1. یکی از مؤدبانه ترین و بهترین بلاهایی که می‌توان بر سر تابستان آورد، شرکت در کلاس های آموزشی است. این کار، از گذشته رواج داشته است و از کلاس‌های «چگونه تیرکس (نوعی دایناسور گوشتخوار) خانگی خود را گیاه خوار کنیم» و «بافت آفریقایی موی ماموت» در عصر حجر گرفته، تا کلاسِ «ساخت رباتِ از آن پرنده‌هایی که پشت گردنِ کرگدن زندگی می‌کنند» و «لاک زدن در شرایط خلأ، درون فضاپیماهای روسی با پیشرانه پلاسمایی» در عصر حاضر، تنوع دارد. فقط با توجه به وقت و هزینه ای که صرف گذراندن این دوره‌ها می‌کنید، بد نیست غیر از جنبه‌های سرگرم کننده ی کلاس‌ها، چیز به درد بخوری هم برای زندگی روی زمین یاد بگیرید.
2. راه دیگر، ورزش است. ورزش کردن خیلی خوب است؛ اصلاً بعضی‌ها به ورزش اعتیاد دارند؛ یعنی اول تیرماه، طرف هیکلش مثل مومیایی مصر باستان است، می‌رود باشگاه و 31 شهریور درحالی که همه در باشگاه اذعان دارند: «داداچ درست می‌زنی!» با هیبت آتوس، خدای تناسب اندام و تربیت ابدانِ یونان باستان از باشگاه می‌زند بیرون! آقاجان! اعتیاد دشمن سلامتی است، حالا چه به ورزش باشد، چه به بلبل و گل و باغ و این‌ها. کاری نکنید ورزش بشود دشمن سلامتی! بعضی‌ها هم از آن سمت بام می‌افتند و از بین این همه ورزش، می‌روند سراغ فیفا 2017 استقامتی یا مار و پله ی امدادی، آخر تابستانی هم علاوه بر این که مغزشان از بس مثل یوزپلنگ پیچ و تاب خورده، یوزپیچ شده است، تنها عضله ای از بدن شان که تقویت شده، ماهیچه ی فِلکسور پولیسیسِ شستِ دست شان است.
3. سفر در تعطیلات هم جزء مفرح ترین کارهاست! برای این که خانواده ی تان هم، پایه ی مسافرت شوند، می‌توانید با تظاهر به اندیشمندی، از مصراع: «بسیار سفر باید تا پخته شود خامی...» استفاده کنید! دقت کنید سه نقطه آخر مصراع بسیار اهمیت دارد و بر ادامه دار بودن مسافرت تأکید می‌کند. حالا هرکس غذا و میزان پختگی اش را هر جور دوست دارد، می‌تواند براساس ذائقه اش این مصراع را تحلیل کند! بعضی‌ها اصلاً به پخته شدن غذا اعتقادی ندارند و گیاه خوار هستند؛ این‌ها تا آخر تابستان، سه بار تا سر کوچه هم بروند، برای شان سفر محسوب می شود و نمازشان شکسته است؛ تازه باید سوغاتی هم بیاورند. این دوستان بهتر است برای کارهای دیگر برنامه ریزی کنند و بار اصلی تعطیلات را روی دوش سفر نیندازند. بعضی‌ها غذا را می‌پزند؛ ولی آب دار دوست دارند؛ این‌ها یک جای خوش آب و هوای حومه ی شهر را امتحان کنند بد نیست، پیاده هم بروند که یک ورزشی هم کرده باشند. برخی غذا را کامل می‌پزند و می‌گذارند جا بیفتد؛ این عزیزان، باید بروند سراغ مسافرت‌های بالای ده روز و پانصد کیلومتر، حتماً هم پنج روزش را چادر بزنند؛ اما دسته ی آخر به هر دلیل غذای سوخته دوست دارند. چاره ی درد این بزرگواران مسافرت ابدی است! مقصد فرقی نمی‌کند، کافی است با پراید مسافرت کنند. بقیه ی کارها خودبه خود و بدون درد انجام می‌شود، فقط بهتر است برای شادی بیش تر روان و این که کم تر زجر بکشند، جزء سرنشینان جلو باشند و ترجیحاً کمربندها را هم نبندند که البته تأثیر چندانی هم ندارد، به قول قدیمی‌ها مورچه چی هست که دانه کش باشد! (دقت داشته باشید که دانه کش بین حشرات، فحش محسوب می‌شود و استفاده از آن در دروس و کتب حشره شناسی ممنوع است.)
4. یکی از نسخه‌هایی که از قدیم برای گذراندن تابستان تجویز می‌شده، کار کردن است؛ یعنی نوجوان‌ها در تعطیلات تابستان به کاری مشغول بشوند که علاوه بر سرگر‌می و آموختنِ حرفه ای جدید، قدری پول هم برای خود دربیاورند و راه و رسم کاسبی کردن را بیاموزند. معمولاً نوجوان‌ها برای کارکردن سراغ مشاغل پدران و آشنایان می‌روند. خب این کار بسیار پسندیده است؛ البته تا جایی که شغل مذکور، امنیت ملی و بین المللی را به خطر نیندازد. گزارش شده، طرف یکی از دلالان اصلی اسلحه و مواد مخدر در چند قاره بوده و در تعطیلات تابستان، امور مربوط به خاورمیانه را به فرزند کلاس نهمی اش واگذار کرده و این دلبند عزیز هم از سر شیطنت کودکانه یا ناشی گری، چندین کانتینر از محموله‌های مواد را به فنا داده و دو سه جنگ داخلی هم به پا کرده است؛ البته در این جور کارها از این موارد پیش می‌آید و جای نگرانی نیست، درست می‌شود.
به خاطر داشته باشید هریک از این راه‌ها را می‌توانید به تنهایی یا به صورت ترکیبی انجام دهید، فقط مراقب باشید ممکن است ترکیب برخی از آنها خطر آفرین باشد؛ مانند دمبل زدن در چال مکانیکی و...، خیلی مراقب باشید!
منبع: مجله باران
