این کتاب می‌تواند ابزاری برای ارتباط، خواندن، سرگرمی یا یادگیری باشد. یک شیء و یک نماد وضعیت.
جدیدترین تغییر، از رسانه‌های چاپی گرفته تا فناوری دیجیتال، از اواسط قرن بیستم آغاز شد. این امر در دو پروژه جاه طلبانه در تاریخ کتاب به اوج خود رسید (حداقل اگر ما نوع شرکت‌های بزرگ یکی شده را باور داشته باشیم): دیجیتالی شدن انبوه کتابها توسط گوگل، و توزیع انبوه کتابهای الکترونیکی توسط آمازون.
بقای کتابفروشی‌ها و شکوفایی کتابخانه‌ها (در زندگی واقعی) مخالف پیش بینی‌هایی است مبنی بر این که "پایان عمر کتاب نزدیک است" . اما حتی مبارزترین کتاب شناس نیز تصدیق می‌کند که چگونه فناوری دیجیتال بار دیگر "ایده" کتاب را زیر سؤال برده است.
برای کشف پتانسیل همکاری انسان و ماشین در خواندن و نوشتن، ماشینی ساختیم که از صفحات هر کتاب چاپی شعر می‌سازد. درنهایت ، این پروژه سعی دارد آینده خود کتاب را تصور کند.
شرح تصویر: هشدار: این کتابها توسط انسان ساخته نشده‌اند. پیتر کلارک ، نویسنده ارائه داد.
ماشینی برای خواندن کتاب
ماشین خواندن ما که به صورت سفارشی کدگذاری شده است، صفحات کتاب واقعی را می‌خواند و تفسیر می‌کند، تا یک کتاب شعر جدید نفیس ایجاد کند.ماشینِ خواندن برای شناسایی متن روی هر کتاب باز که در زیر دوربین‌های دوتایی آن قرار دارد، از دید کامپیوتری (Computer Vision) و خصوصیات اپتیکی (Optical Characterification) استفاده می‌کند. تاریخ نشان داده است که وقتی ماشین‌ها می‌دانند چگونه کارهایی انجام دهند ، ما عموماً انجام آن کارها را به آنها واگذار می‌کنیم. سپس با استفاده از فناوری یادگیری ماشین و پردازش زبان طبیعی، متن را برای دریافت "معنا" می‌خواند، به این منظور که ترکیب شاعرانه کوتاهی از کلمات صفحه، که آنها را با پاک کردن دیجیتالی تمام کلمات دیگر در صفحه، ذخیره می‌کند داشته باشد.
با مجهز شدن به این شعر تولید شده، ماشین خواندن در اینترنت برای یافتن یک تصویر - غالباً تصویر دستی یا الگو که شخصی به اشتراک گذاشته و ا در Google Images ذخیره شده است - جستجو می کند.
شرح تصویر: دستگاه خواندن تماماًَ خودکار است. پیتر کلارک ، نویسنده ارائه داد.
هنگامی که هر صفحه از کتاب خوانده می‌شود، تفسیر می‌شود و نیز برای آن تصویر سازی می‌گردد، و سیستم نتایج را با استفاده از خدمات چاپ آنلاین منتشر می‌کند. کتاب نتیجه شده سپس به یک بایگانی رو به رشد اضافه می‌شود که ما آن را کتابخانه کتابهای غیر بشری می‌نامیم.
از لحظه‌ای که دستگاه ما خواندن خود را آغاز می‌کند تا زمانی که تحویل کتاب را به اتمام می‌رساند، سیستم خودکار هنری ما - از تفسیر و تبیین اشعار گرفته تا صفحه بندی، طراحی جلد و در نهایت اضافه کردن حرف نهایی - به صورت الگوریتمی پیش می رود. این همه بدون دخالت انسان انجام می‌شود. این الگوریتم می‌تواند تعدادی به ظاهر نامتناهی از خوانش هر کتاب را تولید کند.
شعر
اشعار زیر توسط دستگاه خواندن از متون محبوب تولید شده است:«مردان در اعماق در آنجا تلاش می‌کنند
او بزرگی برهنه است
در حالی که به هر چیزی رو می‌کند»
از کتاب پنجاه سایه خاکستری ای ال جیمز.
«پاپ کورن احزاب چگونه است
حمام‌های ماشین سکه‌ای پخش موزیک افسرده است
شانه را بالا بینداز بله. تمام»
از کتاب قوانین جذب برت ایستون الیس.
«اوه و اتاق خوابش
حمام آن را برس می‌زند و می‌فرستد
گارتر نیز با جهنم روبرو است»
از کتاب صبحانه در تیفانی اثر Truman Capote .
الگوریتم من، الهه شعر من
خوب، این همه چه ارتباطی با دیجیتالی شدن انبوه کتابها دارد؟در مواجهه با مقاومت روز افزون نویسندگان و ناشران در زمینه مدیریت حق چاپ گوگل، infoglomerate از هدف اصلی خود، تأمین مجموعه رایگانی از کتابها (نوعی کتابخانه مدرن اسکندریه) و حرکت به سمت یک سیستم شاخص بندی ساده‌تر برای جستجو در کتابهایی که گوگل اسکن کرده بود، چرخش محوری دور شونده‌ای داشت. اکنون Google فقط قطعات کوچک کلمات های لایت شده در صفحه اصلی را ارائه می‌دهد.
در پشت صحنه، گوگل استفاده متفاوتی از متن‌ها را مشخص کرده بود. بقای کتابفروشی‌ها و شکوفایی کتابخانه‌ها (در زندگی واقعی) مخالف پیش بینی‌هایی است مبنی بر این که "پایان عمر کتاب نزدیک است" . میلیون‌ها کتاب اسکن شده در زمینه‌ای به نام پردازش زبان طبیعی قابل استفاده است. NLP به رایانه ها اجازه می‌دهد تا با افراد با زبان روزمره‌اشان به جای استفاده از کد ارتباط برقرار کنند. این کتابها که در ابتدا برای انسان‌ها اسکن شده بودند، برای یادگیری و بعداً تقلید زبان بشر در دسترس ماشین‌ها قرار گرفتند.
شرح تصویر: خواندن کتابهای نامحدودی که تاکنون داریم را تصور کنید. Unsplash ، CC BY
فرآیندهای الگوریتمی مانند NLP و Machine Learning نوید (یا تهدید) برای انتقال بخش عمده‌ای از خواندن روزمره ما به ماشین‌ها را دارند. تاریخ نشان داده است که وقتی ماشین‌ها می‌دانند چگونه کارهایی انجام دهند ، ما عموماً انجام آن کارها را به آنها واگذار می‌کنیم. میزان انجام این کار بستگی به میزان ارزش خواندن دارد.
اگر همچنان خواندن (و نوشتن) خود را به ماشین‌ها واگذار کنیم، ممکن است با همتایان هوشمند مصنوعی خود ارتباط ادبیاتی برقرار کنیم. با الگوریتمی شبیه اله شعر ما، شاعری چه خواهد شد؟
فیلسوف بوریس گرویز نتیجه حاصل از دیجیتالی شدن کتاب را کلمات بدون دستور زبان توصیف کرد و توصیف با عبارت ابرهایی از کلمات جدا از هم را برای پیشنهاد کرد.
دستگاه کتابخوانی ما، و کتابخانه کتابهای غیر بشری که تولید می کند، تلاشی است برای تصور کتاب بعد از این ابرهای "کلمات بدون دستور زبان". ما دریافتیم که نتایج، گاهی اوقات طنز آمیز، غالباً بیهوده، گاه ناخوشایند و هر از گاهی حتی شاعرانه هستند.
اکنون که ماشین‌ها می‌توانند بخوانند ، آیا این ماییم که وظیفه آنها را به تعویق می‌اندازیم؟
دستگاه کتابخوانی در ماه مارس در نمایشگاه کتاب هنر ملبورن به نمایش گذاشته می‌شود و جوایز کلوپ کارگردانان توکیو را در ماه آوریل جمع می‌کند. کتابهای غیر بشری از طریق Atomic Activity Books در دسترس هستند.
منبع: اندی سیمیوناتو – کارِن آن دوناچی - RMIT University
