با توجه به آمار‌های FIFA، حدود ۲۵۰ میلیون بازیکن فوتبال و بیشتر از ۱ میلیارد نفر علاقه‌مند به این ورزش در سطح جهان حضور دارند. طبق اعلام این فدراسین، در جام جهانی ۲۰۱۰ بیش از ۳.۲ میلیارد تماشاگر ناظر مسابقات فوتبال از طریق تلویزیون بوده‌اند. در جام جهانی ۲۰۱۴، فیفا بیش از ۱.۷ میلیارد دلار از طریق حق پخش مسابقات تلویزیونی کسب درآمد کرد. همه این آمار‌ها بیانگر این است که فوتبال یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های جهان است که علاقه‌مندانش حتی فراتر از نژاد، فرهنگ، جنسیت و یا سن به این ورزش روی آورده‌اند.
با توجه به اینکه فوتبال پرطرفدارترین ورزش دنیا است پس تعجبی هم ندارد که بزرگترین استادیوم‌های ورزشی دنیا نیز به فوتبال تعلق داشته باشند.
۱۰ – استادیوم یووا بهراتی کریرانگان
کلکته، هندگنجایش تماشاگر: ۸۵۰۰۰ نفر
ورزشگاه یووا بهراتی کریرانگان یا ورزشگاه جوانان هند که بیشتر به عنوان ورزشگاه سالت لیک شناخته می‌شود، یک ورزشگاه چند کاره در منطقه بیدانگر شهر کلکته واقع در کشور هند است. هر چند که از این ورزشگاه برای مسابقات دوومیدانی نیز استفاده می‌شود، اما ورزش اصلی این استادیوم، ورزش فوتبال است. علاوه بر این، ورزشگاه سالت لیک میزبان بازی‌های خانگی از باشگاه‌های محلی موهان باگان، بنگال شرقی، و محمدان است که هر سه این تیم‌ها از باشگاه‌های بزرگ فوتبال در هند هستند. یکی از رویداد‌های مهم اخیر این ورزشگاه، میزبانی از جام جهانی مسابقات زیر ۱۷ سال در سال ۲۰۱۷ نیز بوده است. جالب است بدانید که ستارگانی همچون لیونل مسی، فلیپ لام و پیرلو نیز در این ورزشگاه توپ زده‌اند!
۹ – استادیوم برج‌العرب
اسکندریه، مصرگنجایش تماشاگر: ۸۶۰۰۰ نفر
استادیوم ارتش مصر یا استادیوم برج‌العرب در سال ۲۰۰۶ و در نزدیکی دریای مدیترانه افتتاح شده است. این استادیوم بزرگترین استادیوم در مصر و دومین ورزشگاه بزرگ در سطح آفریقا پس از ورزشگاه ساکر سیتی ژوهانسبورگ است. تاریخچه این ورزشگاه به سال ۲۰۱۰ بازمی‌گردد، جایی که کشور مصر خود را برای میزبانی مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ آماده می‌کرد که در نهایت امتیاز این میزبانی به کشور آفریقای جنوبی رسید. گفتنی است؛ این ورزشگاه بزرگ و مدرن به واسطه نزدیکی‌اش به فرودگاه شهر اسکندریه نیز بر دیگر جاذبه‌های گردشگری کشور مصر افزوده است.
۸ – استادیوم آزتکا
مکزیکوسیتی، مکزیکگنجایش تماشاگر: ۸۷۰۰۰ نفر
نماد فوتبال مکزیک در جهان، آزتکای باشکوه، استادیومی که پذیرای ۸۷ هزار نفر از عاشقان فوتبال در شهر مکزیکوسیتی است. نام این استادیوم همان طور که پیداست از اقوام پیشین مکزیکی‌ها و تمدن آزتک برداشت شده است. تاریخچه ساخت این ورزشگاه به سال ۱۹۶۱ بازمی‌گردد و با مسابقه میان تیم‌های کلاب آمریکا و تورینو ایتالیا رسما افتتاح شد. عمده افتخارات این ورزشگاه به دهه هفتاد و هشتاد میلادی بازمی‌گردد؛ برگزاری دو فینال جذاب، خاطره انگیز و فراموش نشدنی. برزیل قدرتمند دهه هفتاد به سومین قهرمانی اش رسید و فینال دوم را دیگو مارادونای افسانه‌ای برای فوتبال‌دوستان روایت کرد و در نهایت آرژانتین قهرمان جام جهانی ۱۹۸۶ شد. ناگفته نماند که ضربه به یادماندنی مارادونا، معروف به «دست خدا»، در خلال جام جهانی ۱۹۸۶ به ثمر رسید که منجر به حذف انگلستان گردونه مسابقات شد.
۷ – استادیوم گلورا بونگ کارنو
جاکارتا، اندونزیگنجایش تماشاگر: ۸۸۰۸۳ نفر
گلورا بونگ با ظرفیتی بالغ بر ۸۸۰۸۳ نفر از بزرگترین استادیوم‌های فوتبال در شرق قاره کهن و یکی از پرجمعیت‌ترین کشور‌های مسلمان به شمار می‌رود. ساخت این ورزشگاه در تاریخ سال ۱۹۶۰ آغاز شد و تقریبا دو سال بعد در تاریخ ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۲ به پایان رسید. از اولین افتخارات این استادیوم، می‌توان به میزبانی چهارمین دوره بازی‌های آسیایی جاکارتا اشاره کرد. البته کشور اندونزی در آن سال‌ها بیشتر هزینه ساخت ورزشگاه را از طریق کمک‌های مالی اتحاد جماهیر شوروی تامین کرد. یکی از ویژگی‌های بارزی که این استادیوم را در سطح شرق آسیا از دیگر ورزشگاه‌ها متمایز کرده، سقف فولادی این استادیوم که به شکل یک حلقه غول پیکر معروف به temu gelang است. در واقع هدف از ساختن این حلقه غول‌پیکر تأکید بر شکوه و عظمت این ورزشگاه است. همچنین این سقف به عنوان یک حفاظ برای تماشاگران در برابر آفتاب گرمسیری اندونزی می‌باشد.
۶ - استادیوم ملی بوکیت جلیل
کوالالامپور، مالزیگنجایش تماشاگر: ۸۹۴۱۱ نفر
بهترین استادیوم ورزشی در مالزی یعنی استادیوم ملی بوکیت جلیل، یکی از مکان‌های ورزشی از مجموعه ورزشی ملی کوالالامپور واقع در جنوب این کشور می‌باشد. این استادیوم به طور رسمی توسط نخست وزیر وقت مالزی در سال ۱۹۹۸ پیش از بازی‌های مشترک المنافع و در جهت استفاده از میزبانی این بازی‌ها افتتاح شد. استادیوم ملی بوکیت جلیل توسط اتحادیه مهندسین مالزی ساخته شده و به نوعی یکی از شاهکار‌های معماری مالزی در دهه نود به حساب می‌آید. پس از بازی‌های مشترک المنافع سال ۱۹۹۸، این ورزشگاه به ورزشگاه خانگی برای تیم ملی فوتبال مالزی تبدیل شد و جایگزین استادیوم شاه علم و مردکا شد. همچنین استادیوم بوکیت به عنوان بزرگترین استادیوم منطقه جنوب شرقی آسیا شناخته می‌شود و برای مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز انتخاب شد.
۵ – استادیوم ومبلی
انگلیس، لندنگنجایش تماشاگر: ۹۰۳۱۰ نفر
در سال ۱۹۲۳ بود که این ورزشگاهتوسط جورج پنجم افتتاح شد. نخستین مسابقه فوتبالی که در این استادیوم برگزار شد نیز به همان سال برمی‌گردد. ومبلی برای اولین بار میزبان فینال FA Cup بود و چیزی حدود ۳۰۰ هزار نفر برای تماشای این بازی به این ورزشگاه رفته بودند! معماری این استادیوم از شهرت خاصی برخوردار است؛ طاق مشهور این ورزشگاه از کیلومتر‌ها فاصله قابل دیدن است و با طول آن ۳۱۵ متر به عنوان بزرگترین طاق جهان شناخته می‌شود. از دیگر عجایب ومبلی می‌توان به جایگاه تماشاگران آنجا اشاره کرد که به گونه‌ای طراحی شده تا همه صندلی‌های استادیوم مانند جایگاه اختصاصی باشد. همچنین امکانات رفاهی ورزشگاه ومبلی در سطح عالی قرار دارد و همه این موارد باعث شده تا این مکان رویایی با نام «خانه فوتبال» در سطح جهان شناخته شود.
۴ – استادیوم رز بول
کالیفرنیا، ایالات متحدهگنجایش تماشاگر: ۹۲۵۴۲ نفر
مشهورترین و بزرگترین استادیوم فوتبال در آمریکا، جایی که میزبان فینال جام جهانی ۱۹۹۴ و بسیاری از بازی‌های مقدماتی و حتی مسابقات نمایشی بوده است. استادیوم رزبول واقع در منطقه پاسادانا در ایالات متحده آمریکا یکی از بزرگترین و ریشه‌دارترین استادیوم‌ها در سطح جهان است. همچنین دیدار دوستانه تیم‌های ملی فوتبال ایران و آمریکا در سال ۲۰۰۰ نیز در این ورزشگاه برگزار شد که در نهایت با نتیجه مساوی ۱-۱ به پایان رسید. ناگفته نماند که عمده شهرت رزبول به خاطر برگزاری فوتبال آمریکایی یا همان راگبی است. این استادیوم دارای زمین تخصصی برای بازی‌های فوتبال آمریکایی می‌باشد و با برگزاری لیگ فوتبال آمریکا موسوم به لیگ MLS در اختیار تیم‌های لس آنجلس ولوز و لس آنجلس آزتکس قرار می‌گیرد.
۳ – استادیوم اف ان بی
ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبیگنجایش تماشاگر: ۹۴۷۳۶ نفر
شهر فوتبال یا همان استادیوم اف ان بی ژوهانسبورگ، مشهورترین استادیوم فوتبال در قاره آفریقای جنوبی می‌باشد. ساخت این استادیوم در سال ۱۹۸۶ آغاز شد و پس از ۳ سال به پایان رسید. جالب است بدانید که گنجایش استادیوم در زمان ساختش معادل ۸۰.۰۰۰ نفر بود. این ظرفیت همچنان پابرجا بود تا زمانی که رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی باعث شد تا این استادیوم شامل تغییراتی زیادی شود. در نتیجه‌ی این تغییرات گسترده، افزایش گنجایش استادیوم FNB به ۹۵.۰۰۰ صندلی بود، هرچند در طول رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۰ این میزان به ۸۵.۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. امروزه ساکرسیتی میزبان بسیاری از مسابقات فوتبال تشریفاتی و تور‌های تابستانی باشگاه‌های مختلف جهان است.
۲ – استادیوم نیوکمپ
بارسلون، اسپانیاگنجایش تماشاگر: ۹۹۳۵۴ نفر
بزرگترین استادیوم پنج ستاره یوفا، یکی از افتخارات مهم منطقه خودمختار کاتالونیا به حساب می‌آید. استادیوم نیوکمپ که به صورت انحصاری در اختیار باشگاه بزرگ بارسلوناست، در سپتامبر سال ۱۹۵۷ و در یکی از دوران پررونق اروپا یعنی پس از جنگ جهانی دوم در کشور اسپانیا افتتاح شد. اولین افزایش ظرفیت تماشاگران این استادیوم در سال ۱۹۸۲ و در جریان آماده سازی رقابت‌های جام جهانی انجام شد. در سال ۱۹۹۸ جرقه‌های اولیه برای بهبود وضعیت جایگاه تماشاگران زده شد و این تداوم به مسابقه ماندگار فینال ۱۹۹۹ جام قهرمانان اروپا ختم شد. فینال جذابی که منچستر یونایتد در وقت‌های اضافه بایرن مونیخ را شکست داد و قهرمان شد. این روز‌ها مسئولان استادیوم نیوکمپ در تلاش هستند تا گنجایش این استادیوم را به ۱۰۵۰۵۰ صندلی افزایش دهند و پیش بینی شده است که این فرایند حدود سه فصل به زمان نیاز دارد. نکته جالب اینجاست که این روند بازسازی، هیج مشکلی در میزبانی‌های باشگاه بارسلونا ایجاد نخواهد کرد!
۱ – استادیوم رانگرادو می‌دی
پیونگ یانگ، کره شمالیگنجایش تماشاگر: ۱۱۴,۰۰۰ نفر
در صدر این لیست نام بزرگترین ورزشگاه جهان و مهم‌ترین ورزشگاه کشور کره شمالی قرار دارد. همان طور که از نام این استادیوم پیداست، اول ماه مِی ۱۹۸۹، روز افتتاح این ورزشگاه به‌شمار می‌رود. روزی بااهمیت که در تقویم سالیانه کره‌شمالی، به روز جهانی کارگر شهرت دارد. این استادیوم بزرگ با هدف رقابت با ورزشگاه ۷۰ هزارنفری المپیک سئول ساخته شد. از ابتدای ساخت ورزشگاه رونگرادو، قرار بر این بود تا ورزش فوتبال کاربری اصلی آن باشد، اما مراسم‌های ملی زیادی در این ورزشگاه برگزار شده‌اند. رکورد حضور تماشاگر در این ورزشگاه، مربوط به رقابت‌های کشتی سال ۱۹۹۵ است. جایی که ۱۹۰ هزار نفر در ورزشگاه حاضر بودند تا بزرگترین رقابت‌های کشتی تاریخ رقم بخورد. همچنین رانگرادو به استادیوم «مراسم اعدام» نیز شهرت دارد. مراسمی که چند تن از فرمانده‌های کره‌شمالی در آتش سوزانده شدند تا وحشتناک‌ترین روز تاریخ رونگرادو رقم خورده باشد.
منبع: سایت برترینها
