در روز شیمی درمانی بیمار به کلینیک مورد نظر مراجعه می‌کند و همان روز داروی ضد سرطان به جریان خون او تزریق می‌شود. پروسه‌ی تزریق دارو چند ساعت طول می‌کشد؛ از این رو به بیماران پیشنهاد می‌شود تا کتاب یا روزنامه‌ای به همراه داشته باشند یا کسی را با خود به کلینیک ببرند تا زمان برایشان زودتر سپری شود.
طی چند روز درمان، چندین نوع داروی مختلف طی فرایند شیمی درمانی وارد بدن بیمار می‌شود و ممکن است بتواند مقداری از دارو را درون یک تلمبه‌ی قابل حمل با خود به خانه ببرد. برای برخی از انواع شیمی درمانی، بیمار باید یک شب یا حتی چند روز را در بیمارستان بستری باشد.
انواع داروهای ضد سرطانی برای سرطان تیروئید
داروهای شیمی درمانی که اکثراً برای درمان سرطان مدولاری تیروئید و سرطان آنپلاستیک تیروئید استفاده می‌شوند عبارت‌اند از:* داکاربازین
* وین کریستین
* سیکلوفسفامید
* دوکسوروبیسین
* استرپتوزوسین
* فلوئورواوراسیل
* پاکلیتاکسل
* دوستاکسل
* کربوپلاتین
عوارض جانبی احتمالی
داروهای ضد سرطانی به سلول‌هایی حمله می‌کنند که سرعت تولید تقسیم آنها بالا است؛ اما برخی از سلول‌های دیگر مانند سلول‌های مغز استخوان، سقف دهان، روده و فولیکول‌های مو نیز سرعت تقسیم بالایی دارند. شیمی درمانی به احتمال زیاد بر این امر تأثیر گذاشته و عوارضی به دنبال خواهد داشت. عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع و دوز داروهای تجویزی و مدت زمان مصرف آنها بستگی دارد. شایع‌ترین عوارض جانبی شیمی درمانی عبارت‌اند از:* ریزش مو
* زخم دهان
* بی‌اشتهایی
* تهوع و استفراغ
* اسهال
* احتمال افزایش عفونت (ناشی از سطح پایین گلبول سفید خون)
* احتمال بالای کبودی و خونریزی (ناشی از سطح پایین پلاکت خون)
* خستگی (ناشی از سطح پایین گلبول قرمز خون)
همه‌ی این عوارض جانبی عموماً گذرا بوده و پس از پایان دوره درمان از بین خواهند رفت؛ اما در کل راه‌هایی برای کاهش این عوارض جانبی وجود دارد. به عنوان مثال داروهایی که می توانند تهوع و استفراغ را کاهش داده یا به طور کلی از آنها جلوگیری کنند.
برخی از داروهای شیمی درمانی ممکن است عوارض جانبی خاصی داشته باشند که حتما باید تحت نظارت مصرف شوند. به عنوان مثال دوکسوروبیسین (یکی از رایج ترین داروهای شیمیایی مورد استفاده در سرطان تیروئید) می‌تواند بر عملکرد قلب تأثیر بگذارد. در صورت استفاده از این دارو، پزشک قلب بیمار را با تست‌هایی مانند اکوکاردیوگرام به طور مرتب تحت نظر دارد.
آیا شیمی درمانی برای سرطان تیروئید یک درمان موثر است؟
به طور کلی این نوع سرطان بیشتر با جراحی یا پرتودرمانی درمان می‌شود و در مواقع نادر که بیماری پیشرفت زیادی داشته، پزشک معالج به سراغ داروهای ضد سرطانی (شیمی درمانی) می‌رود.به نقل از نشریه Lancet Oncology، دنیس کروس مدیر مرکز تومور مغزی و گردن بیمارستان لینوکس هیل واقع در شهر نیویورک آمریکا اذعان داشته که سرطان تیروئید دیگر بیماری مرگباری نیست و تعداد بسیار کمی از بیماران در اثر آن جان خود را از دست می‌دهند. این پزشک ادعا می‌کند که حتی در صورت پیشرفت این سرطان، یک نوع داروی ضدسرطانی به نام وندتانیب "vandetanib" سلول‌های سرطانی را به سرعت ریشه کن کرده و طول عمر بیمار را افزایش می‌دهد. همچنین مارتین شلم برگر از انستیوی گوستاو روسی در فرانسه ادعا داشته که این دارو در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته تیروئید مانع از گسترش بیماری می‌شود و آن را به خوبی مهار می‌کند.
طول عمر بیمار پس از شیمی درمانی چقدر است؟
امروزه سرطان تیروئید یکی از ساده‌ترین انواع سرطان است که به راحتی در مراحل اولیه تشخیص داده شده و سریعاً درمان می‌شود و بیمار به روال عادی زندگی خود بازمی‌گردد. اما برای پاسخ به این سوال باید نوع سرطان و شدت پیشرفت آن در بیمار را در نظر گرفت. به طور کلی سرطان‌های پاپیلاری کارسینوما و فولیکولار کارسینوما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند، کشنده نخواهند بود و طول عمر بیمار پس از درمان می‌تواند مشابه سایر افراد باشد؛ اما درصد مرگ بیماران مبتلا به سرطان کانسر آناپلاستیک بسیار بالا و پیش آگاهی این بیماری بسیار پایین است. طول عمر بیماران مبتلا به لنفوم و مدولاری کارسینوما نیز با توجه به زمان تشخیص بیماری متغیر خواهد بود.
کلام آخر
امروزه با توجه به پیشرفت علم پزشکی و وجود داروهای ضد سرطان گوناگون، دیگر درمان سرطان تیروئید کار مشکلی نیست. بسیاری از این بیماران پس از پایان دوره درمان به زندگی خود بازگشته و درست به اندازه‌ی انسان‌های سالم عمر می‌کنند. پزشک شما به ندرت برای درمان این بیماری به شیمی درمانی متوسل می‌شود؛ اما اگر ناچار به انتخاب این راه شد، مهم است روحیه خود را حفظ کنید و با کسب اطلاعات کافی در رابطه با روند درمان و عوارض احتمالی داروهای ضد سرطانی، با روحیه خوب و جنگنده شیمی درمانی را آغاز کنید.منبع: سایت ستاره
