نقش فعالیت‌ های مکمل و فوق‌ برنامه بر بچه ها

مظور از فعالیت‌ های فوق‌ برنامه فرصت‌ هایی است که انسان مسئولیت‌ پذیر هیچ گونه مسئولیت و سر و کار موظفی را به عهده ندارد و همه چیز در اختیار او می‌ باشد تا با میل و رغبت خودش به برنامه خاصی بپردازد. در مطلب زیر تاثیر این فعالیت ها را بر روی بچه ها بررسی میکنیم.
يکشنبه، 17 آذر 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نقش فعالیت‌ های مکمل و فوق‌ برنامه بر بچه ها

تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر بچه ها

تشویق بچه ها به انجام فعالیت ها و کار های فوق برنامه ایده خوبی برای فعال نگه داشتن، مسئولیت پذیری، هدف دار و اجتماعی شدن آن ها است.

البته که بر این فعالیت ها هم باید محدودیت هایی گذاشته شود تا بچه ها با استرس دست به گریبان نشوند.

با توجه به تحقیقی که با نام تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر دانش آموزان انجام گرفته است، نشان می‌ دهد کسانی که فعالیت های فوق برنامه داشته اند، تمایل بیشتر به رفتن به مقاطع بالاتر تحصیلی، کسب نمره بهتر در دروس و کسب موفقیت های تحصیلی دارند و همچنین به شیوه معمول در آموزشگاه حضور پیدا می‌ کنند و درک مفهومی بهتری از خود دارند.

مرکز ملی آمار آموزش و پرورش می‌ گوید کار های فوق برنامه در کنار تحصیل، سبب می‌ شود بچه ها چیز های مهم تری از جمله کار گروهی، مسئولیت پذیری فردی و گروهی، تحمل و استواری فیزیکی، تنوع در رقابت و حسی فرهنگی و ارتباطی به خود بگیرند.

این موارد جزء ضروریاتی هستند که آموزش های کلاسی را تقویت می‌ کنند و به آنها جنبه عمل می‌ بخشند.
 
تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر بچه ها – کنترل والدین بر فعالیت ها بیش از حد
با اینکه گزارش های بسیاری به خوبی های انجام فعالیت های فوق برنامه بدست بچه ها اشاره می‌ کند، همچنان گفته می‌ شود که فعالیت های بیش از حدی که بر دوش بچه ها سنگینی کند هم باعث استرس و اضطراب بچه ها می‌ شود و کاملا تاثیر منفی و بدی دارد.

این موضوع که فعالیت های فوق برنامه باعث تخریب فرزندان شود یا به رشد آنها کمک کند کاملا به والدین بر می‌ گردد.

پا فشاری والدین بر فعالیت فرزندان باعث ایجاد استرس در فرزندان می‌ شود بنابراین باید به شیوه ای درست برای فرزندان فعالیت های فوق برنامه بسازید.

روانشناسی بنام Howard Gardner می‌ گوید بچه ها هوش ویژه خود را دارند. در تئوری که درباره هوش های چند گانه ارائه کرده است، نوشته که والدین باید بدانند هوشمندی فرزندان چگونه است نه اینکه به دنبال این باشند که  چه اندازه فرزندشان هوشمند است.

این دو متفاوت از هم هستند و اینکه باید به دنبال پرسش نخست باشید تا فرزندان شما رشد خوب را داشته باشند یعنی به دنبال نقاط قوت و استعداد های فرزندان خود باشید.


منبع: سایت نظارت بر خانواده


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.