وقف هديه اي ماندگار
هرساله با فرا رسيدن ايام هفته وقف (هفته آخر ماه صفرالمظفر) از كنار آن بي تفاوت ميگذشتيم .حتي بسياري از ما اصلاً نمي دانستيم از بين تمام روزها و هفته هاي سال روزي هم بنام روز وقـف داريم.نمي خواهيم بگوييم مقصر كيست؟ شايد بتوان گفت همه مقصّـريم و در اين مورد كوتـاهي كرده ايم.بگذريم!
هرچند با نامگذاري روز و هفته اي در سال بنام وقف نميتوان حق مطلب را أدا كرد و مسأله اي بدين مهمي را در جايگاه اصلي و واقعي خود قرار داد چرا كه اين نامگذاري ها صرفاً جنبه نمادين داشته است و بهانه اي است براي آنكه توجه ويژه اي به امر وقف صورت گيرد. گذشتگان و پيشينيان ما با اينكه در آن زمانها روز و هفته اي هم در سال بدين نام نبود و رسانه هاي مدرن امروزي هم وجود نداشت بطور خودجوش و براساس احساسات و انگيزه هاي پاك ديني مال و اموال خود را براي رضاي خدا و براي مصارف و امور عام المنفعه وقف مي نمودند و از اين حيث هزاران هزار انسانهاي ديگر بهرمند مي شدند.
سابقه وقف در كشورمان به پيش از ورود دين مبين اسلام ميرسد و مردمان اين سرزمين از ديرباز با توجه به اهميت وقف دارايي و مايملك خود را در راه خدا وقف مي نمودند ولي پس از ورود اسلام به كشورمان، نهاد وقف نيز همچون نهادهاي ديگر تحولي دگرباره يافت و با مباني و انگاره هاي اسلامي ممزوج و آميخته گرديد تا بجائيكه اين نهاد پرخير و بركت در جهت تقويت باورهاي اسلامي قرار گرفت بطوريكه در هر شهر و دياري و بلكه هر كوي و برزني مساجد، حسينيه ها، تكايا و حوزه هاي علميه و مانند آن براي تبليغ مكتب اسلام و آيين تشيّع وقف شد.
به جرأت ميتوان گفت كه اگر نهاد وقف در ضمن باورهاي اسلامي و ديني مردم نبود و يا مردم بدان اهميت لازم را نمي دادند امروز اثري از اسلام و مسلماني نبود و اين نهاد مهم و تأثيرگذار بعنوان يك بازوي اقتصادي و با كاركرد اقتصادي-اجتماعي ساير نهادهاي ديني را تقويت كرده و تا به امروز بدست ما رسانده است. طبيعي است كه براي حفظ و نگهداري آنچه از گذشته بدست ما رسيده و در جهت اجراي دقيق وقفنامه ها و نيّات واقفين تلاش دوچندان و مضاعفي نمود و از سويي ديگر با ترويج فرهنگ وقف بسياري از مشكلات اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي مردم حل شده و بدانيم كه وقف نهاد كارآمدي است در برابر بسياري از آسيبهاي اجتماعي و فرهنگي.
كوتاه سخن آنكه: امروز بايد با رويكرد نوين به مسأله وقف و ترويج اين فرهنگ اصيل و بومي در ميان مردم آنرا از غربت و مهجوريت به درآورده و با توجه به عوايد وقف– كه به چند مورد آن اشاره مي كنيم- آب رفته زجوي را به سرچشمه اصلي خود بازگردانيم:
در تعريف وقف فقها آنرا تحت عنوان ‹ تحبيس العين و تسبيل المنفعه › بيان نموده اند كه نگهداري و بازداشت نمودن عين (مالكيت) يك شيء و آزادي منافع ميباشد از اين رو وقف را ميتوان از سايز خيرات و مبرّات ممتاز و برتر شمرد.زيرا در ديگر امور خير نظير صدقات ،اخماس و زكوات ( اگرچه در فضيلت و ارزشمندي آنها ترديدي نيست ) هم تسبيل العين است و هم تسبيل المنافع.
همانطور كه گذشت سخن از وقف و ارزش آن از حوصله اين گفتار بيرون است و هدف ما از بيان اين مطالب، آن بود كه از كنار هفته وقف بي تفاوت نگذشته ايم و همانطور كه خوانندگان محترم مستحضرند رخداد اين ايام مصادف با انتصاب و اشتغال اينجانب گرديد و اميد است در ايام سال هاي آتي جبران مافات كنيم.
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : alireza5
هرچند با نامگذاري روز و هفته اي در سال بنام وقف نميتوان حق مطلب را أدا كرد و مسأله اي بدين مهمي را در جايگاه اصلي و واقعي خود قرار داد چرا كه اين نامگذاري ها صرفاً جنبه نمادين داشته است و بهانه اي است براي آنكه توجه ويژه اي به امر وقف صورت گيرد. گذشتگان و پيشينيان ما با اينكه در آن زمانها روز و هفته اي هم در سال بدين نام نبود و رسانه هاي مدرن امروزي هم وجود نداشت بطور خودجوش و براساس احساسات و انگيزه هاي پاك ديني مال و اموال خود را براي رضاي خدا و براي مصارف و امور عام المنفعه وقف مي نمودند و از اين حيث هزاران هزار انسانهاي ديگر بهرمند مي شدند.
سابقه وقف در كشورمان به پيش از ورود دين مبين اسلام ميرسد و مردمان اين سرزمين از ديرباز با توجه به اهميت وقف دارايي و مايملك خود را در راه خدا وقف مي نمودند ولي پس از ورود اسلام به كشورمان، نهاد وقف نيز همچون نهادهاي ديگر تحولي دگرباره يافت و با مباني و انگاره هاي اسلامي ممزوج و آميخته گرديد تا بجائيكه اين نهاد پرخير و بركت در جهت تقويت باورهاي اسلامي قرار گرفت بطوريكه در هر شهر و دياري و بلكه هر كوي و برزني مساجد، حسينيه ها، تكايا و حوزه هاي علميه و مانند آن براي تبليغ مكتب اسلام و آيين تشيّع وقف شد.
به جرأت ميتوان گفت كه اگر نهاد وقف در ضمن باورهاي اسلامي و ديني مردم نبود و يا مردم بدان اهميت لازم را نمي دادند امروز اثري از اسلام و مسلماني نبود و اين نهاد مهم و تأثيرگذار بعنوان يك بازوي اقتصادي و با كاركرد اقتصادي-اجتماعي ساير نهادهاي ديني را تقويت كرده و تا به امروز بدست ما رسانده است. طبيعي است كه براي حفظ و نگهداري آنچه از گذشته بدست ما رسيده و در جهت اجراي دقيق وقفنامه ها و نيّات واقفين تلاش دوچندان و مضاعفي نمود و از سويي ديگر با ترويج فرهنگ وقف بسياري از مشكلات اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي مردم حل شده و بدانيم كه وقف نهاد كارآمدي است در برابر بسياري از آسيبهاي اجتماعي و فرهنگي.
كوتاه سخن آنكه: امروز بايد با رويكرد نوين به مسأله وقف و ترويج اين فرهنگ اصيل و بومي در ميان مردم آنرا از غربت و مهجوريت به درآورده و با توجه به عوايد وقف– كه به چند مورد آن اشاره مي كنيم- آب رفته زجوي را به سرچشمه اصلي خود بازگردانيم:
1- اجرا و تامين عدالت در سايه وقف :
2 - توسعه و بالندگي اقتصادي – فرهنگي واجتماعي :
3- برخورداري از اجر و پاداش معنوي :
« تعريف وقف»
در تعريف وقف فقها آنرا تحت عنوان ‹ تحبيس العين و تسبيل المنفعه › بيان نموده اند كه نگهداري و بازداشت نمودن عين (مالكيت) يك شيء و آزادي منافع ميباشد از اين رو وقف را ميتوان از سايز خيرات و مبرّات ممتاز و برتر شمرد.زيرا در ديگر امور خير نظير صدقات ،اخماس و زكوات ( اگرچه در فضيلت و ارزشمندي آنها ترديدي نيست ) هم تسبيل العين است و هم تسبيل المنافع.
همانطور كه گذشت سخن از وقف و ارزش آن از حوصله اين گفتار بيرون است و هدف ما از بيان اين مطالب، آن بود كه از كنار هفته وقف بي تفاوت نگذشته ايم و همانطور كه خوانندگان محترم مستحضرند رخداد اين ايام مصادف با انتصاب و اشتغال اينجانب گرديد و اميد است در ايام سال هاي آتي جبران مافات كنيم.
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : alireza5