بلاک چین و کاربردهای آن ‏ (بخش اول)‏

در تلاش جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص بلاک چین احتمالاً با تعریفی مانند این روبرو شده‌اید: «بلاک چین نوعی دفتر کل توزیع شده، غیر متمرکز و عمومی است».

خبر خوب آن که درک بلاک چین آسان‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد.
 

بلاک چین در ابتدایی‌ترین سطح خود به معنای زنجیره‌ای (Chain) از بلاک یا بلوک‌ها (blocks) است، اما معنای تحت‌الفظی واژه‌های آن مد نظر ما نمی‌باشد. واژه‌های «بلاک» و « چِین یا زنجیره» بکار برده شده در این متن، در واقع معنای اطلاعات دیجیتالی («بلاک») ذخیره شده در یک پایگاه داده عمومی («زنجیره ») را می‌دهند.

«بلوک‌های» موجود در بلاک چین از اطلاعات دیجیتالی تشکیل شده‌اند و به طور خاص دارای سه بخش می‌باشند:

1- بلوک‌ها اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها یا معاملات را ذخیره می‌کنند. این اطلاعات می‌تواند تاریخ، زمان و مبلغی که از آخرین خرید خود از فروشگاهی به عنوان مثال آمازون داشته‌اید را شامل شود. (توجه: مثالی که در خصوص آمازون آورده شده است تنها برای روشن شدن موضوع بوده و تا زمان نگارش این متن آمازون در زمینه بلاک چین فعالیتی نداشته است).

2- بلوک‌ها اطلاعات مربوط به فرد شرکت کننده در معامله را ذخیره می‌کنند. یک بلوک برای خرید بزرگ شما از آمازون، نام‌تان را همراه با Amazon.com,Inc (AMZN) ثبت می‌کند. به جای استفاده از نام واقعی شما، خریدتان بدون هیچ گونه اطلاعات شناسایی با استفاده از «امضاء دیجیتال» منحصر به فرد، مانند نوعی نام کاربری ثبت می‌شود.

3- بلوک‌ها اطلاعاتی را ذخیره می‌کنند که آنها را از بلوک‌های دیگر متمایز می‌کند. درست مانند نام‌هایمان که ما را از یکدیگر متمایز می‌سازند، هر بلوک نیز یک کد منحصر به فرد با نام «هش hash» را ذخیره می‌کند که برای ما امکان مجزا ساختن هر بلوک از دیگری را فراهم می‌سازد. هش‌ها کدهای رمزنگاری شده‌ای هستند که به وسیله الگوریتم‌های خاصی ایجاد شده‌اند. تصور کنید کالایی را از آماوزن خریداری کردید، اما در حالی که کالای شما در بخش ترانزیت قرار گرفته است، تصمیم گرفته اقلام دیگری نیز خریداری نمایید. حتی با وجود آنکه جزئیات معامله جدید با خرید قبلی تقریباً یکسان به نظر می‌رسد، باز هم بلوک‌ها به دلیل کدهای منحصر به فردشان از یکدیگر مجزا خواهند بود.
در حالی که بلوک مورد نظر در مثال بالا برای ذخیره یک خرید واحد از آمازون مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما واقعیت کمی متفاوت است.در حالی که بلوک مورد نظر در مثال بالا برای ذخیره یک خرید واحد از آمازون مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما واقعیت کمی متفاوت است. یک بلوک واحد در بلاک چین بیت کوین می‌تواند حداکثر 1 مگابایت داده را ذخیره کند. بسته به اندازه تراکنش‌ها، این بدان معنا است که یک بلوک واحد می‌تواند چند هزار تراکنش را در یک مکان جای دهد.
 

بلوک پس از ذخیره داده‌های جدید به بلاک چین اضافه می‌شود. بلاک چین همانطور که از نام آن پیداست از چندین بلوک به هم متصل تشکیل شده است. با این حال برای آن که یک بلوک به بلاک چین یا زنجیره اضافه شود، بایستی چهار اتفاق رخ دهد:

1- یک تراکنش یا معامل بایستی صورت گیرد. اجازه دهید با مثال خرید انگیزشی شما از آمازون ادامه دهیم. بعد از کلیک بر روی گزینه خرید و انجام تراکنش خرید خود را انجام می‌دهید. همانطور که گفتیم، در بسیاری موارد، یک بلوک هزاران تراکنش را در یک گروه قرار خواهد داد، بنابراین خرید شما از آمازون به همراه اطلاعات تراکنش کاربران دیگر در این بلوک گنجانده می‌شود.

2- این تراکنش باید مورد تأیید قرار گیرد. پس از انجام خرید، معامله شما بایستی تأیید شود. برای سایر سوابق یا اسناد اطلاعاتی مانند کمیسیون بورس اوراق بهادار، ویکی پدیا، یا حتی کتابخانه محلی شما، شخصی مسئولیت وارد کردن اطلاعات جدید را برعهده دارد. در مورد بلاک چین این کار به شبکه‌ای از کامپیوترها واگذار می‌شود. هنگامی که خرید خود را در آمازون انجام می‌دهید، آن شبکه از کامپیوترها با عجله تراکنش انجام شده را مورد بررسی قرار می‌دهد. بدین صورت که جزئیات خرید از جمله زمان تراکنش، مبلغ آن به دلار و طرفهای خرید مورد تأیید قرار می‌گیرند.

3- این تراکنش بایستی در یک بلوک ذخیره شود. پس از تأیید صحت معامله شما، چراغ سبز می‌شود و به اصطلاح اجازه شروع یا ادامه کار را دریافت می‌کند. مبلغ معامله به دلار، امضای دیجیتال شما و امضای دیجیتال آمازون همگی در یک بلوک ذخیره می‌شوند. در آنجا معامله احتمالاً به صدها یا هزاران تراکنش دیگر همانند خود می‌پیوندد.

4- به آن بلوک بایستی یک هش اختصاص داده شود. زمانی که تمام تراکنش‌های یک بلوک مورد تأیید قرار گرفتند، به آن یک کد شناسایی منحصر به فرد با نام هش اختصاص داده می‌شود. این بلوک به محض هش دار شدن، می‌تواند به بلاک چین افزوده شود.

زمانی که بلوک جدید به بلاک چین اضافه شد، در دسترس عموم حتی شما قرار می‌گیرد. در صورتی که به بلاک چین بیت کوین نگاهی بیندازید، خواهید دید که به داده‌های تراکنش، همراه با اطلاعات مربوط به زمان، مکان و شخصی که بلاک به‌ وسیله او به بلاک چین اضافه شده است دسترسی دارید.
 

 هر کس می‌تواند محتویات مربوط به بلاک چین را مشاهده کند، اما کاربران همچنین می‌توانند کامپیوترهای خود را به شبکه بلاک چین تحت عنوان نود یا گره (node) متصل سازند. با انجام این کار کامپیوتر آنها یک نسخه یا کپی از بلاک چینی که به هنگام اضافه شدن یک بلوک جدید به طور خودکار بروز رسانی شده است را دریافت می‌کند.
در نتیجه هکر لازم خواهد داشت هر کپی موجود در بلاک چین شبکه را دستکاری کندهر کامپیوتر موجود در شبکه بلاک چین کپی خود را از بلاک چین در اختیار خواهد داشت به این معنا که هزاران مورد یا کپی از آن وجود داشته یا در مورد بیت کوین میلیونها کپی از یک بلاک چین وجود دارد. گرچه تک تک نسخه‌های بلاک چین عیناً مثل هم هستند، اما به دلیل انتشار این اطلاعات در شبکه‌های کامپیوتری، به سختی می‌توان آنها را دستکاری نمود. به دلیل وجود بلاک چین تنها یک گزارش قطعی و اختصاصی از وقایع وجود ندارد که بتوان آن را دستکاری نموده یا تغییراتی در آن ایجاد کرد. در نتیجه هکر لازم خواهد داشت هر کپی موجود در بلاک چین شبکه را دستکاری کند. 

با این حال، با نگاه به بلاک چین بیت کوین، متوجه خواهید شد که به اطلاعات شناسایی مربوط به کاربران در حال تراکنش دسترسی نخواهید داشت. گرچه تراکنش‌های انجام شده روی بلاک چین کاملاً ناشناخته نیستند، اما اطلاعات شخصی در مورد کاربران تنها به امضای دیجیتال یا نام کاربری آنها محدود می‌شود.

ادامه دارد...

 
منبع: investopedia