12 راه‌پيشنهادي براي کاهش دزدي در جامعه

1- پدران و مادران به جاي اينکه به فرزندشان بگويند «مواظب باش»، بهتر است بگويند: «چگونه باش»؛ «چه کارهايي انجام بده» و «از چه کارهايي برحذر باش». بايد به زبان ساده و با مثال‌هاي قابل فهم، معنا و مفهوم دزدي را براي کودک روشن کنند و زشتي آن را به او بنمايانند.
2- هيچ جامعه‌اي نمي‌تواند ادعا کند که بدون فقرزدايي و بدون ناکامي‌زدايي قادر خواهد بود ريشه دزدي را بکند.
3- کنترل و مراقبت پدر و مادر در مورد دوستان ناباب و به طور کلي دوستان و فرزندان خود يک ضرورت است.
4- کاهش فاصله ارتباطي والدين با فرزندان به نحوي که فرزندان آنان را به عنوان دوست تلقي کنند.
5- فراهم آوردن زمينه سالم پرورش شخصيت کودکان و نوجوانان به وسيله مربيان و معلمان.
6- لازم است پدران و مادران در صورت مشاهده رفتار انحرافي در فرزندان خود، بلافاصله مساله را جدي گرفته، زمينه‌هاي آنها را قبل از آنکه ريشه بدواند، قطع کنند.

7- نظام آموزش و پرورش بايد طوري طراحي شود که نوجوانان و جوانان را با کار و فعاليت‌هاي اجتماعي آشنا سازد و اين آشنايي وسيله‌اي باشد براي تامين معاش و کسب درآمد، به ويژه براي آناني که از بنيه مالي کمتري برخوردارند زيرا نوجوان براي اينکه احساس استقلال مالي کند و «عزت نفس» خود را حفظ شده ببيند، به تعديل و کنترل رفتارهاي خوددست خواهد زد.
8- وجود محيط خانوادگي و تربيتي مناسب، براي تحول و پيشرفت کودک يا نوجوان.
9- ترجيح دادن پيشگيري بر درمان به منظور حذف زمينه‌هاي مساعد براي ابتلاي افراد به آسيب‌هاي اجتماعي.
10- مبارزه مداوم با رشد بي‌رويه مشاغل کاذب تا به اين وسيله از سيل مهاجرت روستاييان به شهرها جلوگيري شود.
11- ايجاد اشتغال براي بي‌کاران و جلوگيري از ولگردي و اجراي بيمه دوران بي‌کاري.
12- آموزش اعتقادي و پرورش باورهاي مذهبي در افراد براي استحکام مباني ايماني در خانواده‌ها زيرا اعتقاد به حلال و حرام مانع انجام عمل ناپسندي همچون دزدي خواهد بود.
منبع: http://salamat.ir
/س