در سال های اخیر، متخصصان بر یافتن راه های بهتری برای بهبود مراقبت های بهداشتی از راه دور تحریک شده اند.
اکنون ، واقعیت مجازی (VR) ممکن است راه را برای فرصت های جدید بی شمار فراهم کند.
استفاده از واقعیت مجازی برای درمان از راه دور شامل انجام جلسات "رو در رو" در یک محیط مجازی است. جلسات دور درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی می تواند نرخ ترک تحصیل را برای مشتریان به میزان قابل توجهی کاهش داده و نتایج بالینی مثبت ایجاد کند. این روش درمانی می تواند مشاوره را برای افرادی که در دور دست زندگی و کار می کنند در دستتر سازد.
من و همکارانم مقاله ای را منتشر کردیم که به بررسی پتانسیل واقعیت مجازی در ارائه مشاوره برای افراد در مناطق دور می پردازد.
در حالی که درمان رو در رو همچنان روش درمانی بهینه باقی مانده است، ما فهمیدیم که درمان مبتنی بر واقعیت مجازی از مشاوره مبتنی بر اسکایپ مؤثرتر است.
بهره بردن از ابزارهای موجود
ما تجربیات 30 شرکت کننده در سنین 21 تا 63 سال را که در هر دو جلسه مشاوره ساختگی مبتنی بر واقعیت مجازی و مبتنی بر اسکایپ شرکت کرده بودند، مقایسه کردیم.برای تحویل جلسات واقعیت مجازی، شرکت کنندگان و متخصصین درمانگر آموزش دیده از نمایشگر نصب شده بر سر Oculus Go و برنامه شبکه اجتماعی vTime استفاده کردند. واقعیت مجازی ممکن است مسیر اصلی بعدی برای ارائه خدمات مراقبت از سلامت از راه دور باشد. این کار، یک تجربه واقعیت مجازی چند حسی و تعاملی را برای آنها فراهم کرد.
ما از آواتارهای کارتونی مانند برای نشان دادن این دو درمانگر استفاده کردیم که از نحوه زندگی در زندگی واقعی الگو برداری می کردند.
سپس پاسخ های شرکت کنندگان را در هر دو تنظیم، مقایسه کردیم تا مشخص کنیم کدام نوع درمان، جذاب تر، با استرس زایی کمتر و در کل مرجح تشخیص داده می شود.
نتایج بر اساس عواملی شامل سطح درک شده از "حضور" (حضور در آنجا)، "حضور در جمع" (همراه بودن با درمانگر)، "حضور اجتماعی" (درگیر شدن با یک دیگر) و "واقع گرایی" گرد آوری شد.
محیط های مجازی نتایج واقعی به همراه می آورند
تقریباً در همه حساب ها، شرکت کنندگان به شدت به نفع جلسات درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی پاسخ دادند. استفاده از واقعیت مجازی باعث ایجاد مشغولیتی زیاد بین مشتری و درمانگر، بدون ایجاد استرس یا احساس بیماری می شود.شرکت کنندگان گزارش دادند که تجربه مجازی آنها مطابق آنچه از یک تجربه چهره به چهره انتظار می رود بود. این حس واقع گرایانه افزایش یافته تعامل را معنا بخش تر می کند.
استفاده از نماد واقعیت مجازی همچنین بیشتر شرکت کنندگان (22 از 30 نفر) را ترغیب کرد تا آزادانه خود را بدون ترس از قضاوت ابراز کنند. این در هر دو نوع شرکت کننده درونگرا و برونگرا مشاهده شد.
نتایج ما نشان می دهد که جلسات دور درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی می تواند نرخ ترک تحصیل را برای مشتریان به میزان قابل توجهی کاهش داده و نتایج بالینی مثبت ایجاد کند.
حرکت به سوی ورای روش استاندارد
در استرالیا حدود 7 میلیون نفر در مناطق روستایی و دور افتاده زندگی می کنند. بسیاری از آنها یا نمی توانند به مشاوره حضوری دسترسی داشته باشند، یا مجبور می شوند مسافت های زیادی را برای آن طی کنند.کارگران راه دور مانند کارگران معدن و ساخت و ساز در معرض خطر بیشتری از مشکلات بهداشت روان هستند، و معمولاً نیاز به مشاوره مداوم یا روان درمانی دارند.
این افراد غالباً ساعاتی طولانی را در شرایط آب و هوایی سخت کار می کنند و برخی نیز مجبورند برای مدتی طولانی زندگی خود را به دور از خانواده طی کنند. دسترسی به مراقبت های بهداشت روان با کیفیت می تواند در چنین شرایطی به خصوص دشوار باشد.
در حال حاضر، استفاده از موبایل و کنفرانس ویدئویی برای ارائه جلسات سرگرمی از راه دور با استفاده از برنامه هایی مانند Skype ، Zoom و Facetime معمول است.
با این حال، یکی از بزرگ ترین چالش های موجود در این مورد این است که مراجعین اغلب نسبت به انجام معالجه بی تحرک هستند.
یک جلسه تلفنی با استفاده از صدا بدون فیلم، نشانه های مهم غیر کلامی را منتقل نمی کند.
واقعاً چرا واقعیت مجازی باعث جایگزین جلسات تشریح در دانشکده پزشکی نمی شود؟
حتی با وجود فیلم برداری، فاصله فیزیکی بین یک درمانگر و مشتری می تواند از درگیر شدن کامل مشتری جلو گیری کند. استفاده از واقعیت مجازی باعث ایجاد مشغولیتی زیاد بین مشتری و درمانگر، بدون ایجاد استرس یا احساس بیماری می شود. در این زمینه، درگیر شدن راجع است به تعهد مشتری برای افشای افکار، احساسات، مشکلات و تاریخچه خود.
این برای درمان روان شناختی موفقیت آمیز ضروری است، زیرا تحقیقات گذشته نشان داده است مشتریانی که سطح درگیری کمتری دارند، احتمال بیشتری دارند که درمان را قطع کنند.
یک برنامه موفق ارائه خدمات بهداشت روان مبتنی بر واقعیت مجازی به مناطق دور افتاده، تأثیر بسیار زیادی خواهد داشت.
آزمایش بیشتر
تاکنون در روان شناسی بالینی و روان پزشکی، تمرکز اصلی واقعیت مجازی نقش آن در درمان اضطراب و اختلالات ناشی از استرس، هراس های خاص، اختلال هراس و اختلال استرس پس از ضربه بوده است.به زودی، واقعیت مجازی ممکن است مسیر اصلی بعدی برای ارائه خدمات مراقبت از سلامت از راه دور باشد.
با پیشرفت این فناوری، یک نکته مهم ارزیابی ظرفیت آواتار برای عمل و حرکت به روشی باور نکردنی است.
در محیط های مجازی، استفاده از آواتارهای بسیار واقع گرایانه می تواند احساس سرما خوردگی و دلهره آوری ایجاد کند (معروف به اثرات دره وهمیUncanny Valley (UV)).
به طور مشابه، آواتارهای غیر واقعی و کارتونی مانند می توانند بر تجربه مشتری تأثیر منفی بگذارند.
در مرحله بعدی تحقیق، ما مصاحبه بالینی را با استفاده از روش های واقعیت مجازی و چهره به چهره انجام خواهیم داد و پاسخ های فیزیولوژیکی شرکت کنندگان را می سنجیم. این شامل نظارت بر ضربان قلب، هدایت پوست (چقدر عرق می کند) و تجربیات گزارش شده است.
ما امیدواریم که آزمایش های بعدی، ما را به ارائه گزینه برتر درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی در جهان برای کسانی که در دور دست ها زندگی یا کار می کنند نزدیک تر کند.
منبع: شیوا پدرام - University of Wollongong
