آلرژي‌هاي غذايي در کودکان
آيا ممكن است كودك من نسبت به غذا آلرژي داشته باشد؟
با درك نحوه عمل آلرژي‌ها، شما ممكن است بتوانيد علامت‌هاي اوليه آن را بطور صحيح شناسايي كنيد. همچنين اگر كودك شما واكنش آلرژيك داشته است، مهم است بدانيد كه بايد چه كار كنيد.
اگر كودك من نسبت به يك غذا آلرژي داشته باشد، چه اتفاقي مي‌افتد؟
نشانه‌هاي آلرژي معمولا بين چند دقيقه تا دو ساعت پس از هضم يك ماده غذايي خاص ظاهر مي‌شوند، اگرچه در برخي موارد خاص از آلرژي غذايي نشانه‌هاي آلرژي به صورت مزمن و دائمي خواهند بود. هر يك از اين واكنشها مي‌تواند خفيف يا حاد باشد.
در بسياري از كودكان واكنش آلرژيك نسبت به يك غذا موجب اگزماي حاد مي‌شود. اين تكه‌هاي خشك و زبر از پوست معمولا روي صورت، زانو و آرنج‌ها ظاهر مي‌شوند.
ساير نشانه‌هاي احتمالي عبارتند از كهير يا تورم، چشم‌هاي اشك‌آلود يا آبريزش بيني و دشواري تنفس. برخي اوقات اين نشانه‌ها گوارشي هستند؛ يعني كودك ممكن است به استفراغ يا اسهال دچار شود. اگر كودك شما يك واكنش حاد آلرژيك دارد، اين مسئله مي‌تواند خطرآفرين و حتي كشنده باشد.
به خاطر داشته باشيد كه كودك مي‌تواند نسبت به يك غذا واكنش نشان دهد حتي اگر قبلا آن را بدون هيچ مشكلي مي‌خورده است. بنابراين اگر كودك شما آلرژي نسبت به تخم پرندگان را به ارث برده باشد، ممكن است در دفعات اولي كه آنها را مي‌خورد واكنشي نشان ندهد اما نهايتا نشانه‌هاي آلرژي را بروز خواهد داد. (به خاطر داشته باشيد كه قرار گرفتن زودهنگام در معرض اين ماده‌ها ممكن است چندان مشخص نباشد مثلا اگر بادام زميني آسياب‌شده در يك كلوچه يا شبربني استفاده شده باشد).
كودك من ممكن است نسبت به چه غذاهايي آلرژي داشته باشد؟
• تخم پرندگان
• شير
• آرد گندم
• سبوس
• برخي از ميوه ها (مانند مركبات و توت فرنگي)
• بادام زميني (و مشتقات آن)
• ساير آجيل‌ها (غير از بادام زميني، مانند گردو)
• ماهي (مانند ماهي تن و قزل‌آلا) و نرم‌تنان صدف‌دار (مانند خرچنگ دريايي، ميگو و خرچنگ)
اگر فكر مي‌كنم كه كودكم نسبت به يك غذا واكنش آلرژيك نشان مي‌دهد چه كار بايد بكنم؟
واكنش‌هاي حاد آلرژيك را نبايد دست كم گرفت. مسير تنفسي كودك شما ممكن است ظرف چند دقيقه بسته شود بنابراين سعي نكنيد با پزشك تماس بگيريد يا او را به اورژانس برسانيد. تيم پزشكي بايد در اسرع وقت به محل حادثه برسد.
اگر كودك شما همواره تا دو ساعت پس از خوردن يك غذاي خاص نشانه‌ها را از خود بروز مي‌دهد، با پزشك او صحبت كنيد. او ممكن است شما را براي آزمايش به يك متخصص آلرژي كودكان معرفي نمايد. متخصص مي‌تواند به شما بگويد كه كدام غذا يا غذاها باعث بروز مشكل مي‌شوند و اينكه آيا اين نشانه‌ها بخشي از واكنش سيستم ايمني بدن (يعني آلرژي) است يا اينكه علامت آن است كه او نمي‌تواند غذا را هضم كند (يعني حساسيت غذايي.)
پس از اينكه كودك شما واكنش آلرژيك نسبت به يك غذا نشان داد بايد براي وقتي كه اين اتفاق دوباره مي‌افتد آماده باشيد. حتي اگر واكنش دفعه اول خفيف بوده است، بار بعدي مي‌تواند حاد باشد. پزشك كودك مي‌تواند راهنمايي‌هاي مربوط براي اقدام مناسب را در اختيار شما قرار دهد كه شامل دستوراتي در مورد نحوه مديريت و كنترل واكنش آلرژيك مي‌شود.
پزشك ممكن است به شما توصيه كند يك دستگاه تزريق اتوماتيك حاوي اپي نفرين را همراه داشته باشيد كه مي‌تواند نسخه آن را براي شما نوشته و نحوه استفاده از آن (زماني كه واكنش آلرژيك ظاهر مي‌شود) را نشان دهد. اين دستگاه‌ها همانند خودكارهاي اسباب‌بازي هستند و به طور اتوماتيك ميزانِ لازم اپي نفرين جهت توقف واكنش آلرژيك را مشخص و تنظيم مي‌كنند.
آيا آلرژي‌ها ارثي هستند؟
آيا وقتي كودك بزرگ‌تر شود، آلرژي غذايي‌اش خوب مي‌شود؟
حساسيت غذايي چيست و چه تفاوتي با آلرژي غذايي دارد؟
حساسيت غذايي به سيستم ايمني بدن مربوط نمي‌شود. اگر كودك شما به حساسيت غذايي دچار شده باشد، بدين معناست كه در هضم نوع خاصي از غذا مشكل دارد. شما ممكن است متوجه شويد كه او هر بار كه آن غذاي خاص را مي‌خورد يا مي‌نوشد، نشانه‌هاي سوءهاضمه غذا (مانند باد شكم، نفخ يا اسهال) او را به زحمت مي‌اندازند.
مرسوم‌ترين نوع حساسيت غذايي، حساسيت به لاكتوز است. كساني كه به اين حساسيت دچار باشند، آنزيم لازم جهت هضم شكر موجود در شير گاو و ساير فرآورده‌هاي لبني را ندارند.
اگر حدس بزنم كه كودكم احتمالا آلرژي غذايي دارد، بايد چه كار بكنم؟
متخصص آلرژي سؤالات مفصلي راجع به نشانه‌هايي كه كودك از خود بروز مي‌دهد خواهد پرسيد. سپس ممكن است آزمايش آلرژي پوستي يا آزمايش خون را انجام دهد تا مشخص شود كه اين نشانه‌ها مربوط به واكنش سيستم ايمني بدن (آلرژي) هستند يا خير.
اگر آزمايش پوست موجب ايجاد كهير بر روي پوست شود يا آزمايش خون نشان دهد كه كودك شما آنتي‌بادي‌هاي IgE را براي غذا دارد، آنگاه احتمال آن وجود دارد كه كودك نسبت به آن غذاي خاص آلرژي داشته باشد. اگر نتيجه آزمايش‌ها منفي باشد، نشانه‌هاي كودك شما احتمالا مربوط به آلرژي غذايي نيستند، هرچند ممكن است ناشي از حساسيت غذايي باشند.
در اين مرحله، ممكن است شما را به يك متخصص بيماري‌هاي گوارشي معرفي كنند تا علت حساسيت غذايي را مشخص نمايد يا دليل‌هاي ديگري كه ممكن است براي نشانه‌هاي كودك شما وجود داشته باشند را بررسي كند.
آيا مي‌توان آلرژي‌هاي غذايي را درمان كرد؟
اما اجتناب از يك غذاي خاص، غالبا به آن سادگي كه تصور مي‌شود نيست. غذاها ممكن است در جاهايي كه احتمال نمي‌رود وجود داشته باشند و حتي اندكي از يك ماده ممكن است براي بروز يك واكنش حاد كافي باشد. اكثر كساني كه واكنش حاد داشته‌اند، غذايي را خورده‌اند كه فكر مي‌كرده‌اند ايمن و بي‌خطر است. شما بايد به دقت برچسب‌هاي مواد غذايي را بخوانيد، بدانيد كه بايد از كدام مواد غذايي اجتناب كنيد و در منوي رستوران‌ها نيز در مورد مواد موجود در هر غذا سوال كنيد.
اگر مشخص شد كه كودك شما به آلرژي غذايي مبتلاست، بايد در مورد همه كارهايي كه مي‌توانيد برايش انجام دهيد، اطلاعاتي كسب كنيد؛ از جمله اينكه دقيقا بايد از چه غذاهايي اجتناب كند، چگونه برچسب‌هاي مواد غذايي را بخواند و چگونه علامت‌هاي اوليه يك واكنش آلرژيك را شناسايي نمايد. با راهنمايي و همكاري پزشك كودك، يك برنامه مشخص براي زماني كه كودك به واكنش آلرژيك دچار مي‌شود طراحي نماييد. اپي نفرين را در دسترس خود داشته باشيد و نحوه استفاده از آن را ياد بگيريد.
اطمينان حاصل كنيد كه همه كساني كه مسؤول نگهداري و مراقبت از كودك هستند (پرستار كودك، اقوام، مربي و معلمان مهد و مدرسه )، درباره آلرژي كودك و اينكه چه خوراكي‌هايي را نبايد به او بدهند، اطلاع دارند.
منبع:www.ninisite.com
/ع
