عفونت قارچی واژن به چه معناست؟

عفونت قارچی واژینال که به نام کاندیدیازیس نیز شناخته می‌شود، یک بیماری شایع است. واژن سالم حاوی باکتری‌ها و برخی سلول‌های قارچی است. اما وقتی تعادل باکتری‌ها و قارچ‌ها تغییر می‌کند، سلول‌های قارچی می‌توانند تکثیر شوند. این مسئله باعث خارش شدید، تورم و تحریک پوست در ناحیه واژینال می‌شود.

بیماری‌ قارچی، یک عفونت فوق العاده شایع است. متخصصان تخمین می‌زنند که 75٪ از زنان حداقل یک عفونت قارچی را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند و 40٪ تا 45٪ آن‌ها بیش از یک عفونت را تجربه می‌کنند.

معمولاً یک عفونت قارچی با تغییر در سطح pH واژن ایجاد می‌شود اما تنها افراد مبتلا به عفونت واژن، تغییر در PH را تجربه نمی‌کنند.

دکتر کشیا گیتر می‌گوید: “یک عفونت قارچی می‌تواند روی پوست و ناخن‌ها، در دهان، روی مهبل یا واژن (معروف به کاندیدیازیس واژن “vaginal candidiasis”) و بر روی آلت تناسلی ایجاد شود.”

درمان عفونت قارچی واژن می‌تواند علائم را در طی چند روز تسکین دهد. در موارد شدیدتر، ممکن است ۲ هفته طول بکشد.

عفونت‌های قارچی واژن به عنوان عفونت مقاربتی (STI) در نظر گرفته نمی‌شوند؛ که معمولاً به عنوان بیماری مقاربتی (STD) شناخته می‌شود. تماس جنسی می‌تواند آن را گسترش دهد، اما زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند نیز می‌توانند آن را بگیرند.

به محض ابتلا به عفونت قارچی، احتمال ابتلای شما به ویروس دیگر نیز بیشتر است.

علائم عفونت قارچی

عفونت‌های قارچی واژن دارای علائم متداول هستند‌، مانند:

* خارش واژن
* تورم در اطراف واژن
* سوزش هنگام ادرار یا رابطه جنسی
* درد در هنگام رابطه جنسی
* درد
* سرخی
* جوش

ترشحات واژن به رنگ سفید مایل به خاکستری یکی دیگر از علائم آن است. برخی از افراد می‌گویند این ترشحات پنیری شکل به نظر می‌رسد. گاهی ممکن است ترشحات نیز آبکی باشد.

معمولاً مدت زمانی که عفونت قارچی شما درمان نمی‌شود تأثیر مستقیمی بر شدت علائم شما دارد.

چرا رابطه‌ جنسی منجر به دخول عامل عفونت قارچی است؟

قارچ‌های کاندیدا (Candida) جز فلور طبیعی و اکوسیستم واژن هستند، اما اگر این قارچ‌ها به صورت غیر قابل کنترلی رشد کنند، در نهایت منجر به عفونت قارچی خواهند شد.

دخول در هنگام رابطه‌ جنسی باکتری‌های روی انگشت و یا آلت جنسی شریک جنسی را به اکوسیستم طبیعی باکتریایی و قارچی واژن وارد می‌کند‌. اسباب‌بازی‌های جنسی هم عاملی برای انتقال این آلودگی‌ها هستند.

علت عفونت‌های قارچی واژن بعد از برقراری رابطه

انتشار آلودگی خود به تنهایی برای تحریک شروع یک عفونت قارچی کافی است. خطر ابتلا به عفونت زمانی افزایش پیدا می‌کند که فرد رابطه‌ جنسی منجر به دخول با فردی برقرار کند که بر روی ناحیه‌ تناسلی دارای عفونت‌های قارچی است.

دکتر کارولین دلوشیا می‌گوید: فعالیت جنسی به خودی خود باعث ایجاد عفونت قارچی نمی‌شود اما می‌تواند خطر ابتلای شما به بیماری را افزایش دهد زیرا این بیماری تعادل pH شما را تغییر داده و به قارچ‌ها اجازه می‌دهد که به وجود بیایند و زیاد شوند.

دکتر دوک می‌گوید که در اکثر مواقع سیستم‌های ایمنی سالم با قرار گرفتن در معرض بیماری با عفونت‌های قارچی مقابله می‌کنند اما رابطه جنسی واژن، دهانی و مقعدی و همچنین استفاده از ابزارهای جنسی رایج اما نامناسب می‌توانند در تغییرات pH بدن فرد نقش داشته باشند. همچنین روغن‌های حاوی گلیسیرین می‌توانند خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهند اما این شرایط فقط در صورت مستعد بودن فرد در ابتلا به عفونت‌های قارچی پیش می‌آید.

معمولا مدت زمان ایجاد و بروز علائم عفونت‌های قارچی بعد از فعالیت‌های جنسی متفاوت است. دکتر دوک می‌گوید: برخی از آن‌ها بلافاصله بعد از رابطه جنسی متوجه علائم می‌شوند این در حالیست که برخی دیگر ممکن است برای چند روز علائم اصلی را احساس نکنند.

آیا ابتلا به عفونت قارچی به معنی این است که شریک جنسی به عفونت قارچی مبتلا است؟

اگر شما به عفونت قارچی مبتلا شده باشید، احتمال این وجود دارد که این عفونت را از شریک جنسی خود دریافت کرده باشید. از طرفی دیگر زمانی که شما متوجه عفونت قارچی خود شدید و اقدام به برقراری رابطه‌ جنسی کردید، احتمال این وجود دارد که عفونت را به شریک جنسی خود نیز منتقل کنید. ۱۵ درصد مردانی که اقدام به برقراری رابطه‌ جنسی محافظت نشده با فردی مبتلا به عفونت قارچی واژن می‌کنند، دچار این عفونت خواهند شد.

اگر به عفونت قارچی واژن مبتلا هستید، بهتر است پیش از برقراری رابطه‌ جنسی، این موضوع را با شریک جنسی خود در میان گذاشته و از او بخواهید که توسط پزشک معاینه شود.

توصیه می‌شود که در صورت ابتلای فرد و یا شریک جنسی‌اش به عفونت قارچی واژن تا مدتی رابطه‌ جنسی انجام نشود تا علائم این عارضه به صورت کلی در فرد از بین برود. این مسئله به عدم بازگشت دوباره‌ عفونت کمک می‌کند

آیا رابطه‌ جنسی دهانی به عفونت قارچی واژن منتهی می‌شود؟

نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که داشتن رابطه‌ جنسی دهانی خطر ابتلا به عفونت قارچی واژن را افزایش می‌دهد. در واقع در رابطه‌ جنسی دهانی، باکتری‌ها و قارچ‌های کاندیدای موجود در دهان، زبان و لثه‌ شریک جنسی به قسمت خارجی آلت جنسی زنانه (vulva) منتقل می‌شوند. این قسمت واژن، کلیتوریس و لبه‌های واژن را هم شامل می‌شود.

خظر ابتلا به عفونت زمانی بیش‌تر خواهد شد که فرد به برفک دهانی مبتلا باشد. اگر شریک جنسی اقدام به لیس زدن و یا بوسیدن سایر نقاط فرد مقابل بکند، باکتری و قارچ در نقاط دیگر بدن هم منتقل خواهند شد. این نقاط شامل دهان، نوک سینه و دهانه‌ مقعد خواهد بود.

چه عوامل بیش‌تری منجر به عفونت قارچی واژن خواهند شد؟

با وجود اینکه احتمال انتقال عفونت قارچی واژن از طریق برقراری رابطه‌ جنسی منجر به دخول وجود دارد، راه‌های انتقال دیگری هم برای این عارضه وجود دارد:

* پوشیدن لباس‌های زیر خیس و عرقی
* استفاده از شوینده‌های معطر داخل یا اطراف ناحیه‌ تناسلی
* دوش واژینال
* مصرف قرص‌های ضد بارداری، آنتی‌بیوتیک‌ها یا کورتیکواستروئیدها
* داشتن سیستم ایمنی معیوب
* داشتن قند خون بالا و دیابت غیر کنترل‌شده
* حاملگی
* شیردهی

عفونت پیشرفته قارچی چیست؟

احتمالا شما به عفونت قارچی حاد مبتلا هستید اگر علائم زیر را دارید:

* شما علائم و نشانه‌های شدیدی مانند قرمزی وسیع و گسترده، تورم و خارش دارید که منجر به پارگی، ترک و یا زخم می‌شود.
* شما چهار دوره یا بیشتر در سال مبتلا به عفونت قارچی هستید.
* عفونت شما به علت نوعی قارچ غیرمعمول ایجاد می‌شود.
* شما باردار هستید.
* شما دیابت کنترل نشده دارید.
* سیستم ایمنی بدن شما به دلیل مصرف داروهای خاص یا شرایطی مانند عفونت HIV ضعیف است.

عوامل خطرزا در ابتلا به عفونت‌های قارچی

عواملی که خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می‌دهند عبارتند از:

* مصرف آنتی بیوتیک. در خانم‌هایی که آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند، ابتلا به عفونت‌های مخمری شایع‌تر است. آنتی بیوتیک‌های قوی با طیف گسترده که تعداد زیادی از باکتری‌ها را از بین می‌برند، باکتری های سالم واژن شما را نیز از بین می‌برند و منجر به رشد بیش از حد قارچ می‌شوند.

* افزایش سطح استروژن. عفونت‌های قارچی در خانم‌هایی که سطح استروژن بالایی دارند، شایع‌تر است. این شرایط در زنان باردار، زنانی که قرص‌های ضد بارداری حاوی استروژن با دوز بالا مصرف می‌کنند و افرادی که هورمون درمانی (با استروژن) انجام می‌دهند بیشتر دیده می‌شود.

* دیابت کنترل نشده. زنان با قند خون کنترل نشده بیشتر از زنان دارای قند خون کنترل شده در معرض خطر عفونت قارچی هستند.

* اختلال در سیستم ایمنی بدن. زنان با ایمنی ضعیف مانند افرادی که به وسیله کورتون درمان می‌شوند یا مبتلا به عفونت HIV هستند، با احتمال بیشتری به عفونت قارچی مبتلا می‌گردند.

چه راه‌های درمانی برای عفونت قارچی واژن وجود دارد؟

اگر فرد مطمئن باشد که به عفونت قارچی واژن مبتلا است، می‌تواند این مشکل را با مصرف کرم‌هایی که می‌توان بدون داشتن نسخه از داروخانه خریداری کرد، به راحتی برطرف کند. میکونازول (miconazole) و باتوکونازول (butoconazole) از جمله این داروها هستند.

علاوه بر این درمان‌های خانگی هم برای عفونت قارچی واژن وجود دارند، با این همه هیچ‌گونه شواهد بالینی دال بر موثر بودن این روش‌ها وجود ندارد.

زمانی که فرد این کرم‌ها را مصرف می‌کند، برای اینکه زودتر به نتیجه‌ مورد نظر برسد و زودتر علائم این عفونت برطرف شوند، بهتر است از لباس‌های زیر کتانی استفاده کند. در این مدت گرفتن حمام آب گرم به همراه نمک اپسوم یا منیزیوم سولفات (Epsom salt) به کم شدن شدت خارش بدن کمک بسیار زیادی می‌کند.

از آغاز شروع فرایند درمان سه تا هفت روز طول می‌کشد که علائم بیماری به صورت کامل برطرف شوند. برای اینکه مطمئن شوید که عفونت به صورت کامل برطرف شده باید مراحل درمان را به درستی و به صورت کامل انجام داد.

اگر علائم بیماری کماکان پا برجا باشند، پزشک خود را ملاقات کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا علائم عارضه مربوط به عفونت قارچی واژن است یا خیر و در صورت لزوم پزشک داروهای خوراکی و یا ضد قارچ‌های قوی‌تری را تجویز خواهد کرد.

درمان عفونت قارچی واژینال

درمان این عفونت ممکن است از طریق قرص خوراکی و داروهای واژینال باشد.

درمان‌های واژینال
درمان عفونت قارچی واژینال اغلب شامل کرم یا قرص واژینال است. که کرم یا قرص را در هنگام خواب با یک اپلیکاتور داخل واژن قرار می‌دهند. علاوه بر داروهای تجویزی داروهای بدون نسخه نیز وجود دارند، بهتر است برای استفاده از آن‌ها از پزشک یا پرستار خود سؤال کنید. درمان‌های یک، سه و هفت‌روزه به یک اندازه مؤثر هستند و طول درمان بستگی به شدت عفونت شما دارد.

درمان‌های خوراکی
قرص تجویزی به نام فلوکونازول گزینه‌ی دیگری برای درمان عفونت‌های واژن است. بیشتر خانم ها تنها به یک دوز از این دارو نیاز دارند. هرچند خانم های مبتلا به عفونت‌های پیچیده (مانند کسانی که با مشکلات پزشکی زمینه‌ای، عفونت‌های قارچی مکرر یا علائم و نشانه‌های شدید درگیر هستند) ممکن است نیاز به دوز دوم در ۷۲ ساعت (سه روز) پس از مصرف دوز اول پیدا کنند.

عوارض جانبی فلوکونازول خفیف و نادر است که ممکن است شامل ناراحتی معده، سردرد و بثورات پوستی باشد.فلوکونازول با تعدادی از داروها تداخل دارد. اگر نگرانی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. فلوکونازول در دوران بارداری توصیه نمی شود، زیرا خطر آسیب به جنین در حال رشد وجود دارد.

راه‌های پیشگیری از عفونت قارچی واژن چیست؟

پیشگیری از عفونت‌های قارچی واژن در همه‌ زنان ممکن نیست، ولی از آن‌جایی که ابتلا به این دسته عفونت‌ها بوی بدی را در اطراف واژن و ناحیه‌ تناسلی زن ایجاد می‌کند، با انجام اقدامات ساده‌ای می‌توان شدت بوی نامطبوع را کم‌تر کرد. ۷۵ درصد از زنان حداقل یکبار در طول عمر خود به عفونت‌های قارچی واژن مبتلا می‌شوند،

پوشیدن لباس زیر مناسب: بهتر است از لباس‌های زیر کتانی و نخی استفاده کنید. کتان گرما و رطوبت را درون خود نگه نمی‌دارد و اجازه می‌دهد که محیط خشک بماند و نقش بسیار مهمی هم در جلوگیری از عفونت‌های قارچی واژن ایفا می‌کند.

از دوش واژینال (douche) استفاده نکنید: محصولات بهداشتی مخصوص بانوان، خصوصاً دوش واژینال می‌تواند تعادل مقدار باکتری‌ها و فلور طبیعی واژن را بر هم بزند. این محصولات برخی از باکتری‌های خوب و مفید منطقه واژن که نقشی اساسی در مبارزه با عفونت‌ها دارند را از بین می‌برد.

از اسپری‌های خوشبوکننده‌ واژینال و دیگر محصولات عطردار استفاده نکنید: از محصولات معطری همچون اسپری واژینال، پد و تامپون معطر، صابون معطر و غیره استفاده نکنید.

از وان آب گرم کم‌تر استفاده کرده و تعداد دفعات حمام کردن را کاهش دهید: گرما و رطوبت هیچ‌وقت دوست شما نخواهند بود.

دیابت خود را کنترل کنید: اگر به دیابت مبتلا هستید، قند خون خود را کنترل کرده و آن را همیشه در سطح نرمال نگه دارید.

لباس‌های خیس خود را مرتب عوض کنید: بعد از شنا و یا باشگاه حتماً لباس‌های خیس خود را عوض کنید و هرگز در حالی که لباس خیس به تن دارید، ننشینید.

پوشیدن لباس‌های گشاد: از پوشیدن شلوارهای جین، دامن، لباس زیر، لگ و جوراب شلواری تنگ خودداری کنید. لباس‌های تنگ دمای بدن را بالا برده و رطوبت موجود در اطراف اندام تناسلی زنانه را افزایش می‌دهد. همین مسئله ابتلا به عفونت‌های قارچی واژن را افزایش خواهد داد.

آنتی بیوتیک‌ها را فقط در مواقع ضروری مصرف کنید: آنتی بیوتیک‌ها در مواقع سرماخوردگی اثرات شفا بخشی ندارند، زیرا که سرماخوردگی یک بیماری ویروسی است و آنتی‌بیوتیک تنها برای از بین بردن باکتری‌ها موثر است و مصرف خودسرانه‌ آن باعث از بین رفتن باکتری‌های مفید بدن هم خواهد شد.

در سرویس بهداشتی بعد از اجابت مزاج همیشه خود را از قسمت جلو به سمت عقب تمیز کنید

در هنگام دوره‌ی ماهیانه پد بهداشتی و تامپون خود را مرتب در طول روز عوض کنید

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد؟

اگر بعد از حدود یک هفته از شروع درمان بهبودی در فرد حاصل نشود، باید فرد به پزشک مراجعه کند. پزشک داروهای قوی‌تری برای مقابله با عفونت تجویز خواهد کرد.

شما همچنین باید در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
* علائم شما بدتر شود.
* بیش از ۴ بار در سال به عفونت قارچی مبتلا شوید.
* علائمی هم‌چون خونریزی از واژن، ترشحات بدبوی واژن و دیگر نشانه‌های غیر معمولی را مشاهده کنید.

عفونت‌های قارچی واژینال راجعه

بین ۵ تا ۸ درصد با بازگشت مجدد عفونت در حدود چهار بار یا بیشتر در هر سال مواجه هستند.

هیچ مدرکی وجود ندارد که خوردن ماست یا سایر محصولات «پروبیوتیک» حاوی لاکتوباسیلوس زنده یا محصولات پروبیوتیک واژینال فایده‌ای برای خانم های مبتلا به عفونت قارچی راجعه داشته باشد.

تشخیص

همان‌قدر که تشخیص عفونت‌های اولیه مهم است، تشخیص عفونت راجعه نیز دارای اهمیت است. خانم هایی که مکرراً علائم و نشانه‌های حساسیت و خارش در واژن و ناحیه‌ی تناسلی را تجربه می‌کنند باید توسط پزشک معاینه شوند تا اطمینان حاصل شود که این علائم به دلیل سایر مشکلات رایج (مثلاً سایر عفونت‌های واژینال، واکنش‌های آلرژیک یا حساسیت و خشکی واژن) نباشد. در اینجا نیز خود تشخیصی به ‌اندازه‌ی کافی دقیق نیست که بتوان درمان را آغاز کرد.

درمان

خانم هایی که مکرراً با این نشانه‌ها روبه رو می‌شوند معمولاً دوره‌ی درمانی طولانی‌تری را دریافت می‌کنند که ممکن است شامل چندین دوز از فلوکونازول با فاصله‌ی چندروزه و سپس دوزهای هفتگی برای شش ماه آینده باشد.

خلاصه

عفونت قارچی واژن یک مشکل رایج در میان زنان است.

برای پیشگیری از عفونت واژن از ژل بهداشتی بانوان بدون عطر استفاده کنید.

شایع‌ترین نشانه‌های آن خارش واژن و سوزش واژن است. در بعضی موارد ممکن است همراه با درد در هنگام رابطه‌ی جنسی یا قرمزی و تورم بافت و درد هنگام ادرار باشد. معمولاً ترشحی مشاهده نمی‌شود، اما در صورت وجود سفید و غلیظ (پنیری شکل) و یا رقیق و آب مانند است.

علائم یک عفونت قارچی ممکن است شبیه بعضی از بیماری‌های دیگر باشد. معاینه‌ی فیزیکی و بررسی آزمایشگاهی برای تعیین دلیل علائم ضروری است.

عوامل خطرناک متعددی وجود دارند که احتمال ایجاد عفونت قارچی واژینال را افزایش می‌دهد. ازجمله استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، وسایل جلوگیری از بارداری ، دیابت، بارداری و سیستم ایمنی ضعیف (به علت شیمی‌درمانی، HIV یا داروهای خاص)

برای تشخیص عفونت واژن، پزشک معاینه‌ای انجام خواهد داد. معاینه‌ی فیزیکی به‌تنهایی، حتی زمانی که توسط یک پزشک انجام ‌شود، برای تشخیص درست یک عفونت قابل‌اعتماد نیست و باید با آزمایش میکروسکوپی ترشحات واژن همراه باشد. مهم است که این آزمایش‌ها پیش از ایجاد ناراحتی شدید و شروع درمان انجام شود.

قبل از معاینه و انجام آزمایش‌ها درمان را آغاز نکنید.

این درمان‌ها شامل قرص‌های خوراکی و قرص ها و کرم‌های واژینال است.

منبع: سایت دکتردکتر
سایت رسا
سایت لافارر