در سال ۱۸۸۴ یک معدنچی جوان به نام هنری جی و همسرش مری، اسکاتلند را به مقصد آمریکا و سکونت در یک شهر افسانه‌ای ترک کردند. مری احساس افسردگی کرد و وقتی در این باره برای خانواده اش نوشت، جعبه‌ای پر از گیاه، گلدان و قلمه هایی از باغی فرستادند که مری برایش دلتنگ شده بود. مری به نشانه دوستی یکی از قلمه‌های رز را به دوستی به نام آملیا که در شهر جدید پیدا کرده بود هدیه داد. آن‌ها قلمه را در نزدیکی خانه آملیا کاشتند و نه تن‌ها این رز در صحرای آریزونا گل داد بلکه تبدیل به بزرگترین بوته رز جهان شد. در سال ۱۹۲۰ خانواده ماکیا این خانه قدیمی با بوته رز بزرگش را خریدند؛ بنابراین شروع به ساخت و نصب داربست چوبی و فلزی برای حمایت این گیاه کردند.
در سال ۱۹۳۳ جان هیک اولین کسی بود که آن را بزرگترین بوته رز جهان نامید. گل رز همچنان به رشد خود ادامه داد و در نهایت توانست عنوان رسمی «بزرگترین بوته رز جهان» را در گینس به نام خود ثبت کند. این گل رز هر سال حدود شش هفته از مارس تا آوریل گل می‌دهد و حتی فستیوال مخصوص خودش را دارد و هزاران بازدیدکننده مشتاق برای دیدن آن می‌آیند. در این مدت این بوته هزاران گل رز سفید می‌دهد که بویشان تا یک یا دو بلوک دورتر نیز می‌رسد.
منبع: سایت برترینها
