آفریقا برای مدتی این دریاچه را بخار می‌کند.منبع: سایت برترینها
