علت درد سیاتیک، علایم ، راه های تشخیص و درمان آن

شنبه، 20 دی 1399

تخمین زمان مطالعه:

پدیدآورنده: کیمیا صادقی گرمارودی

موارد بیشتر برای شما

سیاتیک چیست ؟

عصب سیاتیک از جمله بزرگترین و طولانی ترین عصب ها در بین اعصاب بدن می باشد که در عین حال درگیری ان می تواند برای بیماربسیار درد سرساز هم باشد. درد سیاتک به دلیل محدودیت حرکتی یکی از شایع ترین علل ناتوانی و درد در دنیا می باشد.

عصب سیاتیک که از ناحیه تحتانی ستون مهره ها و از مجاورت دیسک های پایینی کمر منشا گرفته و به سمت استخوان لگن و با سن امتداد می یابد و سپس از پشت ران وارد ساق پا می شود.

عصب سیاتیک وقتی درگیر می شود ممکن است هر نقطه ای از عصب درد را نشان دهد در شرایطی که بقیه قسمت ها فاقد درد باشد. با توجه به اینکه رگ سیاتیک در پشت ساق پا به دو شاخه تقسیم می شود، یکی از پشت ساق پا به کف پا می رود ودیگری از کناره خارجی ساق و روی مچ پا می گذرد ، بنابراین ممکن است فردی دارای درد تنها در قسمت خارجی ساق پا و بدون کمردرد باشد اما علت ، درد سیاتیکی است.

درد سیاتیک چیست؟

درد سیاتیک (Sciatica) به دردی گفته می‌شود که در مسیر عصب سیاتیک، از قسمت تحتانی کمر به سمت پهلوها و باسن و پایین‌تر به سمت هر کدام از پاها، منتشر می‌شود. معمولاً این درد تنها یک طرف بدن را درگیر می‌کند.

بیشترین دلیل بروز این درد، فتق دیسک کمر و یا زایده‌های استخوانی (bone spur) روی ستون فقرات و یا تنگی ستون فقرات است که باعث فشار آمدن به رشته‌های عصبی می‌شود. این عارضه منجر به التهاب، درد و گاهی بی‌حسی در پا می‌شود.

با وجود اینکه درد ناشی از سیاتیک ممکن است شدید شود، ولی در برخی موارد با استراحت و بدون اقدام درمانی جدی بعد از چند هفته درمان می‌شود. افراد مبتلا به درد سیاتیک شدید، که ضعف و بیحسی در پاها و تغییرات در کارکرد شکم و مثانه را تجربه می‌کنند، احتمالاً برای درمان بیماری خود به جراحی نیاز خواهند داشت.

علت درد سیاتیکی چیست؟

اختلالات و مشکلات متعددی در کمر و ستون فقرات می‌توانند منجر به فشردگی عصب و درد عصب سیاتیک یا رادیکولوپاتی کمری شوند. شش مورد از شایع‌ترین مشکلات زمینه‌ای عبارت‌اند از:

* بیرون‌زدگی یا فتق دیسک
* تنگی کانال نخاعی کمر
* اسپوندیلولایزیس (سر خوردگی مهره‌های کمری)
* تروما یا ضربه
* سندروم پیریفورمیس
* تومور نخاعی

علائم درد سیاتیک

درد منتشر از قسمت پایینی کمر و یا مهره‌ی کمری به سمت باسن و پایین‌تر به سمت قسمت پشتی پا، نشانه‌ی اصلی درد سیاتیک است. در این حالت فرد بیمار، در تمام مسیر عصب احساس ناخوشایندی را تجربه خواهد کرد. این مسیر از پایین‌ترین قسمت ستون فقرات به سمت باسن و قسمت پشتی ران و ماهیچه ساق پا ادامه خواهد داشت.

شدت درد هم در افراد مختلف متفاوت است. این درد ممکن است خفیف یا شدید، به همراه حس سوزش و یا دردی غیر قابل تحمل باشد. گاهی دردی که فرد احساس می‌کند مانند درد شوک برقی است. گاهی حتی با عطسه و سرفه و یا نشستن طولانی مدت علائم فرد شدیدتر خواهد شد. در درد سیاتیک معمولاً یک سمت از بدن درگیر می‌شود.

علت درد سیاتیک و ارتباط آن با دیسک کمر

علت ایجاد درد سیاتیک به دلیل ایجاد فشار به عصب سیاتیک و یا وارد آمدن ضربه به ناحیه کمر می باشد. در حقیقت سیاتیک نشانه ای از مشکلی دیگر است که در ناحیه آسیب دیده ایجاد شده است. در حقیقت حرکت دیسک بین مهره ای که بسیار دردناک می باشد عضله باسن را درگیر می کند.

درد عصب سیاتیک هنگامی ایجاد می شود که فشار بروی عصب سیاتیک وارد شود. یکی از رایجترین دلایل درگیری عصب سیاتیک و درد ان اختلالات دیسکی مانند بیرون زدگی یا لغزندگی دیسک کمر می باشد دیسک کمر زمانی ایجاد می شود که مواد داخل دیسک براثرفشار های که در طول زمان به صورت تدریجی و یا به صورت ناگهانی به دیسک وارد می شود دیسک را پاره و یا حتی بدون پارگی تحریک کند و به عصب سیاتیک فشار وارد کند

البته هرچند شایعترین علت گرفتگی عصب سیاتیک دیسک کمرمی باشد ولی گرفتگی ماهیچه های لگنی و خصوصا عضله پریفورمیس هم می تواند با فشار بر روی عصب سیاتیک باعث بروزعلایم سیاتیک شود (سندروم پریفورمیس). سایر علل درد سیاتیک که شبوع کمتری دارند عبارتند از عفونت ویا ، تومورهای ستون فقرات یا حتی تومور عصب سیاتیک

هر عاملی که موجب کشیدگی و فشار بر روی شکم شود می تواند موجب استعداد ابتلا و درگیری بیشتر سیاتیک شود از جمله درد عصب سیاتیک در بارداری و چاقی. بنابراین هرچند چاقی شکمی و دردسیاتیک با هم بدون ارتباط نمی باشند اما این واژه که بیماران تصور می کنند تنها به علت چاق شدن دچار درد سیاتیک شده اند اشتباه می باشد.

بیرون زدگی دیسک یا فتق دیسک کمر

دررفتگی یا بیرون زدگی دیسک کمر به عنوان یک اختلال دیسک از نوع contained نیز شناخته می‌شود. این بدان معنی است که مرکز ژل مانند (نوکلئوس پالپوزوس) در داخل دیواره بیرونی مانند لاستیک مانند دیسک خود (آنولوس فیبروز) دیسک “موجود” (contained) باقی می‌ماند.

فتق دیسک هنگامی رخ می‌دهد که نوکلئوس یا هسته از فیبروز آنولوس یا حلقه‌ی فیبری بیرون بزند. به این بیماری اختلال دیسک ” non-contained” گفته می‌شود. چه دیسک دچار برآمدگی یا دچار فتق شود ، مواد دیسک می‌توانند روی ریشه عصب مجاور فشار وارد کنند و بافت عصبی ظریف را فشرده کرده و باعث ایجاد فشردگی و درد سیاتیک شوند.

عواقب ناشی از فتق دیسک بدتر هستند. فتق دیسک نه تنها باعث فشار مستقیم ریشه عصب روی قسمت داخلی کانال نخاع استخوانی می‌شود، بلکه خود ماده‌ی دیسک نیز حاوی یک ماده محرک اسیدی، شیمیایی (اسید هیالورونیک) است که باعث التهاب عصب می‌شود. در هر دو حالت، فشردگی و تحریک عصب باعث التهاب و درد شده که غالباً منجر به بی‌حسی اندام، احساس سوزن سوزن شدن و یا ضعف عضلات می‌شود.

تنگی کانال نخاعی کمر

تنگی کانال نخاعی، نوعی اختلال فشار عصبی است که بیشتر در افراد سالمند رخ می‌دهد. درد پایی همانند درد سیاتیکی ممکن است در نتیجه تنگی نخاع کمر بروز کند. کمردرد معمولاً موقعیتی است که اغلب با انجام فعالیت‌هایی مانند ایستادن یا راه رفتن ظاهر می‌شود و با نشستن تسکین می‌یابد. ریشه‌های عصب نخاعی از طناب نخاعی از طریق گذرگاه‌هایی به نام فورامینای عصبی که متشکل از استخوان و رباط است، به صورت شاخه‌هایی خارج می‌شوند. بین هر مجموعه از قسمت‌های مهره‌ای که در طرف چپ و راست قرار دارد، یک فرامین وجود دارد. ریشه‌های عصبی از این دهانه‌ها عبور کرده و به بیرون از ستون فقرات کشیده می‌شوند تا به قسمت‌های دیگر بدن برسند.

هنگام بروز عارضه‌ی تنگی کانال نخاعی، این گذرگاه‌ها باریک یا مسدود شده و در نتیجه باعث فشرده سازی عصب می‌شوند. از این رو از اصطلاح تنگی فرمامین نیز استفاده می‌شود.

اسپوندیلولایزیس

اسپوندیلولایزیس (سر خوردگی مهره‌های کمری- Spondylolisthesis)، اختلالی ست که در اکثر اوقات ستون فقرات کمری را مبتلا می‌سازد. در این نوع بیماری، یک مهره به سمت جلو و روی مهره‌ی مجاور خود سر می‌خورد. وقتی یک مهره سر می‌خورد و از جای خود خارج می‌شود، ریشه‌ی عصبی نخاعی فشرده شده و اغلب منجر به درد سیاتیکی در پا می‌شود. اسپوندیلولایزیس در دسته‌ی اختلالات رشدی (در بدو تولد وجود داشته است، در طی دوران کودکی پیشرفت می‌کند) یا اکتسابی ناشی از تحلیل ستون فقرات، ضربه یا فشارهای فیزیکی (مانند وزنه برداری، ژیمناستیک) قرار دارد.

ضربه

درد عصب سیاتیک می‌تواند براثر از فشردگی مستقیم عصب ناشی از نیروهای خارجی به ریشه‌های عصب نخاعی کمری یا ساکرال باشد. نمونه‌هایی از این فشارها شامل تصادفات و سوانح رانندگی، سقوط، فوتبال و سایر ورزش‌ها می‌باشد. این ضربه‌ها ممکن است به اعصاب آسیب برسانند یا گاهی اوقات تکه‌های استخوان شکسته ممکن است به اعصاب فشار وارد کنند.

تومورهای نخاعی

تومورهای نخاعی، توده‌های غیرطبیعی هستند که می‌توانند خوش خیم یا سرطانی هستند (بدخیم) باشند. خوشبختانه موارد ابتلا به تومورهای نخاعی نادر هستند. با این حال، هنگامی‌که یک تومور نخاعی در ناحیه کمر ایجاد می‌شود، احتمال بروز درد سیاتیک در نتیجه‌ی فشرده شدن عصب وجود دارد.

ریسک فاکتورهای درد سیاتیکی چیست؟

سن: تغییرات وابسته به سن ستون فقرات، مانند فتق دیسک کمر و یا وجود زایده‌های استخوانی روی ستون فقرات از رایج‌ترین دلایل بروز درد سیاتیک است.

چاقی: اضافه وزن زیاد، فشار زیادی را به ستون فقرات وارد می‌کند و این تغییرات به عنوان عامل تحریک کننده‌ی درد سیاتیک عمل می‌کند.

شغل و حرفه: شغل‌هایی که در آن فرد یه صورت مداوم مجبور به چرخاندن کمر، حمل کردن اجسام سنگین و یا راندن وسایل نقلیه موتوری سنگین و بزرگ برای مدت طولانی است، نقش بسیار اصلی در ابتلای فرد به درد سیاتیک بازی می‌کند. با این همه شواهد علمی و ثابت شده‌ای در این مورد وجود ندارد.

نشستن طولانی مدت: افرادی که به مدت طولانی بی حرکت در جایی می‌نشینند و یا زندگی بی تحرکی دارند، بیش‌تر از افراد فعال در معرض ابتلا به درد سیاتیک قرار دارند.

دیابت: این بیماری، نحوه‌ی استفاده بدن از قند خون را تغییر می‌دهد و خطر آسیب عصبی در آن افزایش پیدا می‌کند.

چه زمانی برای درد سیاتیک باید به پزشک مراجعه کنیم؟

درد سیاتیک خفیف معمولاً با گذشت زمان برطرف می‌شود. اگر راهکارهای خود مراقبتی ساده در خانه منجر به بهبود علائم نشود و یا اینکه درد بیش‌تر از یک هفته ادامه داشته باشد و یا اینکه درد بسیار شدید بوده و به مرور زمان هم شدیدتر شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

در صورت مشاهده موارد زیر هر چه سریع‌تر به مراکز درمانی مراجعه کنید:
* احساس درد شدید و ناگهانی در قسمت تحتانی کمر و یا پا و یا احساس ضعف یا بیحسی ماهیچه‌ها در پاها
* احساس درد بعد از یک تصادف شدید رانندگی
* کنترل نداشتن بر دفع ادرار و مدفوع
* اگر سن فرد مبتلا کمتر از 20 سال یا بالاتر از 55 سال باشد و برای اولین بار مبتلا به سیاتیک شده باشد.
* فرد مبتلا در حال حاضر مبتلا به سرطان است یا سابقه سرطان دارد.
* فرد مبتلا اخیراً وزن زیادی را از دست داده است یا همراه با کمر درد، دچار تب و لرز بی‌دلیل شده است.
* فرد مبتلا به HIV مثبت است یا از داروهای IV (داخل وریدی) استفاده می‌کند.
* شخصی بیشتر از یک یا دو هفته است که برای خم شدن به جلو مشکل دارد و به‌سختی خم می‌شود.
* فرد مبتلا متوجه ضعفی شود که ه مرور زمان بیشتر می‌شود.

مشکلات و عوارض درد سیاتیک

در حالی که درد سیاتیک در بسیاری از افراد بدون انجام اقدامات درمانی به صورت کامل بر طرف می‌شود، در گروهی دیگر این بیماری منجر به آسیب دایمی به اعصاب می‌شود.

در صورت مشاهده موارد زیر هر چه سریع‌تر اقدامات درمانی را آغاز کنید:

* از دست دادن کامل حس در پای درگیر با درد سیاتیک
* ضعف شدید پای درگیر با درد سیاتیک
* از دست دادن کنترل دفع ادرار و مدفوع و یا کم شدن عملکرد طبیعی آن‌ها

پیشگیری از درد سیاتیک

همیشه نمی‌توان از وقوع درد سیاتیک جلوگیری کرد و امکان بروز این مشکل وجود دارد. ولی با انجام دادن کارهای زیر تا حدود زیادی می‌توان از کمر محافظت کرد:

مرتب ورزش کردن: برای قوی نگه داشتن کمر باید ماهیچه‌های شکمی و قسمت پایینی کمر تقویت شوند، چرا که این ماهیچه‌ها نقش بسیار مهمی در تنظیم ساختار قامتی و حفظ تعادل دارند. در مورد نوع ورزش‌هایی که می‌توان انجام داد، حتماً با پزشک مشورت کنید.

داشتن ساختار قامتی و پوزیشن مناسب در هنگام نشستن: صندلی مناسبی را برای نشستن روی آن انتخاب کنید، یک صندلی باید دارای پشتی یا تکیه گاه استاندارد، دسته‌ها و میله گردان مناسب باشد. یک حوله کوچک را لوله کرده و پشت خود قرار دهید، این کار به حفظ خمیدگی طبیعی کمر کمک می‌کند. زانوها و لگن در هنگام نشستن باید در یک راستا باشند.

استفاده درست و خوب از مکانیک بدن: اگر مجبورید که برای مدت طولانی سرپا بایستید، یک جعبه را زیر پای خود قرار داده و هر بار یکی از پاهای خود را روی آن قرار دهید. زمانی که جسم سنگینی را از زمین بلند می‌کند، اجازه دهید که پایین‌ترین بخش بدن بیش‌ترین کار را انجام دهد. کمر خود را صاف نگه داشته و تنها زانوهای خود را خم کنید و جسم سنگین را در نزدیکی بدن خود نگه دارید. به صورت همزمان اقدام به بلند کردن جسم سنگین و چرخاندن کمر نکنید. اگر جسم خیلی سنگین است از فردی دیگر برای بلند کردن آن کمک بگیرید.

راه‌های تشخیص درد سیاتیک چیست؟

در جریان معاینه‌ی فیزیکی، پزشک ماهیچه‌ها را از نظر قدرت و انعطاف پذیری بررسی خواهد کرد. ممکن است از بیمار خواسته شود که روی انگشتان پا یا روی پاشنه‌ی پا راه برود. یا در حالی که روی زانو‌های خود نشسته بلند شود. در یک حالت دیگر از بیمار خواسته خواهد شد که در حالی که روی کمر دراز کشیده، یکی از پاهای خود را بلند کند. درد اگر ناشی از سیاتیک باشد، معمولاً با انجام این کارها شدت خواهد گرفت.

روش‌های عکسبرداری

بسیاری از افراد دارای مشکل دیسک کمر و یا زایده‌ها‌ی استخوانی هستند که در تصاویر رادیولوژی و یا دیگر روش‌های عکس‌برداری خود را نشان می‌دهد در حالی که هیچ‌گونه علائمی ندارد. بنابراین تنها در صورتی که درد شدید بوده و با گذشت چند هفته بهتر نشود، از روش‌های تشخیصی استفاده خواهد شد.

رادیولوژی اشعه ایکس: در این روش تشخیصی رشد بیش از حد استخوانی یا زایده‌های استخوانی که به رشته‌های عصبی فشار وارد می‌کند، شناسایی می‌شوند.

ام آر آی (MRI): در این روش از امواج رادیویی در یک میدان مغناطیسی بسیار قوی برای گرفتن تصاویری با جزئیات زیاد از کمر، استفاده می‌شود. در تصاویر به دست آمده با این روش دیسک‌های برآمده قابل تشخیص اند.

سی تی اسکن : CT scan از این روش برای بررسی ساختار ستون فقرات استفاده می‌شود. گاهی قبل از گرفتن تصاویر ماده‌ای رنگی هم به فرد تزریق می‌شود، این ماده در اطراف طناب ستون فقرات و رشته‌های عصبی ستون فقرات جریان پیدا کرده و در تصاویر سی تی اسکن به رنگ سفید دیده می‌شود.

الکترومیوگرافی (Electromyography) : در این روش پالس‌‌های الکتریکی تولید شده توسط اعصاب و پاسخ ماهیچه‌ها به آن‌ها اندازه گیری می‌شود. این روش منجر به تشخیص فشردگی رشته‌های عصبی به دلیل وجود دیسک کمر و یا باریک شدن کانال ستون فقرات خواهد شد.

روش‌های درمان درد سیاتیک

اگر درد با انجام کارهای ساده‌ی خود مراقبتی بهبود پیدا نکرد، پزشک یکی از راه‌های درمانی زیر را پیشنهاد خواهد داد:

داروها
انواع داروهایی که برای درد سیاتیک تجویز می‌شوند، عبارتند از:

* داروهای ضد التهابی
* داروهای شل کننده عضلات
* داروهای مخدر
* داروهای ضد افسردگی تری سیکلیک (Tricyclic antidepressants)
* داروهای ضد تشنج

فیزیوتراپی
زمانی که درد شدید و حاد می‌شود، پزشک به کمک فیزیوتراپیست، یک برنامه درمانی توانبخشی برای بیمار طراحی می‌کند تا حدود زیادی از آسیب‌های بعدی جلوگیری کند.

این طرح درمانی شامل اصلاح ساختار قامتی و طرز نشستن و ایستادن، تقویت ماهیچه‌های کمر و افزایش انعطاف پذیری است.

تزریق استروئید
در برخی از موارد تزریق کورتیکواستروئید (corticosteroid) تجویز می‌شود، دارو به ناحیه‌ای که اطراف آن ریشه‌های عصبی وجود دارد تزریق می‌شود. کورتیکواستروئید با کنترل التهاب نواحی اطراف عصب تحریک شده به بهبود درد کمک می‌کند.

اثر این دارو بعد از چند ماه از بین خواهد رفت و به دلیل خطرات و عوارض جدی که برخی از این داروهای استروئیدی به دنبال دارند، نباید مرتب از آن‌ها استفاده گردد.

ازن درمانی در درمان سیاتیک

امروزه و با پیشرفت علم پزشکی یکی از نوین ترین درمان ها برای درمان غیر جراحی سیاتیک تحت عنوان ازن درمانی سیاتیک یا درمان سیاتیک با گاز ازن رایج شده است. در این روش ابتدا به ریشه عصب درگیر به صورت دقیق تشخیص داده می شود و سپس از تزریق گاز ازن در محل های منشا و عامل درد استفاده می شود. تزریق گاز ازن یا اوزون تراپی به کمک انرژی فوق العاده ای که ایجاد می کند ، سبب کاهش التهاب در عصب سیاتیک و آزاد سازی آن می شود و بیماران در طی سه تا پنج جلسه درمان ازن می توانند بهبودی فوق العاده ای را تجربه کنند.

در کلنیک پیشگام بعد از تزریق گاز ازن جهت درمان سیاتیک ، مانیپولاسیون ستون فقرات و استفاده از تکنیک های جا اندازی و کشش عصب سیاتیک همزمان و توسط دکتر سپهریان انجام می شود که موجب اثر بهتر این روش در کنترل درد سیاتیک می شود.

آمپول برای درد سیاتیک

آمپول برای درد سیاتیک می تواند از آمپول های ساده خانگی مانند متاکاربامول باشد تا آمپول های تسکینی مانند کتورلاک. اغلب متخصصین طب فیزیکی و فلوشیپ های درد از آمپول های ضد التهابی که زیر سونوگرافی برای کاهش التهاب عصب سیاتیک استفاده می کنند . این تزریقات تخصصی اغلب هم در کمر و هم درکنار محل خروج عصب سیاتیک در کمر انجام می شود.

درمان سیاتیک با مانیپولاسیون

در درمان سیاتیک تکنیک های دستی و انجام مانورهای خاصی که توسط متخصص طب فیزیکی و یا کایروپراکیتیک هم انجام می شود بسیار کمک کننده است. این همان چیزی است که مردم از آن به جا اندازی سیاتیک یاد می کنند.و به صورت حاد کمک می کند تا درد سیاتیک سریعا کاهش یابد . این تکنیک های دستی رهاسازی سیاتیک و جا اندازی عصب باید چند بار انجام شود تا موثر باشد.

درمان سیاتیک با رادیوفرکوانسی و تکارتراپی

رادیو فرکوانسی کمک می کند که چسیندگی ها که در عمق قرار دارد باز شود. تقریبا هیچ دستگاهی نمی تواند مانند رادیوفرکوانسی از روی پوست و بدون اینکه برای بیمار دردی ایجاد کند چسبندگی ها را باز کند.

شاید به صورت قطعی گفت که موثرترین درمان سیاتیک که به صورت دایمی درد را خاموش نگه دارد ورزش است. هر چند شاید در مرحله حاد سیاتیک بهترین درمان سیایتک طب سوزنی به همراه استفاده از لیزر پرتوان و ازن درمانی می باشد.

جراحی

در شرایطی که فشردگی رشته‌های عصبی باعث ضعف قابل توجه و از دست دادن کنترل در دفع مدفوع و ادرار شود و یا شدت درد به مرور افزایش پیدا کرده و بدتر شود و به دیگر درمان‌ها پاسخ ندهد بیمار تحت جراحی قرار خواهد کرد. جراح، زایده‌های استخوانی یا بخشی از دیسک متورم را که به اعصاب فشار وارد کرده را در طی عمل خارج خواهد کرد.

درمان‌های خانگی و غیرجراحی برای درد سیتیک

درمان‌های خود مراقبتی و انجام یک سری کارهای بسیار ساده به بسیاری از بیماران کمک می‌کند. استراحت کردن به مدت یک روز یا چند روز ممکن است باعث احساس راحتی در بیمار شود، اما فراموش نکنید که بی حرکتی طولانی مدت باعث بدتر شدن علائم بیماری خواهد شد.

دیگر درمان‌های خود مراقبتی کمک کننده شامل:
کمپرس سرد: در ابتدای شروع درد، قرار دادن کمپرس سرد روی محل درد تا 20 دقیقه باعث احساس راحتی بیمار خواهد شد. این کار را باید چندین بار در طول روز تکرار کرد. اگر کمپرس سرد در منزل موجود نیست، میتوان از مقداری نخود فرنگی یخ زده که دور حوله‌ای تمیز پیچانده شده، استفاده کرد.

استفاده از گرما: بعد از دو یا سه روز، از گرما روی محل درد استفاده کنید. کمپرس گرم، پتو‌ی برقی و یا پدهای حرارتی که می‌توان روی آنها نشست تا حدود زیادی کمک کننده خواهد بود.

ورزش‌های کششی: این دسته از حرکات ورزشی باعث می‌شود که بیمار حس بهتری داشته و فشردگی ریشه‌های عصبی تا حد زیادی کم شود. در طی انجام این ورزش‌ها از حرکات شدید، پیچشی و تکان دهنده پرهیز کنید.

هشدار: مصرف هرگونه دارو یا قطره برای درمان درد سیاتیک باید با تجویز پزشک صورت بگیرد. از مصرف خودسرانه هر گونه دارو به علت داشتن عوارض گوناگون، پرهیز کنید.

داروهای بدون نسخه: بعضی اوقات، مسکن‌های ضد دردی مانند ایبوپروفن (ibuprofen) و ناپروکسن سدیم (naproxen sodium) برای درد سیاتیک موثر خواهند بود.

درمان‌های جایگزین برای درد سیاتیک

درمان‌های جایگزین رایج برای درد در قسمت تحتاتی کمر عبارتند از:

طب سوزنی: در این روش متخصص طب سوزنی، سوزنهای بسیار نازکی را وارد پوست برخی قسمت‌های بدن می‌کند. برخی از پژوهش‌ها از سودمند بودن این روشهای درمانی حکایت دارد، در حالی که گروه دیگر تحقیقات آن را بی نتیجه می‌داند. اگر قصد امتحان این روش را دارید، حتماً از متخصص آن کمک بخواهید.

کاریوپراکتیک (Chiropractic): در این روش پزشک متخصص با اعمال فشار، تنظیم ستون فقرات را انجام می‌دهد تا توان حرکتی ستون فقرات بهبود پیدا کند. هدف از انجام این روش حفظ و بهبود حرکات ستون فقرات و در نهایت بهبود عملکرد و کاهش درد است. این روش به عنوان روشی استاندارد و ایمن برای درد کمر محسوب می‌شود، اما ممکن است برای درد منتشر کمر چندان مناسب نباشد.

آماده شدن برای ویزیت پزشک

همه‌ی افراد مبتلا به درد سیاتیک به درمان‌های پزشکی نیاز ندارند. اما اگر علائم شدید باشد و یا اینکه برای مدت زمانی بیش‌تر از یک ماه باقی بمانند، بیمار باید با پزشک خود دیدار کند.

بیمار چه کاری باید انجام دهد؟

* علائم خود و زمان ظهور آن را یادداشت کنید
* اطلاعات اصلی پزشکی خود را یادداشت کنید، این مسئله بیماری‌های قبلی فرد، داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های غذایی را شامل می‌شود.
* یکی از اعضای خانواده و یا دوستان را با خود به مطب پزشک ببرید؛ این موضوع در به خاطر سپردن و به یاد آوردن گفته‌های پزشک به بیمار کمک می‌کند.
سوالاتی که قصد پرسیدن آن‌ها را دارید به دقت یادداشت کنید، این کار به شما کمک می‌کند تا از زمان ملاقات با پزشک حداکثر استفاده را داشته باشید

برای درد کمر منتشر سوالات احتمالی از پزشک عبارتند از:

رایج‌ترین علت احتمالی درد کمر چیست؟
آیا دلایل دیگری هم وجود دارد؟
آیا نیاز به انجام تست‌های تشخیصی است؟
چه درمان‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
اگر نیاز به مصرف دارو باشد، عوارض جانبی احتمالی این داروها چیست؟
چه مدت باید دارو مصرف کرد؟
آیا من گزینه‌ی جراحی هستم؟ به چه دلیل؟
آیا باید از رژیم و یا محدودیت خاصی پیروی کرد؟
چه اقدامات خود مراقبتی خاصی باید انجام داد؟
برای جلوگیری از بازگشت دوباره علائم چه باید کرد؟

اگر به جز این سوالات، ابهامات دیگری برای شما وجود دارد، حتماً آن‌ها را با پزشک خود در میان بگذارید.

چه انتظاری از پزشک باید داشت؟

احتمالاً پزشک از بیمار سوالات زیر را خواهد پرسید:

آیا در پاهای خود احساس ضعف و بیحسی دارید؟
آیا ساختار قامتی و پوزیشن خاصی و یا حتی انجام کاری خاص، باعث بهبود و یا بدتر شدن درد می‌شود؟
درد تا چه حد شما را محدود می‌کند؟
آیا شغل شما نیازمند انجام کارهای فیزیکی سنگین است؟
آیا به صورت مرتب ورزش می‌کنید؟ اگر پاسخ مثبت است، چه نوع ورزشی؟
تا کنون چه روش‌های درمانی و یا خود مراقبتی را امتحان کرده‌اید؟

منبع: سایت دکتردکتر
سایت دکتر سپهریان
سایت کلینیک ماهان

ارسال نظر

با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.

متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.