خوشا شيراز و وضع بيمثالش
شاعر : حافظ
خداوندا نگه دار از زوالش |
|
خوشا شيراز و وضع بيمثالش |
که عمر خضر ميبخشد زلالش |
|
ز رکن آباد ما صد لوحش الله |
عبيرآميز ميآيد شمالش |
|
ميان جعفرآباد و مصلا |
بجوي از مردم صاحب کمالش |
|
به شيراز آي و فيض روح قدسي |
که شيرينان ندادند انفعالش |
|
که نام قند مصري برد آن جا |
چه داري آگهي چون است حالش |
|
صبا زان لولي شنگول سرمست |
دلا چون شير مادر کن حلالش |
|
گر آن شيرين پسر خونم بريزد |
که دارم خلوتي خوش با خيالش |
|
مکن از خواب بيدارم خدا را |
نکردي شکر ايام وصالش |
|
چرا حافظ چو ميترسيدي از هجر |
|