از12 فروردین 58 تا 12 فرودین 96
سال‌ها پیش مردم خواستند و توانستند. آن‌ها برای داشتن ایرانی آباد، ایرانی آزاد، ایرانی اسلامی و ایرانی مستقل از 15 خرداد، 19 دی و 17 شهریور گذشتند و به 22 بهمن رسیدند و همین طور آمدند تا 12 فروردین. آن روز همه آمدند. همه آمدند و تاریخ را در یک روز خلاصه کردند. آن روز، نهال انقلاب بارور شد و رأی‌های سبز مردم، برگ‌های شاداب همان نهال بودند که جوانه می‌زدند.12 فروردین 58، نتیجه ی درخشان همه پرسی اعلام شد؛ نتیجه ای که مردم، پیش تر آن را با خون‌شان، با فریادشان و با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» اعلام کرده بودند. آن‌ها برای ایرانی بدون وابستگی و بدون ظلم و فساد جان داده بودند و با رأی «آری»شان دست بیگانگان را برای همیشه از وطن کوتاه کردند؛ اما من و تو که نه روزهای انقلاب را دیده ایم نه 12 فروردین را برای وطن مان چه کرده ایم؟ من و تو که در سایه ی آرامش و امنیت این کشور رشد می‌کنیم و بالنده می‌شویم برای نهال سی و نه ساله ی انقلاب چه کرده ایم؟ برای ایران مان؟
شعار آن روزهای مردم ایران در سه چیز خلاصه می‌شد: «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی». ما آن روزها را به چشم ندیده ایم؛ اما می‌توانیم حامی این شعار باشیم. برای داشتن یک جمهوری اسلامی مستقل باید خودمان را باور کنیم؛ توانایی‌های مان را، داشته‌های مان را. این روزها دشمن هنوز کینه ی 22 بهمن و 12 فروردین را به دل دارد، هنوز نمی‌خواهد استقلال ایران را بپذیرد؛ پس برای ایجاد وابستگی کشورمان دست به هرکاری می‌زند.
او دانه به دانه برند‌ها و محصولات بیگانه را وارد کشور می‌کند، چه خوردنی چه پوشیدنی، چه جنس فرانسه و آلمانی، چه ترک و چینی، بعد شروع می‌کند به تعریف و تمجید؛ از جنس نرم لباسش می‌گوید، از کارایی آیپدش، از خوش مزگی آدامس و کافه اش می‌گوید و از کیفیت و قیمت مناسب لوازم التحریرش. کم کم جایش را در دل من و تو باز می‌کند.کم کم توی اتاق و کیف مدرسه ی مان سرک می‌کشد و به خودمان که می‌آییم همه چیزمان غربی است. می‌بینیم پدرها و برادرهای مان بی کار شده اند، می‌بینیم برای رشته ی مورد علاقه ی مان کاری در آینده وجود ندارد، می‌بینیم چشم مان به کالاهای غربی است و انگیزه ای برای تولید و خودکفایی نداریم. می‌بینیم وابسته شدیم به دشمنان مان. می‌بینم دشمن لبخند می‌زند. می‌بینیم ایران مان دیگر مستقل نیست. می‌بینیم سخن رهبر انقلاب در 12 فروردین را فراموش کردیم که می‌گفت: «اگر استقلال کشور خودمان را تحصیل نکنیم سایر چیزها درست نخواهد شد.»
ما 12فروردین 58 نبوده ایم؛ اما می‌توانیم در 12 فروردین 96 حامی «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» باشیم. با انتخاب کالاهای ایرانی می‌توانیم استقلال کشورمان را حفظ کنیم؛ پس از همین امروز برای داشتن ایرانی سرافرازتر بگوییم: «ایرانی هستیم، ایرانی می‌خریم.»
منبع: مجله باران
