موارد مصرف و عوارض جانبی سرترالین

سرترالین می تواند خلق و خوی، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و ممکن است به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. می تواند ترس، اضطراب، افکار ناخواسته، و تعداد حملات هراس را کاهش دهد.

چهارشنبه، 1 بهمن 1399

تخمین زمان مطالعه:

پدیدآورنده: نیر زارع کابدول

موارد بیشتر برای شما

موارد مصرف سرترالین

داروی سرترالین برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری، اختلالات اضطرابی (ازجمله اختلال هراس و اختلال اضطراب اجتماعی)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) استفاده می‌شود.

نحوه مصرف سرترالین

سرترالین را دقیقا به همان صورتی‌ مصرف کنید که پزشک تجویز کرده است. به تمام دستورالعمل‌های موجود در نسخه توجه کنید. پزشک ممکن است بعضی‌اوقات مقدار مصرف شما را تغییر دهد. این دارو را به مقدار بیشتر یا کمتر یا مدت زیادتری از آنچه تجویز شده، استفاده نکنید.

سرترالین ممکن است همراه یا بدون غذا مصرف شود. سعی کنید هر روز دارو را در زمان مشخصی مصرف کنید.

شکل محلول (کنسانتره دهانی) سرترالین باید قبل از مصرف رقیق شده باشد. برای اینکه مطمئن شوید مقدار یا دُز مناسب را مصرف می‌کنید، مایع را با قطره‌چکان پزشکی اندازه بگیرید. مقدار را با حدود ۱۱۳ سی‌سی (نصف فنجان) آب، آب‌زنجبیل، شربت آبلیمو یا آب‌پرتقال ترکیب کنید. ترکیب را تکان دهید و بلافاصله تمام آن را بنوشید. برای اطمینان از اینکه تمام مقدار را مصرف کرده‌اید، مقداری آب در همان لیوان بریزید، کاملا تکان دهید و بلافاصله بنوشید.

سرترالین ممکن است موجب مثبت‌شدن آزمایش غربالگری داروی شما شود. اگر برای غربالگری دارو آزمایش ادرار دارید، به مسئول آزمایشگاه بگویید که سرترالین مصرف می‌کنید.

ممکن است تا چهار هفته زمان ببرد که علائمتان بهبود یابد. مصرف دارو را مطابق دستورالعمل ادامه دهید و اگر بهبود نیافتید، موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.

مصرف سرترالین را به‌طور ناگهانی قطع نکنید؛ ممکن است با نشانه‌های ناشی از ترک یک‌باره آن مواجه شوید. از پزشک بپرسید مصرف آن را چطور بدون خطر متوقف کنید.

دارو را در دمای اتاق و به‌دور از رطوبت و گرما نگه دارید.

فراموش‌کردن زمان مصرف

به‌محض اینکه یادتان آمد، دُز فراموش‌شده را مصرف کنید. اگر این موضوع را تقریبا نزدیک زمان دُز برنامه‌ریزی‌شده بعدی به یاد آوردید، از دُز فراموش‌شده صرف‌نظر کنید. هیچ‌وقت برای جبران مقدار فراموش‌‌شده، داروی اضافی مصرف نکنید.

مصرف بیش‌ازحد داروی سرترالین

دراین‌صورت، با فوریت‌های پزشکی به شماره ۱۱۵ تماس بگیرید.

در زمان استفاده از سرترالین، چه کارهایی نباید انجام دهید؟

قبل از مصرف داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) برای درد، آرتروز، تب یا ورم، از پزشکتان سؤال بپرسید. این داروها شامل آسپرین، ایبوپروفن (ادویل و مورتین)، ناپروکسن (آلیو (Aleve))، سلکوکسیب (celecoxib) (سلبرکس)، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیکام و موارد دیگر است. مصرف یک NSAID با سرترالین ممکن است به‌سادگی منجر به کبودی یا خون‌ریزی شود.

سرترالین ممکن است افکار یا واکنش‌های شما را مختل کند. اگر رانندگی می‌کنید یا کاری انجام می‌دهید که به هوشیاربودن نیاز دارد، مراقب باشید. 1

عوارض جانبی سرترالین

مصرف سرترالین ممکن است منجر به عوارضی مانند گیجی، خواب آلودگی، خشکی دهان، افزایش تعرق، از دست دادن اشتها، درد معده، اسهال و مشکلات خواب شود. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.

در صورتی که پزشک داروی سرترالین را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی سرترالین را مصرف کرده‌اند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند. چنان‌چه با عوارضی جدی این دارو مانند خونریزی یا کبودی غیر طبیعی، کاهش توان یا میل جنسی (تاخیر در انزال)، گرفتگی عضلانی، لرزش و کاهش ناگهانی وزن را تجربه کردید سریعا با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.

اگر عوارض نادر اما جدی این دارو مانند مدفوع تیره یا خونی، استفراغ به شکل قهوه، درد/تورم یا سرخی چشم، گشادی مردمک، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان دور منابع نوری موقع شب) را مشاهده کردید سریعا با پزشک تماس بگیرید.

این دارو سطح سروتونین را در بدن افزایش می‌دهد و به ندرت منجر به بیماری بسیار جدی به نام سندروم/مسمومیت سروتونین شده است. همچنین این خطر با استفاده از دیگر داروها که باعث افزایش سطح سروتونین می‌شوند افزایش می‌یابد لذا تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به اطلاع پزشکتان برسانید. اگر عوارضی مانند تپش قلب، توهم، ناهماهنگی در حرکات، سرگیجه شدید، تهوع، استفراغ و اسهال شدید، لرزش ماهیچه‌ای، تب بی‌دلیل، آشفتگی و بی‌حوصلگی بی‌دلیل را تجربه کردید سریعا با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.

به ندرت در مردانی که از این دارو استفاده می‌کنند، نعوظ دردناک و طولانی مدت در حدود ۴ ساعت یا بیشتر دیده شده است. اگر این نعوظ طولانی مدت و دردناک رخ داد، مصرف دارو را قطع کنید و با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید زیرا ممکن است مشکلاتی دائمی به وجود بیاورد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت نمایید.

لازم است بدانید واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی سرترالین نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی‌ای مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید، سریعا از فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه‌ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید. 2

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و مسئول داروخانه به اشتراک بگذارید. بدون تایید پزشک، میزان مصرف هیچ دارویی را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتنداز: پیموزاید، داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است تداخل دارویی جدی ایجاد کند (احتمالا منجر به مرگ میشود). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. همچنین اکثر مهار کننده های MAO باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. از پزشک خود بپرسید چه موقع مصرف دارو را شروع و یا قطع کنید.
در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شوند را مصرف می کنید، خطر سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. نمونه چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. احتمال خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت زمانی که شما این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش می دهید می تواند بیشتر شود.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک یا داروساز را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.

آسپرین زمانی که با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این دستور داشته باشد.

این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی/ آزمایشگاهی خاص (از جمله اسکن مغز برای درمان بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه خواهد شد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده می کنید. 3

پی نوشت:
1.www.chetor.com
2.www.doctoreto.com
3.www.rastineh.com

ارسال نظر

با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.

متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.