چگونگی جمع آوری نمونه ها در صحرا

مقدمه

نمونه های شاخص هر سازند و نوع سنگی را که بر روی نقشه نشان داده می شود را جمع آوری می کنیم. اغلب ، از هر سازند مشابه ، اگر ترکیب آن در طول منطقه تغییر کند ، چندین نمونه مورد نیاز است. حتی اگر تغییر نکند ، شما ممکن است به نمونه هایی از بخشهای مختلف منطقه نیاز داشته باشید تا ثابت کنید که تغییری صورت نگرفته است. البته برخی از تغییرات در ترکیب ممکن است در نمونه دستی واضح نباشد ، لذا برای ضریب اطمینان به نمونه های بیشتری نیاز است. اندازه نمونه های جمع آوری شده قاعدتا به هدف شما بستگی دارد ، نه به این که شما چقدر می توانید حمل کنید. قبل از عزیمت به روی زمین به دستگاه برش سنگ خود توجه کنید تا بدانید برای تهیه مقطع نازک (thin section) چه چیزی نیاز دارید. تا حد ممکن موادی را جمع آوری کنید که هم سطوح هوازده و هم سطوح تازه را نشان دهد ، و اگر نیاز باشد. دو نمونه بردارید تا هر دو نشان دهد. هر قطعه سنگی را که می توانید با چکش خود از یک رخنمون بشکنید ، بردارید. راحت ترین قطعه ای که شکسته می شود ممکن است نشان دهنده کل یک رخنمون نباشد. برخی مواقع لازم است زمانی قابل ملاحظه ، برای شکستن یک نمونه خوب ، توسط چکش و اسنکه ، صرف کنید.
نمونه های شکسته شده را مرتب کنید. نمونه های سنگهای رسوبی را طوری علامت بزنید که سطح بالای آنها را نشان دهد. نمونه های دگرگونی ممکن است نیاز به جهت یابی داشته باشد ، طوری که بتوان مقاطع نازک را جهت دار برید: نمونه ها را بشکنید ، و سپس آنها را به محلی که شکسته شده اند برگردانید و جهت شیب را روی سطح علامت بزنید چنانکه در هنگام بریدن مقطع نازک بتوان جهت فضایی آنها را تعیین کرد. هر زمان که امکان داشته باشد ، جهت نمونه ها را قبل از شکستن تعیین کنید.

علامت گذاری نمونه

نمونه های سنگی به بهترین وجهی با ماژیک ضد آب ، و سنگهای تیره با مواد چوبی زرد رنگ یا با استفاده از یک تکه چسب پانسمان علامت گذاری می شود. نمونه ها را در روز نامه پیچید تا از سایش آنها جلوگیری شود و در کوله پشتی یدک خود نگه دارید. در پایگاه نمونه های خود را تمیز و خشک کنید و یک قطره جوهر سفید روی آنها بریزند: سپس لکه سفید را با جوهر مشکی شماره بزنید.

فسیلها

برخی از فسیلها براحتی از سنگ اولیه خارج می شوند. برخی دیگر چنین نیستند. بیشتر آنها طوری جای گرفته اند که فقط بخسی از آنها نمایان است. سنگ را بقدر کافی با یک چاقو بتراشید تا ببینید آیا نمونه ارزش جمع آوری دارد یا خیر ، و اگر داشت قطعه ای از سنگ را که حاوی فسیل است جدا کنید بیشتر فسیلها به صورت قالب یا آثاری در سنگ هستند.
نمونه های حساس مثل فسیل مهره داران را در جعبه ها یا قوطیهایی قرار دهید و آنها را در پنبه ، پارچه یا روزنامه یا با استفاده از یک لعاب گچ ، نمونه ای را که با روزنامه و سپس پلی استرین ها پوشانده شده است را محکم می کنیم.

ثبت نمونه ها

نمونه های جمع آوری شده را بلافاصله در دفترچه یادداشت خود ثبت کنید. ترجیحا شماره آنها را در حاشیه سمت چپ بنویسید ، بطوری که جزئیات آنها را بتوان براحتی جا به جا کرد. اگر شماره نمونه ها با مداد قرمز نوشته شود ، از مشاهدات صحرایی که در همان ستون گردآوری شده اند بسادگی قابل تشخیص است. روی دیگر اینکه ، اگر تعداد زیادی نمونه جمع آوری کرده اید ،یک ستون بدین منظور در دفترچه یادداشت خود اضافه کنید. علاوه بر تثبیت نمونه ها در صفحات دفتر کار ، آنها را در پشت دفتر خود نیز ثبت کنید و این کار از پیدا شدن دو نمونه تقریبا مشابه با شماره یکسان جلوگیری خواهد کرد ، والا بعدا هیچ راهی برای تفکیک آنها وجود نخواهد داشت. ثبت نمونه همچنینی به شماره کمک می کند تا مطمئن شوید که نمونه هایی را جمع آوری کرده اید که لازم بوده ، و اگر شماره صفحه ای که در آن مشخصات نمونه ها را بطور کاملتر در دفترچه یادداشت خود آوریده اید ارائه کنید ، به عنوان یک مرجع آماده و در دسترس به کار خواهد آمد. حمل نمونه های زمین شناسی معمولا سنگین بوده و حمل نقل آنها در بسته های بزرگ ، خارج از توان یک نفر است.و جعبه های کوچکتر طبیعتا از نظر حمل و نقل و سرعت جابجایی کار آمدترند. جعبه در ابعاد تقریبی25*30*25 سانتی متر که از تخته با ضخامت 10 میلی متر ساخته شده و توسط سیمهای فلزی بسته بندی شده باشند ، قابل قبولترین نوع بسته بندی در انواع مسافرتها- اعم از زمینی و هوایی - است.
منبع:http://atwis.com
/س