این سرویس در حال حاضر فقط در یک منطقه محدود در دسترس است، هم به دلیل این که مقررات در آریزونا نسبتاً آسان گیر است و هم به این دلیل که اتومبیل ها نیاز به یک نقشه سه بعدی دقیق دارند تا همه چیز را در مورد محیط جاده به آنها بگوید.
تا اوایل سال جاری، وسایل نقلیه خود ران تحت آزمایش بودند و تنها در پنج تا ده درصد سواری های وایمو استفاده می شدند. این سرویس به دلیل شیوع همه گیری تعطیل شده بود، اما اکنون دو باره باز گشته است و وایمو قصد دارد دسترسی به آن را افزایش دهد.
آیا اتومبیل ها واقعاً "خود ران" هستند؟
در حال حاضر Waymo One برای نظارت بر مراقبت از خود رانندگی و در صورت لزوم گرفتن کنترل رانندگی در دست، نیاز به حضور یک راننده انسانی دارد، اما اعلامیه جدید به معنای وسایل نقلیه کاملاً مستقل و بدون نظارت است. در صورت موفقیت، مسافران در صندلی عقب کاملاً وقت آزاد خواهند داشت.ایمنی همچنان مسأله ای نگران کننده است. Waymo ادعا می کند که از ژانویه 2020 بیش از 20 میلیون مایل رانندگی مستقل انجام شده است. اگر چه به نظر اطمینان بخش می رسد، اما با مرگ و میری که در حال حاضر در ایالات متحده 1 در 100 میلیون مایل است، این برای نشان دادن یک ایمنی برابر با ایمنی با رانندگان انسانی بسیار ناچیز است.
با این حال، برخی تحقیقات نشان می دهد که با اکتفا به "به اندازه کافی خوب"، اتومبیل های خودران با خلاص شدن از شر خطاهای انسانی باعث نجات جان انسان ها می شوند - و انتظار برای کامل شدن این فناوری قبل از استفاده از آن یک اشتباه است.
برنامه وایمو
بیشتر موفقیت وایمو به دلیل شبیه سازی و آموزش دقیق است. ریشه این شرکت در پروژه اتومبیل خود ران گوگل است که از سال 2009 آغاز شد.بر خلاف برخی از شرکت های دیگر که روی وسایل نقلیه خود گردان کار می کنند، مانند تسلا و ولوو، وایمو در تلاش نیست وسیله ای تولید کند که بتواند به مصرف کنندگان بفروشد. در حال حاضر، وایمو فقط در ارائه خدمات تاکسی متمرکز است، اگر چه Avis Budget Group ناوگان فیزیکی وسایل نقلیه را مدیریت خواهد کرد.
این ممکن است یک حرکت هوشمندانه باشد. از دیدگاه روان شناسی مصرف کننده، خرید یک تسلا یا هر وسیله نقلیه خود گردان با مارک دیگر گران است، اما گرفتن یک تاکسی بدون راننده با هزینه ای بسیار پایین تر حرکتی آینده نگرانه به نظر می رسد.
جاده پیش رو برای وسایل نقلیه خود گردان
حتی اگر فناوری وایمو در عمل ایمن و مؤثر باشد، موفقیت تجاری به این بستگی دارد که مصرف کنندگان از آن استفاده کنند. ما همچنان مشتریانی را در بانک ها می بینیم که ترجیح می دهند به جای انجام معامله از طریق کیوسک یا خودپرداز، به فروشنده مراجعه کنند و همچنین کاربران رایانه ای که تمایلی به ارتقاء سیستم ها و خدمات با نسخه های جدید ندارند.هنوز رانندگانی مقاوم در برابر استفاده از (هرگونه) الکترونیک در اتومبیل ها وجود دارند، بنابراین، برای برخی، اتومبیل های روبات دار فروش سختی خواهند داشت. انتقال کامل به وسایل نقلیه خود گردان یک شبه اتفاق نخواهد افتاد و این انتفال ممکن است شرایط جدید تصادفی را ایجاد کند که تاکنون درک چندانی از آن وجود نداشته است. علاوه بر این، اتومبیل های خود ران هنوز برای مدیریت موانع غیر منتظره روزمره مانند چاله ها یا خراب شدن چراغ راهنمایی تلاش می کنند. آب و هوا همچنین می تواند با تأثیر بر حسگرها آسیب رسان باشد.
میلیاردها دلار برای تحقیق در مورد اتومبیل های خود گردان هزینه شده است، اما آنها هنوز خیلی کامل نیستند. مرگ و میرهای برجسته، که برخی از آنها مربوط به وسایل نقلیه خود گردان است، نیز باعث شده است که تا حدودی درخشش زیاد از روی این تکنولوژی گرفته شود.
بنابراین ، آیا ما آماده پذیرش این فناوری و خدمات آن هستیم؟
وایمو خدمات خود در این رابطه را قبل از همه گیری ارائه می کرد. اثبات فناوری و نشان دادن وجود تقاضای عمومی برای چنین خدماتی وجود دارد. هدف آنها این است که ذی نفعانی مانند دولت ها و شرکای تجاری را متقاعد کنند که اکنون زمان خودروهای خود گردان است.وایمو در حالی که به دنبال پرداختن به موضوعات دارای قابلیت اطمینان فنی مانند نیاز به شبکه تلفن همراه 5G و رضایت مشتری از محصول آنهاست، امیدوار خواهد بود که هیچ تصادف فاجعه باری را بر خلاف برخی از رقبای خود که چنین تصادفاتی را داشته اند تجربه نکند.
تداخل امنیت و سرعت در وسایل نقلیه خود گردان
تصویر: مردم انتظار دارند رانندگان در محل عبور عابر پیاده برای آنها توقف کنند، اما اگر بدانند که وسایل نقلیه خود گردان هر زمان کسی جلوی آنها را بگیرد متوقف می شوند چه؟ Varavin88 / Shutterstock
در سطح جهانی، تصادفات جاده ای سالانه 1.3 میلیون نفر را به کام مرگ می کشاند و نزدیک به 50 میلیون نفر را زخمی می کند. وسایل نقلیه خود گردان (AV) به عنوان راه حل بالقوه برای این مسئله شناسایی شده اند البته در صورتی که بتوانند موقعیت های منجر به تصادف را شناسایی کرده و از آن اجتناب کنند.
برخلاف رانندگان انسانی، این وسایل نقلیه خسته نخواهند شد، در حالت مستی رانندگی نمی کنند، به تلفن خود نگاه نمی کنند، یا سرعت غیر مجاز ندارند. علاوه بر این، AV ها از ازدحام و آلودگی می کاهند، دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی را افزایش می دهند، ارزان تر می شوند، تحرک افراد معلول را بهبود می بخشند و حمل و نقل را دو باره سرگرم کننده می سازند. درست؟
خوب، این چیزی است که در بروشور آمده است.
درست یا نادرست، میلیاردها دلار برای تحقیق و توسعه وسایل نقلیه خود گردان برای پیگیری تحقق این مدینه فاضله هزینه می شود. با این حال، به سختی منبع یا فکری برای پاسخ به این سؤال پیدا می شود که بالاخره انسان چگونه به ناوگان AV پاسخ خواهد داد. در شهری پر از اتومبیل های خود گردان، رفتار و استفاده ما از خیابان های شهر چگونه ممکن است تغییر کند؟
در یک سناریو، مردم می توانند روی این دانش عمل کنند که این وسایل نقلیه هر زمان که کسی جلوتر از آنها گام بر دارد متوقف می شوند، و ترافیک را دچار مکث می کنند.
تصویر: اگر مردم چنین احساسی کنند انجام این کار را ایمن می یابند و آزادانه از خیابان ها استفاده می کنند، مانند "روز بهشت پیاده روی" در توکیو که هیچ ماشینی در جاده نیست. ند آدم برفی / شاتر استوک
انسان ها (و حیوانات) سازگار می شوند
یکی از توانایی های بزرگ ما انسان ها وفق پذیریمان است. ما به سرعت یاد می گیریم که محیط خود را اداره کرده و از آن بهره برداری کنیم. در شهری پر از اتومبیل های خود گردان، رفتار و استفاده ما از خیابان های شهر چگونه ممکن است تغییر کند؟ این مسأله در مورد محیط جاده آینده که با وسایل نقلیه خود گردان اشباع شده باشد تفاوتی نخواهد داشت.مثلاً فکر کنید که چرا جلوی ترافیک بیرون نمی روید یا در حال رانندگی چراغ قرمز را رد نمی کنید. چون ماشین های دیگر ممکن است به شما آسیب یا صدمه برسانند. درست است؟
اما وسایل نقلیه خود گردان نوید چیز جدیدی را می دهند. آنها دارند این گونه طراحی می شوند که "بی عیب عمل کنند".
دو پارامتر در این رابطه وجود دارد: اول اشتباه نکردن، و دوم جبران اشتباهات و قضاوت های نادرستی که گاه به گاه انسان های جایز الخطا مرتکب می شوند. وسایل نقلیه خود گردان نوید بخش همسویی با اولین قانون روباتیک آسیموف می شوند:
یک روبات ممکن نیست به انسان آسیب برساند.
حال تصور کنید از یک جاده یا بزرگراه در شهری اشباع شده توسط اتومبیل های خود گردان عبور می کنید در حالی که تهدید زیر گرفته شدن از بین رفته است. شما (یا هر حیوان دارای هوشی اندک) ممکن است به سرعت یاد بگیرید که ترافیک پیشِ رو هیچ تهدیدی در بر ندارد. با هزاران بار تکرار این عمل در عرض یک شهر متراکم داخلی، این می تواند باعث ایجاد انسداد در وسایل نقلیه خود گران دارای ایمنی شود، اما آزادی واقعی حرکت برای انسان ها وجود داشته باشد – و حتی ممکن است نوید بازگشت به حقوق عابر پیاده سال های گذشته را بدهد.
تصویر: آیا همان طور که در فیلم اوایل قرن 20 «ملبورن در خارج از ایستگاه خیابان فلیندرز» (Melbourne outside Flinders Street Station) مشاهده شد، آینده‌ی یک وسیله نقلیه خود گردان می تواند خیابان ها را به انسان بازگرداند؟ مجموعه اسلایدهای شیشه ای معماری، ساختمان و برنامه ریزی دانشگاه ملبورن
یک مثال ساده از چگونگی این اتفاق از تئوری بازی می آید. در یک تقاطع دو سناریو را در نظر بگیرید که در آن عابران پیاده و وسایل نقلیه اولویت را برای عبور از اول مذاکره می کنند.برخلاف رانندگان انسانی، این وسایل نقلیه خسته نخواهند شد، در حالت مستی رانندگی نمی کنند، به تلفن خود نگاه نمی کنند، یا سرعت غیر مجاز ندارند. هر یک از آنها در ازای رفتار در زمینه عملکرد دیگری "پاداش" شناخته شده ای دریافت می کند. هر چه پاداش مقایسه ای برای هر یک از طرفین بیشتر باشد، احتمال اقدام بیشتر است.
در سناریوی سمت چپ زیر، تعادل نش (اقدام ترکیبی مطلوب هر دو طرف) در ربع پایین سمت چپ وجود دارد که در آن عابر پیاده انگیزه کمی برای "ماندن" دارد تا از آسیب دیدن توسط ماشین با رانندگی دستی اجتناب کند و راننده انگیزه ای قوی برای "رفتن" دارد.
با این حال، در سناریوی سمت راست، وسایل نقلیه خود گردان تمایل دارند بدون نقص رفتار کنند و به هیچ وجه تهدیدی برای عابر پیاده نداشته باشند. اگر چه این ممکن است برای ایمنی عالی باشد، اما عابر پیاده اکنون می تواند استراتژی "رفتن" را در هر زمان اتخاذ کند، و AV را مجبور به اتخاذ وضعیت ماندن کند.
تصویر: یک "بازی عادی" ساده مقایسه ای عابران پیاده در مقابل اتومبیل های با کنترل انسانی و اتومبیل های خود گردان که در اولویت عبور از تقاطع ها مذاکره می کنند. از طرف نویسنده ارائه شده است.
آیا می توان بر این مشکل بالقوه فائق آمد؟
یک راه حل می تواند این باشد که الگویتم هایی در وسایل نقلیه برنامه ریزی شود که هر از گاهی به صورت هدفمند آنها را به سمت مردم، حیوانات یا دیگر وسایل نقلیه براند. اگر چه این امر می تواند سطح ترس و احتیاط را در مردم حفظ کند، اما از لحاظ قانونی و اخلاقی مشکل است ببینم که چگونه چنین چیزی می تواند قابل قبول باشد.گزینه دیگر می تواند زیر ساختی باشد که وسایل نقلیه خود گردان را از کاربران آسیب پذیر جاده مانند عابر پیاده و دوچرخه سوار جدا کند. اما هزینه این کار و کاهش امکانات رفاهی بسیار زیاد خواهد بود. به علاوه، این نوع راه حل می تواند اکنون و برای رفع نیازی فورس ماژور مورد استفاده قرار گیرد و در وهله اول نیاز به توسعه نرم افزار و فناوری AV را نادیده بگیرد.
یک ایده نهایی و دوگانه این است که به سادگی سیستم های ایمنی را که باعث به اصطلاح "رفتار متلون وسیله نقلیه" می شوند، خاموش کنید (به عنوان مثال، برای جلو گیری از برخورد با مردم، سرعت را کاهش دهید). میلیاردها دلار برای تحقیق در مورد اتومبیل های خود گردان هزینه شده است، اما آنها هنوز خیلی کامل نیستند. گزارش شده است که این اتفاق زمانی رخ داد که سال گذشته اوبر خود ران به یک عابر پیاده در آریزونا برخورد کرد و او را کشت. با این حال، اگر این راه حل باشد، باید بپرسید ، "مشکل حمل و نقل که وسایل نقلیه خودمختار در تلاشند حل کنند واقعاً چیست!؟"
این یک شبه اتفاق نخواهد افتاد
در سناریوهای فوق، بیشترِ ناوگان، وسایل نقلیه خود گردان هستند و انسان ها با رفتارهای همواره ایمن آنها سازگار می شوند. با این حال، انتقال کامل به وسایل نقلیه خود گردان یک شبه اتفاق نخواهد افتاد و این انتفال ممکن است شرایط جدید تصادفی را ایجاد کند که تاکنون درک چندانی از آن وجود نداشته است.به عنوان مثال، ما در حال توسعه شبیه سازی تعاملات بین کاربران آسیب پذیر جاده و ناوگان ترکیبی از وسایل نقلیه خود گردان و اتومبیل های رانده شده توسط انسان هستیم. این مدل ها نشان می دهد که چگونه ناسازگاری بین رفتار راندن دستی و اتومبیل های خود گردان حتی می تواند منجر به تصادفات بیشتر در خلال چنین انتقالی شود.
آیا آینده AVها در معرض تهدید است؟
همان طور که فناوری AV رو به گسترش است و هیاهوی بازاریابی پیرامون آنها همچنان جلب توجه می کند و دلارهای سرمایه گذاری را می سوزاند، باید به خاطر داشت که انسان ها و حیوانات با سازگاری مداوم با محیط و بهره برداری مداوم از نقاط ضعف موجود در محیط خود، همچنان مانند همیشه رفتار می کنند.بخشی از نوید وسایل نقلیه خود گردان، ایمنی پیشنهادی آنها از طریق احترام به جان انسان است. با اکتفا به "به اندازه کافی خوب"، اتومبیل های خودران با خلاص شدن از شر خطاهای انسانی باعث نجات جان انسان ها می شوند. اما، اگر هدف از سیستم های حمل و نقل این باشد که بتوانند جا به جایی کارآمد مردم و کالاها را به سود جامعه انجام دهند، این قدرت تأمین ایمنی AV ها می تواند نقطه ضعف نهایی آنها به عنوان یک روش حمل و نقل جمعی مناسب باشد.
منبع: جیمز جین کانگ، محی الدین احمد، پاول هاسکل داولند، جیسون تامپسون، جما رید، Edith Cowan University، University of Melbourne، University of the Sunshine Coast
