سوره اسراء (آیه 9)
إِنَّ هَذَا الْقُرْءَانَ یَهْدِى لِلَّتِى هِىَ أَقْوَمُ وَ یُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّلِحَتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً کَبِیراً«9»همانا این قرآن به استوارترین راه، هدایت مى کند و به مؤمنانى که کارهاى شایسته انجام مى دهند، بشارت مى دهد که برایشان پاداش بزرگى است.
و َأَنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْأَخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِیماً«10»
و آنان که به آخرت ایمان نمىآورند، برایشان عذابى دردناک، آماده کردهایم.
نکته ها
جمله «یَهدى للّتى هى اقوم» را دو گونه مىتوان معنا کرد:الف: قرآن به پایدارترین شیوه هدایت مى کند.
ب: قرآن استوارترین ملّتها و امّتها را هدایت مى کند.
پیام ها
1- خرافات و اوهام در منطق استوار قرآن راه ندارد. «یَهدى للّتى هى اقوم»2- قرآن تنها کتابى است که قوانین ابدى و ثابت دارد. «یَهدى للّتى هى اقوم»
3- دریافت اجر به ایمان و عمل نیاز دارد، «المؤمنین الّذین یعملون» ولى براى دوزخى شدن، کفر به تنهایى کافى است. «الّذین لایؤمنون... لهم عذاباً»
4- عذاب الهى از هم اکنون آماده است. «اَعتَدنا»
5- بیم وامید در کنار هم باید باشد. «أجراً کبیراً... عذاباً الیماً»
نگاهى به قرآن
قوانین و دستورات بشرى که برخاسته از اطلاعات و سلیقه هاى انسان است، داراى آفاتى است، از جمله:1- چون اطلاعات و سلیقه ها متفاوت است، قوانین نیز متفاوت و گاهى متضادّ است.
2- چون علم و اطلاعات بشر محدود است، همین که با گذشت زمان مسئله ى جدیدى کشف شد، پایه هاى آن دستورات متزلزل مى شود.
3- دستورات و قوانین بشرى توجّه به تمام جهات ندارد، درست مثل دارویى است که مرضى را موقّتاً درمان مى کند، ولى سبب پیدایش بیمارى هاى دیگرى مى شود. ممکن است دستور و قانونى در منطقه و محلّه اى براى فرد یا گروهى و از جهتى و براى چند روزى مفید باشد، امّا نمى توان براى همیشه و همه ى مردم در همه ى شرایط این فرمان را اجرا کرد. بنابراین قانون بشرى، پایدار نیست.
4-بى اعتنایى به قوانین بشرى، مجازات دارد، ولى عمل به آن پاداش ندارد و هر قانونى که براى متخلّف جریمه داشته باشد، ولى براى عامل و مجرى آن پاداش نداشته باشد، ناقص است.
5- چون سلیقه ها تغییر مى کند، قوانین بشرى نیز همواره در حال تغییر و تحوّل است.
6- بسیارى از قوانین بشرى با طبیعت و فطرت بشرى هماهنگ نیست و لذا ماندگار نیست.
امّا قانون الهى و کتاب آسمانى قرآن که به پایدارترین شیوه هدایت مى کند، زیرا:
اوّلاً: از طرف خدایى است که علم و حکمتش بى نهایت است و به نکته جدیدى برخورد نمى کند تا قانونش را عوض کند.
ثانیاً: قانون آسمانى دستخوش سلیقه هاى شخصى، حزبى، قومى و نژادى نیست.
ثالثاً: قانون آسمانى جامع و مطابق فطرت است و هرگز قانونى ندارد که فطرت انسان از آن تنفّر داشته باشد.
آرى، این تنها قرآن است که «یهدى للّتى هى اقوم».
دلیل سخن ما دو چیز است:
اوّل: هر روز که مسئله اى از رموز قرآن کشف مى شود، جلوه اى از جلوه هاى قرآن نمودار مى شود.
دوّم: هرگاه که مسلمین دستورات قرآن را رها کرده اند، به انواع ذلّتها گرفتار شده اند و هرگاه گامى به سوى قرآن برداشته اند، عزّت و اقتدار یافته اند.
منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن
