درس بزرگ امام حسين (ع)

بیانات مقام معظم رهبري

عزت مندي درس بزرگ امام حسين عليه السلام
عاشورا يک حادثه ي تاريخي صرف نبود؛ عاشورا يک فرهنگ، يک جريان مستمر و يک سرمشق دائمي براي امت اسلام بود. حضرت ابي عبدالله عليه السلام با اين حرکت - که در زمان خود داراي توجيه عقلاني و منطقي کاملا روشني بود - يک سرمشق را براي امت اسلامي نوشت و گذاشت. اين سرمشق فقط شهيد شدن هم نيست؛ يک چيز مرکب و پيچيده و بسيار عميق است.
سه عنصر در حرکت حضرت ابي عبدالله عليه السلام وجود دارد: عنصر منطق وعقل، عنصر حماسه و عزت، و عنصر عاطفه... . عنصر دوم، حماسه است؛ يعني اين مجاهدتي که بايد انجام بگيرد، بايد با عزت اسلامي انجام بگيرد؛ چون « العزه لله و لرسوله و للمؤمنين ». مسلمان در راه همين حرکت و اين مجاهدت هم، بايستي از عزت خود و اسلام حفاظت کند. در اوج مظلوميت، چهره را که نگاه مي کني، يک چهره ي حماسي و عزتمند است.

اگر به مبارزات سياسي، نظامي گوناگون تاريخ معاصر خودمان نگاه کنيد، حتي آنهايي که تفنگ گرفته اند و به جنگ روياروي جسمي اقدام کرده اند، مي بينيد که گاهي اوقات خودشان را ذليل کردند! اما در منطق عاشورا، اين مساله وجود ندارد؛ همان جايي هم که حسين بن علي عليه السلام يک شب را مهلت مي گيرد، عزتمندانه مهلت مي گيرد؛ همان جايي هم که مي گويد: « هل من ناصر » - استنصار مي کند - از موضع عزت و اقتدار است؛ آن جايي که در بين راه مدينه تا کوفه با آدم هاي گوناگون برخورد مي کند و با آنها حرف مي زند و از بعضي از آنها ياري مي گيرد، از موضع ضعف و ناتواني نيست؛ اين هم يک عنصر برجسته ي ديگر است. اين عنصر در همه ي مجاهداتي که رهروان عاشورايي در برنامه ي خود مي گنجانند، بايد ديده شود. همه ي اقدام هاي مجاهدت آميز - چه سياسي، چه تبليغي، چه آن جايي که جاي فداکاري جاني است - بايد از موضع عزت باشد.

منبع:ماهنامه ديدار، شماره ي 88 .