سوره اسراء ( قسمت19)
مَن کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلَهَا مَذْمُوماً مَّدْحُوراً «18»هر کس پیوسته زندگى دنیاى زودگذر را بخواهد، به مقدارى که بخواهیم و براى هرکه اراده کنیم، در این دنیا بشتاب فراهم مى کنیم، سپس جهنّم را برایش قرار مى دهیم که با شرمندگى و طردشده، وارد آن خواهد شد.
نکته ها
از دیدگاه قرآن، دنیاطلبى و دنیاگرایى اگر سبب غفلت از آخرت و انحصار خواسته ها در دنیا باشد، نکوهیده است. این نکته در آیات فراوانى مطرح شده است، از جمله: «یَعلمون ظاهِراً مِن الحَیوة الدّنیا و هم عَن الآخرة هم غافِلون»(روم، 7)، «فأعرض عن مَن تَولّى عن ذکرِنا و لم یُرِد الاّ الحیوةَ الدّنیا»(نجم، 29) و «أرَضیتُم بالحَیوة الدّنیا»(توبه، 38)در جهان مادیّات نزاع و درگیرى زیاد است و همه کس به همه آرزوهایش نمى رسد، پس باید اندازه و سهمیه اى باشد که چه کسى چه مقدار داشته باشد: «عجّلنا له فیها ما نشاء لمن نرید»، امّا در دنیاى معنویات، چون تزاحم و محدودیّتى نیست، همه صد درصد کامیاب مىشوند و راه براى بیشتر هم باز است. «کان سعیهم مشکورا»( اسراء، 19)
پیام ها
1- دنیا زودگذر است. «العاجلة»2- انسان، با اراده خلق شده و در انتخاب آزاد است، ولى اراده ى الهى اصل است. «یرید... لمن نُرید»
3- آنچه زشت است، خصلت دنیاگرایى است، نه اصل دنیا. «کان یُرید العاجله»
4- خواست انسان بى حدّ و حصر است، پس باید در چهارچوب اراده ى الهى محدود شود. «ما نشاء»
5 - همه ى دنیاخواهان، به دنیا نمى رسند. «لمن نُرید»
6- دنیاطلبان دو دسته اند: برخى دنیا و آخرت را مى بازند، «خسر الدنیا و الآخرة» بعضى به بخشى از خواسته هاى دنیایىشان مى رسند. «عجّلنا له فیها ما نشاء»
7- دنیاطلبان و صاحبان اهداف مادّى، شاید به مقدارى از نام و نان برسند، ولى قیامت شان تباه است. «جعلنا له جهنّم»
8 - پایان دنیاطلبى، پشیمانى و دوزخ است. «جعلنا له جهنّم»
9- دنیاطلبان، هم در آتش مى سوزند (عذاب جسمى)، هم تحقیر مى شوند (عذاب روحى). «یَصلیها مَذموماً مَدحوراً»
منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن
