اوتیسم یا درخودماندگی چیست؟
اوتیسم اختلالی عصبی-رشدی است که در سه سال اول زندگی بروز می‌کند و مادام العمر است، شاخصه‌ی اصلی آن نقص در ارتباط و تعاملات اجتماعی و بروز رفتارهای کلیشه‌ای و خزانه‌ی رفتاری، حرکتی و… محدود می‌باشد.اوتیسم بر روی درک افراد از دنیا و تعاملاتشان با افراد اثر می‌گذارد.
افراد دارای اوتیسم، دنیا را متفاوت تر از بقیه می‌بینند، می‌شنوند و حس می‌کنند.
اوتیسم بیماری نیست و درمان دارویی قطعی نیز ندارد، اما با توانبخشی فرد دارای اوتیسم می‌تواند مهارت کسب کرده و زندگی مستقلی داشته باشند و همچنین نبوغ خاصی را از خود نشان دهد.
اوتیسم شرایطی به صورت طیف بوده که از شدید تا خفیف متغیر است.
اوتیسم بودن به صورت‌های متفاوتی در رفتارهای فرد دارای اوتیسم نمایان می‌شود.
بعضی از افراد دارای اوتیسم، مشکلات همراه دیگری نیز از جمله کم‌توانی ذهنی، اختلال یکپارچگی حسی، اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه، صرع و مشکلات گوارشی دارند؛ که به معنای این است که این افراد نیازمند سطوح حمایتی مختلفی هستند! 1
علت و دلایل اوتیسم
پیشتر از این علت اوتیسم ژنتیک و نقایص آن معرفی می گردید، ولی با روند رو به رشد شیوع اوتیسم و لزوم پیشگیری از اختلال اوتیسم ضرورت شناخت علل اوتیسم بیشتر احساس شد و با بررسی های بیشتر پژوهشگران و موسساتی مانند اوتیسم اسپیک و مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های امریکا مشخص گردید که بایستی به محیط و علل زیست محیطی توجه بیشتری نمود.تاکنون نقایصی در ژنهای برخی افراد داری اوتیسم مشخص گردیده است و درکنار ان نیز بررسی می گردد که چه چیزی می تواند منجر به این تغییرات و دگرگونی های ژنتیک گردد و مشخص شده است تاثیر الاینده های زیست محیطی و تخریبی که در محیط زندگی انسان به وجود امده نقش بسزایی در ان ایفا می کند.اکنون دیگر عنوان می گردد که در حدود 62 درصد علل زیست محیطی و ترکیب آن با عوامل ژنتیک می تواند منجر به اوتیسم گردد.اما باز هم نمی توان با قاطعیت عنوان نمود که چه چیزی عامل اختلال اوتیسم است.2
فاکتور های خطر افرین اوتیسم
جنس:پسران تقریبا چهار برابر بیشتر از دختران مبتلا به اوتیسم هستند.زایمان زودرس:نوزادان زودرس متولد شده پیش از 26 هفتگی خطر بیشتری برای ابتلا به اوتیسم دارند والبته این نوزادان همراه با وزن کم به دنیا می ایند که این مورد نیز از موارد افزایش ریسک اوتیسم می گردد.برای اگاهی بیشتر درمورد زایمان زودرس مطالعه مقاله اوتیسم و زایمان زودرس را پیشنهاد می کنیم.
تاریخچه خانوادگی:خانواده هایی که دارای یک فرزند مبتلا به اوتیسم هستند بیشتر در معرض داشتن فرزند دیگری با این اختلال اند.همچنین وجود برخی اختلالات مانند اسکیزوفرنی و اختلال اوتیسم در والدین نیز می تواند منجر به افزایش ریسک گردد.
سایر اختلالات:کودکانی که دارای شرایط پزشکی خاص هستند بیشتر احتمال دارد در معرض اوتیسم قرار داشته باشند.برای مثال سندروم ایکس شکننده(اختلالی ارثی که باعث اختلالات ذهنی می گردد)،اسکلروزتوبروز(شرایطی که منجر به تومور های خوش خیم در سیستم مغزی عصبی می گردد)،سندروم رت(بیماری ژنتیکی مختص دختر ها که باعث رشد کند مغز می گردد) و ناتوانی ذهنی.
سن والدین:مشخص گردیده است که بین سن بالای والدین(بالای 35 سال) و یا سن پایین مادران(زیر 20 سال)و افزایش اختلال اوتیسم ارتباط وجود دارد.
شرایط بارداری:فاصله بین بارداری ها مشخص گردیده است که اگر کوتاه باشد می تواند شرایط رحم مادر برای بارداری و پذیرایی مناسب از جنین را به خطر انداخته و ریسک اوتیسم را افزایش دهد. همچنین تغذیه مادر نیز می تواند یک فاکتور مهم برای این ریسک باشد هرچه تغذیه مادر نامناسب تر و عاری از غذاهای طبیعی و ارگانیک باشد می تواند خطر را بیشتر و بیشتر کند.2
برای در امان ماندن از اوتیسم چه کارهایی می توان کرد؟ مادران در دوران بارداری با خوردن بعضی از ویتامین ها می توانند در کاهش مبتلا شدن فرزندانشان به اوتیسم تاثیری شایان داشته باشند.در ادامه همراه ما باشید تا به بررسی نقش مولتی ویتامین ها در دوران بارداری بپردازیم.
مطالعات محققان از دانشگاه‌های فیلادلفیا، استکهلم و بریستول انگلیس با بررسی 273107 مادر باردار نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی سالم باید بیشترین ویتامین و مواد معدنی را در دوران بارداری به زنان بدهد.
محققان دریافته‌اند که احتمال ابتلا به اوتیسم در کودکانی که مادرانشان در رژیم غذایی خود از ویتامین‌ها استفاده می‌کنند، به میزان 50 درصد کمتر از کودکانی است که مادرانشان توجهی به مصرف مکمل‌ها و ویتامین‌ها نداشته اند.
همه کودکان در این تحقیقات بین سال‌های 1996 تا 2007 به دنیا آمده‌اند. در این مطالعات میزان مصرف مکمل‌های اسید فولیک، آهن و مولتی ویتامین برای مادران باردار هر روز ثبت می‌شد.
پس از مقایسه آمارها و با در نظر گرفتن همه متغیرهایی که ممکن است بر نتایج اثر بگذارد، کارشناسان دریافته‌اند که زنانی که مولتی ویتامین ها را مصرف می‌کنند، حتی بدون در نظر گرفتن مصرف آهن یا اسید فولیک، در مقایسه با زنانی که هیچ مکملی استفاده نکرده‌اند؛ احتمال کمتری برای داشتن کودکانی مبتلا به اوتیسم یا ناتوانی ذهنی دارند.
تحقیقات در مجله پزشکی بریتانیا نشان داد؛ مصرف آهن و اسید فولیک به تنهایی نمی‌تواند کاهش خطر ابتلا به اوتیسم را اثبات کند.
تحقیقات اخیر رابطه‌ای مستقیم بین مصرف فولیک اسید و کاهش احتمال ابتلا به اوتیسم را نشان نمی‌دهد اما زنان باید در 12 هفته اول بارداری هر روز 400 میلی گرم اسید فولیک و 10 میلی گرم ویتامین D نیز در کل دوران بارداری مصرف کنند.
اگرچه تحقیقات درباره بیماری اوتیسم ادامه دارد اما یافته ها نشان می‌دهد، عواملی مانند حساسیت به نور و صدا می‌تواند در بروز بیماری اوتیسم موثر باشند.3
سخن آخر
اوتیسم یک بیماری نیست. طیف اوتیسم اختلالی است که بیشتر در دوران کودکی بروز می‌کند، اما ممکن است نشانه‌های آن در سنین بزرگسالی هم مشاهده شود.متاسفانه در حال حاضر تحقیقات علمی در مورد علت، علائم، تشخیص و پیشگیری از اختلال طیف اوتیسم به نتایج قطعی و ثابتی نرسیده است و پژوهش‌ها در این راستا ادامه دارد.
با وجود اینکه برای اختلال طیف اوتیسم درمان دارویی قطعی موجود نیست، اما بسیاری از مداخلات زودهنگام می‌تواند به بهبود علائم این اختلال کمک کند و امیدهای زیادی وجود دارد تا کودکان دارای اوتیسم قادر به یادگیری و تعامل شوند.4
پی نوشت:
1.www.irautism.org
2.www.autism-clinic.com
3.www.parsnews.com
4.www.drdr.ir
