درختان و محیط زیست
درختان بزرگترین گیاهان موجود بر روی زمین هستند و به عنوان یک نوع بافر زیست محیطی برای اکوسیستم عمل می‌کنند. آنها به بهبود شرایط اقلیمی مانند گرما، سرما و باد و ایجاد یک محیطی که انسان‌ها، پستانداران، حشرات، پرندگان و غیره بتوانند در آن راحت زندگی کنند، کمک می‌کنند. درختان مکمل حیوانات در محیط زیست جهان می‌باشند. پستانداران و انسان‌ها اکسیژن را از هوا گرفته و دی اکسید کربن را منتشر می‌کنند. درختان مکمل حیوانات در محیط زیست جهان می‌باشند. گیاهان از این دی اکسید کربن در فرایند رشد خود استفاده می‌کنند، کربن را در بافت‌های چوبی خود ذخیره کرده و سپس اکسیژن را به عنوان یک محصول اضافی به جو باز می‌گردانند. این فرایند فتوسنتز نامیده می‌شود و برای زندگی گیاهان بسیار ضروری است. کربن گرفته شده از جو توسط فتوسنتز در نهایت از طریق محیط در فرایندی به نام چرخه‌ی کربن بازیافت می‌شود. درختان نقش بسیار مهمی در چرخه‌ی کربن دارند. برگ‌های درختان به عنوان یک فیلتر جهت حذف آلاینده‌های اتمسفری از هوا عمل می‌کنند. این موضوع به ویژه در مناطق شهری مفید است.امروزه، بسیاری از مناطق شهری با افزایش جمعیت همراه با فشار توسعه‌ی اقتصادی برنامه ریزی نشده، شهر نشینی و انتشار آلاینده های ناشی از وسایل نقلیه رو به رو هستند. این موارد باعث افزایش قابل توجه آلودگی شهری، و بر جای گذاشتن اثر سوء بر آب، هوا و زمین می‌گردد. آلودگی هوا در بسیاری از شهرها به دلیل ترافیک وسایل نقلیه و انتشار گازهای صنعتی به سرعت رو به افزایش می‌باشد.
جمعیت مناطق شهری با سرعت هشدار دهنده‌ای رو به افزایش است و هزینه‌ی مسکن و حفظ کیفیت هوا، نیازهای آبی و انرژی ساکنان یک چالش مهم را ایجاد کرده است. شهرها باید اصول اکولوژیکی را به منظور برنامه ریزی و توسعه‌ی بهتر شهرها در نظر بگیرند. درختان به عنوان عوامل تهویه کننده‌ی هوا در شهرها عمل می‌کنند. از این رو شهرها باید بر اساس قوانین طبیعت ساخته شوند.
امروزه گویا تنها می‌توانیم دیوارها، ساختمان‌ها، ماشین‌ها، تابلوهای بزرگ و باندهای فرودگاه را به جای گیاهان و درختان بکاریم. به همین دلیل درختان در اطراف ما سریع‌تر از آن چه که تصور می‌کنیم، در حال از بین رفتن هستند. تلفات قابل توجهی در تعداد درختان مناطق شهری مشاهده می‌کنیم. برخی مواقع، حتی در صورتی‌که درختان جایگزین نیز کاشته شوند، آنها اغلب گونه‌هایی از درختان هستند که چندان رشد نخواهند کرد و این درختان مزیتی برای سیستم اکولوژیکی ندارند. امروزه اکثر ما به دنبال داشتن خانه‌ها، ماشین‌ها و سایر وسایل لوکس زندگی خود هستیم، در حالی‌که اصلاً اهمیتی به محیط زیست اطراف خود نمی‌دهیم و به همین دلیل مسئول عدم تعادل طبیعت می‌باشیم.
یک بررسی کلی از شهرهای بزرگ نشان می‌دهد که به واسطه‌ی مقدار زیاد بتون و تعداد کم درختان، بارندگی بسیار کمتری وجود دارد. نتیجه‌ی نهایی این است که به واسطه‌ی مدرن سازی، امروزه طبیعت به علت این عدم تعادل تقریباً در معرض نابودی می‌باشد. این موضوع سهم عمده‌ای در گرم شدن جهانی دارد و منجر به وقوع حوادثی ناگهانی مانند سیلاب‌ها، باران‌های اسیدی، خشکی و غیره می‌گردد.
قطع درختان باعث بروز خطراتی برای سلامت و رفاه ما انسان‌ها می‌گردد. مزایای درختان در مناطق شهری به خوبی شناخته شده است. ما اکنون می‌دانیم که درختان تا 4 درجه سانتی‌گراد دمای مناطق شهری را کاهش داده است. درختان مناطق شهری آلودگی‌هایی مانند انواع آلودگی‌های شیمیایی و صوتی را کاهش داده و توانایی آنها وابسته به حجم و اندازه‌ی این درختان می‌باشد.
قطع درختان به سه دلیل انجام می‌شود:
* پروژه‌های تراز کردن مجدد جاده‌ها که به نظر می‌رسد به منظور ایجاد خطوط دید کامل در مسیر وسایل نقلیه مورد نیاز می‌باشد.* نگرانی‌هایی درباره‌ی خطرات ناشی از درختان خطرناک وجود دارد.
* افزایش جنگل‌های بتونی به عنوان مثال افزایش قابل توجه ساختمان‌ها، پیاده‌روها و تفرجگاه‌ها، جاده‌های بتونی و غیره.
راه حل
تلاش‌هایی برای حفظ درختان باید انجام داد. روش‌هایی جهت کاهش خطر قطع درخت وجود دارد:* کاشت درختان می‌تواند بزرگراه‌ها را زیباتر سازد، و حتی الامکان باید سعی کرد درختان موجود در این مناطق را حفظ کرد.
* کاشت درخت باید در اطراف جوامع بزرگ، آپارتمان‌ها، خانه‌های ییلاقی انجام شود و باید به طور منظم از آنها نگهداری کرد.
* همه‌ی ما باید با کمک‌های مالی خود در کاشت درختان در مناطق خیابانی سهم داشته باشیم.
* همه‌ی ما باید در کاشت درخت تلاش کنیم، چون زمین محل زندگی ما بوده و هر کسی باید در حفظ آن کوشا باشد.
جنگل از دید عموم مردم فضایی با نشاط برای گردشگری و از نظر بسیاری از ساکنان درون و حاشیه آن جنگل محلی برای کسب درآمد و امرار معاش است، اما ارزش‌های علمی، اقتصادی و گردشگری تنها بخشی از کارکردهای مهم جنگل است. کشورهای توسعه یافته بر اساس تجارب‌شان به اهمیت پوشش سبز زمین پی برده‌اند و همواره به دنبال بهبود کمی و کیفی آن هستند.
تولید اکسیژن و کاهش آلاینده‌ها یکی از مؤثرترین ارزش جنگل‌ها در زندگی انسان است. در مجموع ۶۰ درصد از اکسیژن مصرفی جهان توسط پوشش گیاهی تولید می‌شود. بر اساس برخی برآوردها هر هکتار جنگل قادر است ضمن جذب گاز کربنیک، سالانه ۲.۵ تن اکسیژن (نیاز ۱۰ نفر در سال) را آزاد کند. کاهش آلودگی صوتی، جذب گرد و غبار، جذب برخی گازهای شیمیایی و از بین بردن بسیاری از باکتری‌ها، قارچ‌های تک سلولی و حشرات مضر از فواید دیگر درختان مناطق جنگلی محسوب می‌شود. همچنین پوشش جنگلی باعث کاهش ماکزیمم دما و افزایش مینیمم دماست و در مقایسه با مناطق عاری از درخت سبب اعتدال در وضعیت آب و هوا می‌شود.
منبع: Buzzle
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
