اتصال به زمین خوب است
خوب است، به معنای واقعی کلمه، به دلیل این که سطح انرژی در بدن را تثبیت می‌کند، ریتم‌های بدن را عادی می‌کند و چندین مزیت دیگر برای سلامتی نیز به همراه دارد. بیایید مفهوم اتصال به زمین در مهندسی برق را مرور کنیم. اتصال به زمین تجهیزات الکتریکی (وصل کردن آنها به زمین) تثبیت ولتاژ و محافظت در مقابل اضافه ولتاژ را فراهم می‌کند، بنابراین امنیت الکتریکی را تضمین می‌نماید. به عبارت ساده‌تر، خطر برق گرفتگی را کاهش می‌دهد، زیرا بار اضافی به زمین تخلیه می‌شود. به طور مشابه، هنگامی که بدن ما به زمین اتصال داشته باشد، بار اضافی موجود در بدن برداشته می‌شود."اتصال از دست رفته" ما با زمین
روزگاری بود که مردم با پابرهنه راه می‌رفتند، روی زمین می‌خوابیدند و از طریق فعالیت‌هایی مانند باغبانی، کشاورزی و غیره در تماس فیزیکی با خاک قرار می‌گرفتند. امروزه ما پاپوش‌های تخت مصنوعی به پا می‌کنیم، و به ندرت زمین را با دست و پای برهنه لمس می‌کنیم. استفاده از فرش و کف‌های مرتفع ما را از زمین بیشتر جدا می‌کند. سپس دوباره، بسیاری از ما صدها پا در بالای سطح زمین اقامت می‌کنیم و ارتباط خود را با زمین بیشتر تضعیف می‌کنیم. طبق تحقیقات انجام شده، برای هر متر بالاتر از سطح زمین، 300 ولت بار اضافه در بدن ما ایجاد می‌شود.تئودور هِرزل به درستی گفته است، "بدن یک ماشین شگفت انگیز است ... یک آزمایشگاه شیمیایی، یک خانه قدرت. هر حرکتی از آن، داوطلبانه یا غیر ارادی، پر از اسرار و شگفتی‌هاست." درست است، تمام فرایندهای بدن توسط تکانه‌های الکتریکی حاصل از مواد شیمیایی موجود در بدن اداره می‌شوند. فعالیت یون‌های سدیم و پتاسیم در سلول‌ها باعث ایجاد تکانه‌های الکتریکی می‌شود که ارتباط بین سلول‌ها را امکان پذیر می‌سازد. هنگامی که بدن ما به زمین اتصال داشته باشد، بار اضافی موجود در بدن برداشته می‌شود. نورون‌ها پیام‌هایی را به قسمت‌های مختلف بدن در قالب سیگنال‌های الکتریکی به نام تکانه‌های عصبی انتقال می‌دهند. مواد شیمیایی منتشر شده در نورون‌ها آنها را تحریک می‌کند و تکانه های عصبی برانگیخته می‌شوند. حتی تپش قلب ما توسط تکانه‌های الکتریکی ایجاد می‌شود. بنابراین، می‌بینید که بدن ما می‌تواند انرژی الکتریکی تولید کند و آن را هدایت نیز بکند.
با توجه به قرار گرفتن در معرضِ سنگین میدا‌ن‌های الکتریکی و مغناطیسی، و شیوع امواج الکترومغناطیسی در اطراف ما، که به طور جمعی به نام الکتروسماگ یا برق کثیف شناخته می‌شوند، بار مثبت بیش از حدی در بدن ما ایجاد می‌شود. در صورت عدم وجود اتصال به زمین، این برق کثیف به زمین تخلیه نمی‌شود و این منجر به عدم تعادل در سطح انرژی بدن می‌شود. عوارض جانبی الکتروسماگ به تنهایی شامل موارد زیر است:
* سردرد
* خواب آشفته
* مشکل در تمرکز
* مشکلات رفتاری در کودکان
* خستگی
* افسردگی
* سطح بالا رفته فشار خون
ایجاد بار اضافی در بدن اثرات بهداشتی زیادی دارد.
رادیکال‌های آزاد تولید شده در بدن، به دلیل فعال شدن سیستم ایمنی، عوامل محیطی یا استرس، می‌توانند منجر به آسیب سلولی، جهش ژنتیکی و بیماری‌های زایل کننده شوند. به دلیل نبود اتصال به زمین، آنها به زمین تخلیه نمی‌شوند و همچنان به ساخت خود ادامه می‌دهند و باعث آسیب بیشتر سلول‌ها و بیماری می‌شوند. این جمع شدن بیش از حد بارهای مثبت علائمی مانند متابولیسم آشفته، اختلالات خواب، استرس و خستگی را نشان می‌دهند. فقدان اتصال به زمین با عوارض سلامتی مانند دیابت، آرتروز، التهاب و بیماری‌های قلبی عروقی همراه بوده است. ارتباط گمشده‌ی ما با زمین عاملی بسیار مضر است.
اتصال به زمین برای سلامتی بهتر
اتصال به زمین راهی برای برقراری مجدد ارتباط ما با زمین و بهبود سلامتی است. آیا هرگز تعجب نکرده‌اید که چرا قدم زدن با پای برهنه بر روی خاک، چمن یا شن ساحل احساس خوبی دارد؟ این به این دلیل است که به شما اتصال به زمین می‌دهد. هنگام تماس مستقیم با زمین، الکترون‌هایی از زمین دریافت می‌کنید. تحقیقات می‌گویند 80 دقیقه طول می‌کشد تا الکترون‌های رایگان از زمین به جریان خون شما برسند. آنها رادیکال‌های آزاد بار مثبت در بدن را خنثی می‌کنند و حس یک زیست خوب را به وجود می‌آورند.تأثیر زمین شبیه به آنتی اکسیدان‌هاست، بنابراین به بهبود سلامت کلی کمک می‌کند. در زیر مزایای سلامتی ناشی از اتصال به زمین ارائه شده است:
* کیفیت خواب بهبود می‌یابد.
* بهبود زخم‌ها یا سایر بیماری‌ها سرعت می‌یابد.
* درد و التهاب کاهش می‌یابد.
* غلظت خون کاهش می‌یابد.
* سطح قند خون عادی می‌شود.
* تعادل هورمونی ترمیم می‌شود.
* تنش عضلانی کاهش می‌یابد.
* استرس روانی و اثرات آن بر سلامتی کاهش می‌یابد.
* سطح حواس جمعی افزایش می‌یابد و توانایی تمرکز بهبود پیدا می‌کند.
* اتصال به زمین باعث ایجاد آرامش می‌شود.
آنچه شما می‌توانید انجام دهید
برای بهره‌مندی از مزایای اتصال به زمین، باید تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید و عادات خاصی را به کار گیرید. این‌ها شامل موارد زیر هستند:* جلوگیری از استفاده بیش از حد از فناوری.
* روزانه پابرهنه بر روی چمن یا خاک قدم زنید.
* راه رفتن پابرهنه روی سطوح آجری یا بتنی سفت یا کاشی‌های سرامیکی نیز می‌تواند کمک کند.
* استفاده کمتر از کفش یا عدم استفاده از کفش در محیط داخلی.
* عدم استفاده از کفش های مصنوعی.
* نشستن یا خوابیدن در حال تماس با زمین.
* استحمام یا شنا کردن به شما کمک می‌کند، زیرا تماس بدن با آب باعث ایجاد اتصال به زمین می‌شود.
* گوش دادن به رزونانس شومان یا سرگرمی موج مغزی ضربان دو گوشی باعث آرامش روانی می‌شود، و روند بهبودی را سرعت و تمرکز و یادگیری را بهبود می‌بخشد.
اما حتی اگر از تکنولوژی کمتری استفاده کنید، از استفاده اجباری بی حد و حصر آن در اطراف خود راه فراری ندارید، مگر این که به مکانی دورتر بروید که به فناوری و صنعت دسترسی نداشته باشد، که عملی نیست. با این وجود، می‌توان از استفاده از کفش‌های مصنوعی اجتناب کرد و هر وقت فرصتی به دست آمد، بر روی زمین پابرهنه راه رفت. پیاده روی روزانه پابرهنه بر روی چمن یا خاک به عنوان بخشی از رژیم ورزشی‌تان دشوار نیست.
منبع: مانالی اوک - WellnessKeen
