کسب آرامش از دیدگاه قرآن
منبع : راسخون
نویسنده : احمدرضا داودی
مقدمه
آرامش روانی ضرورتی اجتناب ناپذیر و حیاتی برای بشریت است که تبلور شخصیت فردی و اجتماعی وی را برای تن دادن به زندگی منظّم و سلامت از اضطراب و فشارهای روحی درپی دارد. اگر اصل اساسی آرامش را از زندگی حذف کنیم و در عوض به جای آن هر چیز دیگری را اضافه نماییم، تعادل به زندگی بازنمی گردد و انسان به رشد جسمی و روحی دست نمی یابد. یک نویسنده یا هنرمند و یا صنعتگر اگر همه امکانات لازم برای کار را داشته باشد اما آرامش نداشته باشد نمی تواند به موفقیت دست یابد و قلّه های پیروزی را فتح کند. بررسیِ زندگی انسان های بزرگ که توانسته اند خالق آثار ماندگار باشند نشان می دهد همه آنان یک زندگی توأم با آرامش داشته اند.
در قرآن برای کسب آرامش به راه های گوناگونی اشاره شده است که در اینجا به ذکر دو راه حل قرآنی می پردازیم.
دعا و نیایش
قرآن در آیه 28 سوره رعد می فرماید: « همان كسانى كه ايمان آوردهاند و دلهايشان به ياد خدا آرام مىگيرد. آگاه باش كه با ياد خدا دلها آرامش مىيابد.» (3) علامه طباطبایی در باره این گروه از انسان ها که آرامش را از طریق یاد خدا طلب می کنند، می نویسد: « اين دستهاند كه داراى سرانجام نيك و عاقبت خيرند.» (4)
دعا و نیایش علاوه بر اینکه تسکین بخش است و انسان را از فشارهای روحی می رهاند توسعه روحی نیز به فرد می بخشد. نیایشگر پس از دعا احساس می کند راحت تر می تواند با مشکلش کنار بیابد و حتی اگر مشکلش برطرف هم شود باز هم تحمل و توانش بیشتر می شود.
معناگرایی
انسان با ایمان آنگاه که مشکلات او را احاطه می کند چون خدا را حاضر در صحنه می داند و معتقد است که مورد آزمایش قرار گرفته و به خاط ایستادگی و مقاومتش اجر می گیرد به سادگی خود را نمی بازد و دچار بیماریهای روحی نمی شود.
پی نوشت ها :
1 - استورا، تنیدگی یا استرس، ترجمه پریرخ دادستان، تهران، انتشارات رشد، ص20.
2 - فصلنامه قرانی کوثر، سال هفتم، زمستان 86، شماره 26.
3 - ترجمه محمد مهدی فولادوند.
4 - سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی، چاپ پنجم، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1374، ج11، ص 482.
