فرودگاه سوالبارد، نروژ
اگر بدانید در نروژ فرودگاهی هست که روی یخ ساخته شده، چه احساسی به شما دست می‌دهد؟ باور نمی‌کنید؟ حالا کاری می‌کنیم که اصلا باور نکنید. زیر باندهای این فرودگاه نهر‌هایی هست که آب کوه‌ها در آن جریان دارند! حالا بهتر هم می‌شود، چون به خاطر فقدان چراغ در باندهای این فرودگاه، پرواز فقط در روز امکانپذیر است. اگر هوا زودتر تاریک شود و مجبور باشید در این فرودگاه فرود بیایید، فقط دعا به کمکتان خواهد آمد.
فرودگاه بین المللی ولینگتن، نیوزیلند
فرود آمدن در این فرودگاه بسیار خطرناک است. دلیل آن هم بسیار ساده است. فقط یک باند بسیار کوتاه دارد که از هر طرف به آب‌های آبی کریستالی ختم می‌شود. باوجود اینکه این باند جای بسیار خطرناکی برای فرود هواپیماست، منظره فوق العاده‌ای دارد که آن را یکی از زیباترین فرودگاه‌های جهان می‌کند.
فرودگاه بین المللی سن دیگو، ایالات متحده
فرودگاه بین المللی سن دیگو یکی از شلوغ‌ترین فرودگاه‌های تجاری آمریکاست. ورود به فرودگاه از ضلع جنوبی و شرقی به خاطر کوهستان امکانپذیر نیست. همچنین مرز مکزیک در جنوب آن قرار دارد. یعنی هواپیماها مجبورند از ضلع غربی هم وارد و هم خارج شوند که مجبورند به سختی از کنار هم عبور کنند.
فرودگاه آگاتی، هند
این فرودگاه در محاصره اقیانوس هند است و شما را می‌ترساند که چه می‌شود اگر هنگام فرود اشتباهی رخ دهد یا اگر خلبان به فضایی بیشتری برای به پرواز برخاستن نیاز داشته باشد. فرودگاه ۱۲۰۰ متری آگاتی آنقدر کوچک است که شبیه قسمتی از یک باند بزرگتر است که نیمی از آن در دریا محو شده است.
فرودگاه بین المللی ساوانا/هیلتون هد، ایالات متحده
در این فرودگاه چیز واقعا عجیب و ترسناکی وجود دارد. روی باند فرودگاه دو قبر متعلق به مالکان قبلی زمین فرودگاه وجود دارد. آنها وصیت کرده بودند اینجا دفن شوند.
فرودگاه نارسارسواک، گرینلند
فرود آمدن در این فرودگاه دورافتاده با طبیعت زیبا تجریه شگفت انگیز و در عین حال ترسناکی است. بی شک برای خلبانان، یک تجربه کابوس‌وار است. برای فرودآمدن در این فرودگاه باید روی یک آبدره پرواز کنید در حالیکه خطر آشفتگی شدید و بادها همه چیز را خطرناک‌تر می‌کنند.
فرودگاه بین المللی کانسای، ژاپن
جزیره مصنوعی کانسای ۴ کیلومتر طول و ۲.۵ کیلومتر عرض دارد و می‌گویند آنقدر بزرگ است که از فضا دیده می‌شود. از نظر مهندسی، این فرودگاه یکی از جالبترین‌های جهان است. اما زلزله‌های مکرر، گردباد‌های قوی و بستر ناپایدار دریا این شاهکار مهندسی را یکی از خطرناک‌ترین فرودگاه‌های جهان می‌کند.
فرودگاه بین المللی دون موئنگ، تایلند
این فرودگاه بسیار فریبنده است. ابتدا متوجه هیچ چیز عجیبی در آن نمی‌شوید. اما اگر بیشتر دقت کنید، متوجه عجیبترین چیز ممکن می‌شوید. درست در وسط دو باند فرودگاه، یک زمین گلف با ۱۸ سوراخ وجود دارد؛ بنابراین این فرودگاه نه تنها خطرناک‌ترین جا برای گلف بازها، بلکه یکی از عجیبترین فرودگاه هاست.
فرودگاه پارو، بوتان
با وجود اینکه هزاران خلبان در جهان وجود دارند، تنها هشت خلبان واجد شرایط فرود آمدن در این فرودگاه هستند. این فرودگاه هیمالیایی ۲.۴ کیلومتر بالاتر از سطح دریاست و با قله‌های تیزی احاطه شده که تا ۵.۵ کیلومتر ارتفاع دارند. حالا تصور کنید که باند فرودگاه تنها ۲ کیلومتر طول دارد. بیشتر مسافرانی که به این فرودگاه کوچک پرواز می‌کنند، معمولا دارو‌های آرامبخش می‌خورند.
فرودگاه کای تاک، هنگ کنگ
بسیاری از خلبانان این فرودگاه را ترسناک‌ترین فرودگاه جهان می‌دانند. شاید به همین دلیل بود که در سال ۱۹۹۸ بسته شد. باد‌های مخالف قوی و کوه‌های اطراف به دشواری‌های فرود در این فرودگاه می‌افزایند.
فرودگاه بین المللی بارا، اسکاتلند
فرودگاه بین المللی بارا واقعا منحصر به فرد است و تنها فرودگاه جهان است که پرواز‌های برنامه ریزی شده از ساحل به عنوان باند فرودگاه استفاده می‌کنند. این ساحل سه باند دارد که به شکل مثلث قرار گرفته اند.
فرودگاه کونگونیاس، برزیل
آنچه این فرودگاه را خطرناک کرده این است که تنها ۸ کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد. بیشتر شهر‌های بزرگ فرودگاه‌های خود را به دلایل ایمنی چندین کیلومتر دور از شهر می‌سازند. در نتیجه همه فرود‌های این فرودگاه یک چالش است. حتی می‌گویند خلبانان بعد از فرود آمدن مقدار زیادی الکل مصرف می‌کنند تا اعصابشان آرام شود.
فرودگاه گیسبورن، نیوزیلند
این فرودگاه می‌تواند عجیبترین و خطرناک‌ترین فرودگاه جهان باشد. چرا؟ چون راه آهن پالمرستون گیسبورن درست از وسط باند اصلی فرودگاه رد می‌شود. بله درست خواندید. ناظران ترافیک هوایی باید فراز و فرود هواپیماها را با حرکت قطار‌ها هماهنگ کنند. این راه آهن به خاطر خسارت طوفان بسته شد، اما فرودگاه هنوز باز است و کار می‌کند.
فرودگاه لوکلا، نپال
این فرودگاه کوچک در شهر لوکلا در نپال خطرناک‌ترین فرودگاه جهان به حساب می‌آید. این فرودگاه در ارتفاع ۲۹۰۰ متری قرار دارد. یک طرف باند فرودگاه کوه‌های بلند و طرف دیگر آن دره‌ای با بیش از هزار متر عمق قرار دارد.
فرودگاه کورشول، فرانسه
فرودگاه کورشول یکی از خطرناک‌ترین فرودگاه‌های جهان است. با این وجود، افراد فوق ثروتمندی که می‌خواهند در کریسمس اسکی کنند، خودشان را به خطر می‌اندازند. برای رسیدن به آنجا، باید هواپیما را از میان کوه‌های آلپ فرانسه هدایت کرد تا در نهایت یک فرود ترسناک را تجربه کنید. بانداین فرودگاه حدود ۵۰۰ متر طول دارد.
فرودگاه بین المللی قدیمی ماریسکال سوکره، اکوادور
این فرودگاه بین المللی قدیمی حتی برای مجرب‌ترین خلبانان هم مثل یک کابوس است. این فرودگاه مرتفع در قلب پایتخت پرجمعیت اکوادور قرار دارد. واقعیتی که عوامل خطر را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، مناطق کوهستانی، آتشفشان‌های فعال و مه فرود آمدن روی آن را یک ماموریت نسبتا غیرممکن می‌کند. در نهایت این فرودگاه بسته شد و در سال 2013 فرودگاه جدید ماریسکال سوکره جایگزین آن شد.
فرودگاه بین المللی تونکنتین، هندوراس
باند این فرودگاه بین المللی در یک روستای کوهستانی قرار دارد. اما این تنها مشکل نیست. راه ورود و خروج آن یکی است. با وجود همه این عوامل خطرناک، هواپیماهای بیشماری مثل بوئینگ ۷۵۷ هر روز روی آن فرود می‌آیند و پرواز می‌کنند.
فرودگاه بین المللی جبل الطارق، جبل الطارق
شاید این فرودگاه در نگاه اول عادی به نظر برسد، نگاه دقیق‌تر نظرتان را تغییر می‌دهد. بی شک، استثنایی‌ترین ویژگی این فرودگاه این است که باند اصلی خیابان اصلی شهر را قطع می‌کند. درست حدس زدید. هربار که یک هواپیما می‌خواهد فرود بیاید یا اوج بگیرد، وسایل نقلیه شهر باید متوقف شود.
فرودگاه مادیرا، پرتغال
مادیرا به دو دلیل مشهور است: زادگاه کریستین رونالدو و فرودگاه بین المللی. متاسفانه این در مورد فرودگاه داخلی آن صدق نمی‌کند. با اینکه باند این فرودگاه در سال 2003 دو برابر شده، اما هنوز کوتاه است. علاوه بر این، در یک طرف اقیانوس و در طرف دیگر کوه‌های سترگ قرار دارند. اگر تصویر آن را ببینید متوجه می‌شوید چرا یکی از خطرناک‌ترین فرودگاه‌های جهان است.
فرودگاه بین المللی پرنسس جولیانا، سنت مارتین
فرودگاه بین المللی پرنسس جولیانا یکی از شلوغ‌ترین فرودگاه‌های حوزه کارائیب است. همچنین یکی از پیچیده‌ترین فرودگاه‌های جهان که در آن خلبانان باید قبل از فرود آمدن از چند مانع عبور کنند. آنها باید روی یک ساحل عمومی پرواز کنند، از حصارها رد شوند، از جاده عبور کنند و سپس روی باند فرود بیایند.
باند یخ، قطب جنوب
باند یخ یکی از سه باند اصلی است که برای حمل و نقل تدارکات و محققان به ایستگاه مک موردو در قطب جنوب استفاده می‌شود. همان طور که تصور می‌کنید خطر اصلی این فرودگاه شرایط آب و هوایی آن است و طراحی و موقعیت آن زیاد بد نیست.
فرودگاه گوستاو سوم، سنت بارتلمی
این فرودگاه باند بسیار کوتاهی دارد و معمولا برای هواپیماهای کوچکی مناسب است که کمتر از ۲۰ مسافر را در خود جای می‌دهد. همچنین این باند در ابتدای سراشیبی قرار دارد که به ساحل می‌رسد. علاوه بر این، هواپیماها باید مراقب تپه‌های سرراهشان باشند. همچنین هواپیما باید پرواز خود را از بالای سر مردمی شروع کند که نزدیک به فرودگاه هستند.
فرودگاه کامدو بامدا، تبت
تبت در بلندترین کوهستان جهان، هیمالیا، واقع شده؛ بنابراین یکی از مرتفع‌ترین فرودگاه‌های جهان است و در منطقه‌ای ساخته شده که ۴۲۶۷ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. خبر خوب اینکه باند ۵.۶ کیلومتری آن طولانی‌ترین باند فرودگاه جهان است. اما غلظت پایین اکسیژن در چنین ارتفاعی مشکلاتی برای تازه واردان ایجاد می‌کند و این تنها مشکل نیست. ارتفاع بالای فرودگاه، کارایی موتور هواپیما را کاهش می‌دهد و فرود را تجریه ترسناکی برای سرنشینان می‌کند.
فرودگاه یوانخو ئی. یروسخین، جزیره سابا
رسیدن به این جزیره کارائیبی زیبا تجربه فوق العاده و ترسناکی است. چرا؟ چون باند این فرودگاه فقط ۳۹۰ متر است! که آنها با صخره‌های بلند احاطه شده و نزدیک به سراشیبی تندی قرار دارد که مستقیم به اقیانوس می‌رسد. هواپیماهای بزرگ حتی سعی هم نمی‌کنند که اینجا فرود بیایند.منبع: سایت برترینها
