جدیت در نقادي و تصحيح شعر
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) می فرمایند :
انقلاب، خصوصياتي دارد. يکي از آنها اين است که هر کسي احساس آزادي مي کند. طبع انقلاب اين است که زنجيرها را مي گسلد و هر کسي احساس آزادي مي کند . البته زنجيرهايي از قانون را مي بندد؛ اما آن زنجيرهايي که به مرور زمان به وجود آمده، انقلاب که اينها را نمي بندد، اينها هم که خودش به وجود نمي آيد. بنابراين، همه احساس آزادي مي کنند و اين چيز خوبي است؛ منتها من و شما بايد توجه داشته باشيم که اين آزادي يي که احساس مي شود، يک جا - مثلا در شعر - خرابکاري نکند .
در سابق، اگر کسي در محيطهاي ادبي، شعري مي خواند که به هر حال مورد تأييد نبود، به طور طبيعي آن را طرد مي کردند. البته نمي خواهم بگويم که در سابق هر چه شعر بود، خوب بود. نه، در سابق هم شعر چرند و شاعر بي ربط زياد داشتيم؛ کم هم نبودند ، فراوان بودند و خيلي از آنها هم در حال حاضر هستند. اين، هيچ به معناي آن نيست که بخواهم بگويم در آن وقت از جهتي بهتر بود؛ اما اين بود که در آن وقت شعراي جوان، با اساتيد خودشان همسو بودند .
الان بسياري از شعراي جوان، با اساتيد شعر همسو نيستند؛ پس، راه استفاده ي از آنها بسته است. مثلا همين اخوان (اميد)، درست است که شعر کلاسيکش واقعا شعر بسيار متوسطي است - هر چند خودش خيال مي کند که شعر کلاسيکش خيلي خوب است - اما شعر نوي او خوب است و وي جزو اکابر اين فن مي باشد. با اين حال، شماها نمي توانيد از او استفاده کنيد؛ نمي توانيد برويد با او بنشينيد؛ چون او اصلا شماها را نفي مي کند؛ شماها هم او را بکلي از رگ و ريشه نفي مي کنيد. مي بينيد که اين راه بسته است. اين است که الان چون آن راه وجود ندارد، شما در ميان خودتان بايد مسأله ي نقادي و صرافي و تصحيح شعر را جدي بگيريد و نگذاريد که خداي نکرده کسي با تصور شعر گفتن، همين طور مدتي رشد کند و گروهي هم با او رشد نمايد. اين را خيلي دقت کنيد. ان شاء الله که خداوند توفيقتان بدهد.
منبع:حديث ولايت، جلد چهارم، ص 39-38
/ن