اتاق کنونی بعد از تخریب اتاق گنبددار قبلی و با مصالحی چون سنگ لاشه و گچ، در سال های اخیر بنا شده است. ابعاد این اتاق، 4.20 در4.40 متر است و بر فراز آن دو مناره کوتاه ساخته شده است. دارای دو در آهنی به عرض ۹۰ سانتی متر است که یکی رو به شرق و دیگری رو به جنوب باز می شود. سقف آن با تیر آهن و کف آن با سیمان پوشانده شده و مفروش به موکت است. دیوارهای آن از داخل و خارج با گچ اندود شده و در جلوی آن، سکویی برای استراحت و نشستن ساخته اند. در وسط اتاق، قبری گچی و بدون نوشته و ضریح، به ارتفاع ۵۰ سانتی متر و ابعاد ۸۰×۲۲۰ سانتی متر وجود دارد که پارچه ای سبز آن را پوشانده است.
برابر شجره نامه موجود در بقعه و نیز نقل مطلعان محلی، شخص مدفون در این مکان «شاه لطف الله» است، که نسب او با دو واسطه به امیر دیوان مدفون در کوه جاشک می رسد. نسب نامه ایشان از این قرار است: شاه لطف الله بن شاه حسن بن شاہ رکن الدین بن شاه فرج الله ملقب به «امیر دیوان» تذکرة شاه فرج الله تا حضرت امام علی علیه السلام به طور کامل در گزارش بقعه امیر دیوان در دفتر دوم همین کتاب، ص ۹۰ آمده و علاقمندان می توانند به آنجا مراجعه نمایند. گفته شده است که ایشان سیدی ثروتمند و دارای اراضی کشاورزی بسیار و مال و منال فراوان بوده است. از مدت عمر و سال فوتش اطلاعی به دست نیامد. همین قدر می دانیم که به طور طبیعی از دنیا رفته و در جایی که اکنون بقعه اوست، مدفون گردیده است. و سالهای بعد، بر روی قبرش اتاقی بنا شده است. بیشتر ساداتی که با شهرت حسینی، فاطمی، جعفری، رکنی، پورفاطمی، شهریاری، بهزادی، طاهری و دشتی در شهرستانهای دشتی، دشتستان، دیر، کنگان، بوشهر، گناوه، فراشبند و فیروز آباد زندگی می کنند، به شاه لطف الله نسب می رسانند.
در کنار این بقعه، آرامگاه دیگری متعلق به مرحوم حاج سید محمد حسینی فرزند سید ابراهیم از سادات با کرامت کاکی اصل، به چشم می خورد که آن شاء الله در جای خود معرفی خواهد شد.
شاه لطف الله نزد مردم آبدان از احترام فوق العاده ای برخوردار است. اهالی این شهر، عصر روزهای پنج شنبه و جمعه به زیارتش می روند و برای رفع گرفتاری های خود، دعا می کنند.
اطراف بقعه، دیوار کشی شده و دارای امکاناتی نظیر آب لوله کشی، برق و سرویس بهداشتی است. در محوطه اطراف امامزاده، درختان نخل، کنار و کهور دیده می شود که منظره زیبا و چشم نوازی دارد.
منابع:
١. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، فرهنگ جغرافیایی آبادی کشور جمهوری اسلامی ایران، ج ۱۱۱ (خورموج)، ص ۱.
2. گفتگو با آقای سید ابراهیم حسینی فرزند حاج سیدعلی، معمر، آبدان، مورخ 1385/5/27
٣. مشاهدات نگارنده، مورخ ۱۳۸۷/8/17
منبع: زیارتگاه‌های استان بوشهر، دفتر سوم، غلامحسین هادی نژاد دشتی، انتشارات وثوق، چاپ اول، قم، 1388ش، صص 81-79
