غش کردن عموماً از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد. احساس سرگیجه، سردرد، ضعف یا احساسات ناخوشایند گاهی همراه با غش کردن احساس می‌شود. بازیابی کامل معمولاً چند دقیقه طول می‌کشد. اگر هیچ وضعیت پزشکی اولیه‌ای به‌عنوان علت وجود ندارد، احتمالا نیازی به درمان ندارید. غش کردن معمولاً باعث نگرانی نیست، اما گاهی اوقات ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل جدی پزشکی باشد.

غش کردن چیست

غش کردن، به کاهش ناگهانی و از دست رفتن سطح آگاهی گفته می‌شود، معمولاً علت غش کردن، کمبود اکسیژن در مغز است. محرومیت و محدودیت در اکسیژن رسانی به مغز علل زیادی دارد، از جمله فشار خون پایین یا بیماری‌های مرتبط با خون‌رسانی. گاهی اوقات علت غش کردن به یک بیماری، وضعیت یا اختلال جدی مربوط می‌شود. هر مورد ناهنجاری باید به عنوان یک اورژانس پزشکی شناخته شود تا علت این اتفاق شناخته شده و نشانه‌ها و علائم درمان شوند.

انواع غش کردن

انواع مختلف غش کردن وجود دارد. سه نوع رایج عبارت‌اند از:

غش کردن Vasovagal: غش کردن Vasovagal شامل عصب وگاس است که می‌تواند ناشی از آسیب‌های عاطفی، استرس، دیدن خون یا ایستادن به مدت زمان طولانی باشد.

غش کردن سوری کاروتید: این نوع غش کردن زمانی اتفاق می‌افتد که سرخرگ کاروتید در گردن تحت فشار واقع شود.

غش کردن وضعیتی: این نوع در اثر سرفه، تحرک روده و یا مشکلات گوارشی رخ می‌دهد.

علائم غش کردن

گاهی اوقات این اتفاق می‌تواند خفگی ایجاد کند. علائم رایج غش کردن، کاهش سطح آگاهی است. علائم و نشانه‌های زیر ممکن است قبل از این اتفاق رخ دهد:

* احساس سنگینی در پاها
* تاری دید
* گیجی
* احساس گرما
* سرگیجه
* حالت تهوع
* تعریق
* استفراغ
* خفه‌شدگی
* علت غش کردن

از عوامل و شرایطی که می‌توانند ایجادکننده‌ی این حالت باشند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کم خونی: غش کردن در اثر کم خونی زمانی اتفاق می‌افتد که خون کافی و اکسیژن به مغز نرسد.

کاهش اکسیژن: غش ناشی از هیپوکسی یا عدم وجود اکسیژن به مغز است.

مشکلات ساختاری: مشکلات ریه یا گردش خون و مسمومیت با کربن مونوکسید است.

اگر سطح خون و اکسیژن در مغز به طور قابل توجهی کاهش پیدا کند، مغز فوراً تمام قسمت‌های غیر حیاتی بدن را خاموش می‌کند، به طوری که منابع می‌توانند در ابتدا بر اندام‌های حیاتی تمرکز کنند. هنگامی که مغز سطوح پایین‌تر اکسیژن را تشخیص می‌دهد، بدن شروع به تنفس سریع‌تر یا hyperventilating می‌کند تا سطح اکسیژن را به حالت اول بازگرداند.

ضربان قلب نیز به منظور افزایش اکسیژن به مغز افزایش می‌یابد. این افزایش ضربان قلب منجر به افت فشار خون یا کاهش فشار خون در سایر قسمت‌های بدن می‌شود. مغز خون اضافی دریافت می‌کند. اختلال تهویه همراه با فشارخون ممکن است منجر به از دست دادن کوتاه سطح آگاهی، تضعیف عضلات و غش کردن شود.

علل مختلفی می‌تواند علت غش کردن باشد از جمله:

وقتی که عاملب باعث نارسایی کوتاه مدت در سیستم عصبی مستقل (ANS) شود، سنکوپ عصبی مرکزی اتفاق می‌افتد. ANS بر میزان ضربان قلب، هضم، میزان تنفس، بزاق، قطر عروق، ادرار و تحریک جنسی تأثیر می‌گذارد. اکثر این اقدامات ناخودآگاه هستند، اما بعضی از آنها، مانند تنفس، می‌توانند به صورت آگاهانه انجام شوند.

دفع ادرار یا مدفوع می تواند منجر به از حال رفتن فرد شود . در اصطلاح پزشکی به از حال رفتن هنگام دفع ادرار ، سنکوپ ادرار گفته می شود که دلیل ایجاد این حالت شخص نیست. برخی از محققان ، تسکین سریع مثانه پس از دفع ادرار که موجب باز شدن رگ های خونی مثانه می شود را دلیل از حال رفتن فرد می دانند.

هنگام دفع شدید ، فشار اضافی یک حمله وازوواگال (سنکوپ هوش بر و سنکوپ نوروکاردیوژنیک) ایجاد می کند. این حمله نوعی ضعف است که درنتیجه تحریک عصب واگ ایجاد می شود و رایج ترین نوع از حال رفتناست. اغلب در نوجوانان و افراد مسن ،سنکوپ وازوواگال روی دهد.

دفع مدفوع حجیم با فشار و یبوست نیز باعث تحریک بیش ازحد عصب واگ می شود . این عصب از مغز تا شکم کشیده شده است . در این حالت با پائین آمدن خون از سمت مغز ، فرد درمعرض خطر بیهوشی قرار گیرد.

بلند شدن سریع
ایستادن سریع یکی از دلایل از حال رفتن می باشد . حین ایستادن ، جاذبه خون را به پاها می کشد که موجب افت قابل توجه فشار خون می گردد . اما سیستم عصبی با افزایش ضربان قلب و منقبض کردن عروق خونی این حالت را خنثی می کند ، در نتیجه فشار خون ثابت می شود . در برخی موارد این واکنش رخ نمی دهد و موجب اختلال در خونرسانی به مغز می شود.

خندیدن
در برخی موارد دیده شده است که افراد بسیار چاق ، هنگام خندیدن از حال می روند که این حالت موجب بسته شدن راه تنفسی می شود .البته این مشکل به ندرت اتفاق می افتد.

سرفه
سرفه های شدید، شخص را در معرض خطر از حال رفتن به نظر محققان ، تغییرات ناگهانی فشارخون در اطراف ریه که موجب انحراف خون از مغز می شود ، دلیل از حال رفتن می باشد.

فشار خون پایین و ضربان کم قلب و سرعت کم ضربان قلب می‌توانند علت این اتفاق باشد که باعث وقفه موقت در خون و اکسیژن رسانی به مغز می‌شود. به طور معمول، سیستم عصبی بدن با افزایش ضربان قلب و تنگ و گشاد کردن عروق خونی فشار خون را تثبیت می‌کند. از عوامل ایجاد چنین حالت‌های می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

از دست دادن آب بدن: اگر سطح مایع بدن کاهش پیدا کند، فشار خون نیز کاهش می‌یابد. این حالت می‌تواند کار بدن را برای تثبیت فشار خون سخت‌تر کند و موجب کاهش خون و اکسیژن در مغز شود.

دیابت بدون درمان: فرد مبتلا به دیابت ممکن است مجبور باشد که اغلب ادرار کند و منجر به کم آبی شود. سطح قند خون بالا می‌تواند به برخی از اعصاب، به ویژه آنهایی که فشار خون را کنترل می‌کنند، آسیب برساند.

مصرف بعضی از داروها: دیورتیک ها، بتا بلوکرها و داروهای ضد فشار خون ممکن است در بعضی از افراد باعث ایجاد فشار خون بالا در بدن شود.

سنکوپ قلبی: مشکلات قلبی زیرزمینی می‌تواند سبب کاهش خون و عرضه اکسیژن به مغز شود.

شوک
شوک یکی دیگر از دلایل غش کردن که می تواند شرایطی جدی بوده و حتی زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. شوک شرایطی است که با فشار خون پایین که اغلب از دست دادن هوشیاری را در پی دارد، تعریف می شود. ما از عوارض پرفشاری خود در بلند مدت آگاه هستیم، اما فشار خون بسیار پایین نیز می تواند شرایط بسیار خطرناکی باشد.

فرد به دلایل مختلفی می تواند شوک را تجربه کند. این شرایط می تواند پس از یک رویداد آسیب رسان، مانند تصادف خودرو، مشاهده رویدادی ترسناک مانند مرگ یکی از عزیزان، یا هر گونه آسیب جسمانی رخ دهد. در این قبیل موارد، شرایط به واسطه از دست دادن خون زیاد، یک واکنش آلرژیک یا عفونت شدید خطرناک می شود. افرادی که دچار شوک می شوند به احتمال زیاد با سردرگمی و در پی وخیم‌تر شدن شرایط، از دست دادن هوشیاری را تجربه می کنند. تمام این موارد می تواند به سرعت رخ دهد.

تشنج واکنش آنوکسی
تشنج واکنش آنوکسی نوعی غش کردن شایع بین کودکان است و موجب تشنج در آنها می شود. این شرایط زمانی رخ می دهد که ضربان قلب به اندازه ای آهسته می شود که در حقیقت برای حدود 5 تا 30 ثانیه از تپش می افتد. کودکانی که از این شرایط رنج می برند ممکن است دهان خود را باز کرده و به نظر برسد قصد دارند چیزی بگویند، اما کلامی از دهان آنها خارج نمی شود. همچنین، آنها به رنگ خاکستری کم رنگ در آمده و هوشیاری خود را از دست می دهند.

بدن آنها شل یا سفت شده و چشم ها به سمت بالا حرکت کرده و انگشتان به شکل پنجه جمع می شوند. همچنین، این شرایط می تواند موجب لرزش خارج از کنترل بدن آنها شود.

تشنج کمتر از یک دقیقه ادامه می یابد. پس از آن کودک هوشیاری خود را به دست می آورد، اما برای چند ساعت خواب آلود و سردرگم به نظر می رسد. در شرایطی که این تشنج ها به ویژه برای والدین ترسناک به نظر می رسند، اما خطرناک یا مضر نیستند. با افزایش سن کودک، تکرر این تشنج ها نیز به طور معمول کاهش می یابد.

چه زمانی به دکتر مراجعه کنم؟

اگر علائم گفته شده در بالا را دارید و در ماه گذشته چند بار تجربه غش کردن دارید، باید به متخصص اعصاب و قلب و عروق مراجعه کنید تا علت غش کردن شما مورد بررسی قرار گیرد. شما می‌توانید از لیست موجود در سامانه نوبت دهی دکتر دکتر جهت انتخاب متخصص مورد نیاز خود اقدام کنید، شما می‌توانید از اینجا به این لیست دسترسی داشته باشید.

جلوگیری از غش کردن

اگر سابقه غش کردن دارید، سعی کنید یاد بگیرید که چه عاملی موجب این اتفاق در شما می‌شود، بنابراین می‌توانید از این عوامل جلوگیری کنید. همیشه از موقعیت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید. اگر در هنگام خونریزی خود یا در طی مراحل پزشکی دیگری احساس غش کردن می کنید، به پزشک خود بگویید. آنها می‌توانند اقدامات احتیاطی خاصی برای جلوگیری از غش کردن شما انجام دهند.

احساس سرگیجه و ضعف و احساس چرخش سر، علائم هشدار دهنده این اتفاق هستند. اگر متوجه شدید هر یک از این علائم را دارید بنشینید و سر خود را بین زانو قرار دهید تا خون را به مغز برساند. شما همچنین می‌توانید برای جلوگیری از آسیب در اثر سقوط، بنشینید. صبر کن تا احساس بهتر پیدا کنید، سپس از جای خود بلند شوید.

کمک های اولیه برای درمان

* باید به دنبال واکنش بیمار باشید و سریعا با پزشک تماس بگیرید.
* با فشار دادن روی وسط قفسه سینه به مدت 30 ثانیه و همزمان نفس مصنوعی دادن از طریق بینی یا دهان سعی کنید که او را ریکاوری کنید.
* در این حالت هیچ خوردنی یا نوشیدنی به او ندهید.
* اگر فرد به طور ناگهانی غش کرد ، مراقب باشید تا صورتش به زمین نخورد.
* بیمار را طوری بخوابانید که به کمر روی زمین دراز بکشد و سرش پایین تر از قلب قرار بگیرد و پاهای او را با زاویه 30 درجه بالا بدهید.

هنگامی که کسی در نزدیکی شما دچار این حالت شد، می‌توانید جریان خون به سر را با بالا بردن پاها بالاتر از سطح قلب افزایش دهید. یقه تنگ، کمربند و لباس‌های تنگ را از بدن خارج کنید. حداقل 10 تا 15 دقیقه فرد را در حالت خوابیدن یا نشستن نگه دارید. جای خنک و آرام بهترین مکان برای او است.

آزمایشات و تشخیص غش کردن

اگر سابقه ناهنجاری قبلی نداشته‌اید و چندین بار دچار غش شده‌اید، پزشک می‌خواهد علت غش کردن را تعیین کند. حتی افرادی که تنها یک بار دچار غش کردن شده‌اند نیز باید حداقل یک الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) داشته باشند که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند.

درمورد شرایط خاص غش کردن، مانند آنچه که انجام می‌دهید و احساس فوری قبل از این اتفاق، به پزشک خود اطلاع دهید. اطلاعات کاملی در مورد تاریخچه پزشکی و داروهای مصرفی به پزشک بدهید. بسته به یافته‌های معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است تست‌های اضافی را تجویز کند. تشخیص معمولاً با ECG آغاز می‌شود. آزمایش‌های دیگری که ممکن است برای پیدا کردن علت غش کردن انجام شود عبارت‌اند از:

* مانیتور هولتر این یک دستگاه نظارت بر قلب قابل حمل است که شما حداقل 24 ساعت آن را می‌پوشید.
* اکوکاردیوگرام این آزمایش با استفاده از امواج صوتی برای تولید یک تصویر متحرک از قلب است.
* الکتروانسفالوگرافی الکتروانسفالوگرام (EEG) فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می‌کند.

CT اسکن در بعضی موارد، شما ممکن است یک CT اسکن سر دریافت کنید. این مطالعه تصویری برای خونریزی مغز بررسی می‌شود.

آیا این از حال رفتن ها جدی هستند و می تواند نشانه یک مشکل در بدن فرد باشند ؟

از حال رفتن زمانی اتفاق می افتد که مغز شما خون کافی را دریافت نکند و به طور موقت هوشیاری خود را کاهش دهد . در بسیاری از موارد از حال رفتن دلیلی برای نگرانی ندارد اما در بعضی از افراد به طور مشخص مخصوصا آنهایی که سابقه ابتلا به مشکلات قلبی یا آنهایی که سابقه از حال رفتن هنگام ورزش کردن را دارند، ممکن است که نشان دهنده یک وضعیت بیماری جدی در آنها باشد.

در چنین مواردی باید هر چه سریع تر این افراد را به پزشک نشان داد . یکی از اصلی ترین دلایل غش کردن، واکنش به مشکلات روحی روانی است . به طور مثال هیجان بیش از حد شدید ، ترس یا اضطراب بالا می تواند باعث از حال رفتن فرد شود که به این وضعیت، سنکوپ نیز می گویند.

سنکوپ زمانی اتفاق می افتد که بخشی از سیستم عصبی که ضربان قلب و فشار خون را کنترل می کند، با مسائل عاطفی واکنش شدیدی نشان می دهد . در این شرایط ضربان قلب کند می گردد و رگ های خونی گشاد می شوند و در نتیجه فشار خون تا حد زیادی افت می کند . زمانی که این اتفاق رخ می دهد، بدن نمی تواند خون را به اندازه نیاز به مغز برساند و از هوشیاری شما کاسته خواهد شد.

این نوع از حال رفتن به درمان نیاز ندارد زیرا این حالت احتمالاً زمانی است که شما مدت زمان طولانی ایستاده اید و در نتیجه ،علت آن رفتار های شما می باشد و ربطی به مشکلات درونی ندارد.

همانگونه که گفتیم یکی از انواع از حال رفتن ها زمانی اتفاق می افتد که فرد به طور ناگهانی تغییر پوزیشن می دهد . مثل زمانی که خوابیده اید و ناگهان می ایستید که معمولاً با سرگیجه ، سبک شدن سر و کاهش هوشیاری همراه است ، به این وضعیت هایپوتنشن می گویند که معمولاً مشکل جدی نیست و اغلب به خاطر کم آبی و بیش از حد داغ بودن بدن است.

اگر احساس کردید که در صورت تغییر جهت آرام و آهسته هم با این مشکل روبرو می شوید و هیچگاه رفع نمی گردد، باید به پزشک مراجعه کنید . گاهی اوقات این مشکل می تواند عوارض جانبی یک دارو مثل داروهای مربوط به اختلال سیستم عصبی باشد . معمولاً از حال رفتن ترس زیادی را برای افراد ایجاد می کند؛ مخصوصا اگر فرد سابقه حمله قلبی ، جراحی قلب یا بیماری های قلبی را داشته باشد.

از حال رفتن می تواند نشان دهنده مشکل به وجود آمده در قلب باشد که برای درمان آن باید به متخصص مراجعه شود.

همچنین از حال رفتن می تواند بدون هیچ دلیلی هنگام انجام دادن هر فعالیت فیزیکی یا ورزش اتفاق بیفتد . مشخصاً از حال رفتن ناگهانی و بدون علائم هشدار دهنده اولیه مثل سبک شدن سر، سرگیجه و حالت تهوع قبل از آن ، باید به متخصص نشان داده شود . اگرچه این اتفاق بسیار نادر است اما افراد جوان بدون سابقه بیماری های قلبی نیز ممکن است این مورد را تجربه کنند که باید آن را به پزشک گزارش دهند.

در نهایت اگر به طور موقت بر اثر افتادن یا دیگر انواع تصادفات روزانه ، هوشیاری شما کاهش پیدا کرد، بهتر است که خودتان را به متخصص نشان دهید تا از خطرات بعدی جلوگیری کنید.

داروهای تجویزی

داروهای تجویزی برای بهبودی و ایجاد احساسی بهتر در بیمار استفاده می شوند، اما در برخی موارد می توانند موجب مشکلات دیگر شده و حتی عوارض جانبی خطرناکی داشته باشند. به عنوان مثال، می توان به داروهایی که برای درمان اضطراب و درد مزمن تجویز می شوند، اشاره داشت که با عوارض جانبی مانند سرگیجه و غش کردن پیوند خورده اند.

داروهای ضد اضطراب به منظور کنترل این شرایط موجب کاهش فشار خون و ضربان قلب می شوند، از این رو، می توانند اثر قابل توجهی بر مغز داشته باشند. یک واکنش آلرژیک (به عنوان مثال، آنافیلاکسی) به یک دارو ممکن است موجب یک واکنش سیستم ایمنی چشمگیر شود که فشار خون را کاهش داده و به سرگیجه و غش کردن منجر می شود. اگر به یک واکنش آنافیلاکتیک مشکوک هستید (با کهیر، خارش، دشواری در تنفس، و تورم مسیر هوایی همراهی می شود) بلافاصله با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

منبع: سایت دکتردکتر
سایت اقتصاد انلاین
سایت آفتاب