ناشنوايي و اختلال در شنوايي
نام بيماري به انگليسي: Hearing impairment or loss
ناشنوايي انتقالي، كه در آن استخوان‌هاي كوچك موجود در گوش مياني تخريب مي‌نوشند و صدا را انتقال نمي‌دهند (اتواسكلروز).
ناشنوايي حسي ـ عصبي، كه در آن عصب هشتم مغزي (عصب شنوايي) اغلب به دلايل ناشناخته آسيب مي‌بينيد. ناشنوايي مختلط، شامل هر دو نوع ناشنوايي انتقالي و حسي ـ عصبي
پاسخ ندادن به صداهاي محيط، خصوصاً صداهايي كه قاعدتاً بايد شيرخوار را از جا بپرانند.
در افراد مسن:
مشكل داشتن در افتراق (گوش دادن انتخابي به) صداهاي محيط اطراف
وزوز گوش، سرگيجه، درد
بلند كردن صداي راديو يا تلويزيون
عفونت‌هاي مزمن گوش مياني يا گسترش عفونت به گوش داخلي
توليد موم گوش به مقدار زياد
اختلالات رگ‌هاي خوني، از جمله بالا بودن فشارخون
صدمه به سر
تومور
لخته‌هاي خوني كه به رگ‌هاي كوچك تغذيه‌كننده عصب شنوايي مي‌روند.
مولتيپل اسكلروز (ام.اس)
سيفليس
اختلالات انعقاد خون
عفونت ويروسي مثل اوريون
قرار گرفتن طولاني مدت در معرض صداهاي 85 دسي‌بل يا قوي‌تر
بالا رفتن سن. اكثر افراد بالاي 65 سال در شنيدن صداهاي زير (با فركانس بالا) مشكل دارند.
مصرف داروهايي مثل ضد التهاب‌هاي غيراستروييدي، سيس پلاتين، اريترومايسين‌ها، جنتامايسين، استرپتومايسين، توبرامايسين، كينين، فوروسمايد، اسيد اتاكرينيك، يا دوزهاي بالاي آسپيرين، و ساير داروها
افرادي كه در مشاغلي مشغول به كار هستند يا تفريحاتي دارند كه سطح صدا در آنها بالا است، مثل نواختن موسيقي‌هاي سنگين يا كارگراني كه با مته‌هاي بادي قوي آسفالت خيابان را مي‌كنند.
در صورت وجود بيماري‌هاي زمينه‌ساز ناشنوايي، خصوصاً عفونت‌هاي گوش و مشكلات آلرژيك و تنفسي، به پزشك مراجعه كنيد.
از قرار گرفتن طولاني‌مدت در معرض صداي بلند خودداري كنيد. اگر چاره‌اي نيست، از محافظ‌هاي مناسب گوش استفاده نماييد.
تأخير در كسب توانايي‌ها و مهارت‌هاي زباني در كودكان
تأثيرات عاطفي ناشنوايي
با انجام كارهاي نسبتاً ساده مثل در آوردن موم گوش يا ترميم پارگي پرده گوش ممكن است مشكل شنوايي برطرف شود.
اگر ناشنوايي به داروها مربوط باشد، تغيير در دوزاژ با قطع مصرف دارو ممكن است كمك‌كننده باشد.
گاهي جراحي براي ناشنوايي از نوع انتقالي اگر ناشنوايي دايمي يا ناتوان‌كننده باشد:
زبان علامتي با دست و مهارت‌هاي لب خواني را فرا بگيريد.
در صورت توصيه، از سمعك استفاده كنيد و كار با آن را ياد بگيريد.
در صورت لزوم، گفتار درماني و بازتواني گفتاري
در صورت امكان، از وسايل مخصوص براي تلفن خود استفاده كنيد.
وسوسه گوشه‌گيري اجتماعي به خاطر مشكل شنوايي را از خود دور كنيد. انزوا باعث بيشتر شدن مشكلات ارتباطي و سَرخوردگي مي‌شود، و سازگاري را نيز مشكل‌تر مي‌كند.
داروهاي دكونژستان براي ساير عفونت‌هاي گوش
درمان استروييد براي ناشنوايي حسي ـ عصبي ناگهاني و بدون علت مشخص
اگر يكي از اعضاي خانواده‌تان علايم ناشنوايي را پيدا كرده باشد.
منبع:www.irteb.com
/ج
اطلاعات اوليه
شرح بيماري
ناشنوايي انتقالي، كه در آن استخوان‌هاي كوچك موجود در گوش مياني تخريب مي‌نوشند و صدا را انتقال نمي‌دهند (اتواسكلروز).
ناشنوايي حسي ـ عصبي، كه در آن عصب هشتم مغزي (عصب شنوايي) اغلب به دلايل ناشناخته آسيب مي‌بينيد. ناشنوايي مختلط، شامل هر دو نوع ناشنوايي انتقالي و حسي ـ عصبي
علايم شايع
پاسخ ندادن به صداهاي محيط، خصوصاً صداهايي كه قاعدتاً بايد شيرخوار را از جا بپرانند.
در افراد مسن:
مشكل داشتن در افتراق (گوش دادن انتخابي به) صداهاي محيط اطراف
وزوز گوش، سرگيجه، درد
بلند كردن صداي راديو يا تلويزيون
علل
عفونت‌هاي مزمن گوش مياني يا گسترش عفونت به گوش داخلي
توليد موم گوش به مقدار زياد
اختلالات رگ‌هاي خوني، از جمله بالا بودن فشارخون
صدمه به سر
تومور
لخته‌هاي خوني كه به رگ‌هاي كوچك تغذيه‌كننده عصب شنوايي مي‌روند.
مولتيپل اسكلروز (ام.اس)
سيفليس
اختلالات انعقاد خون
عفونت ويروسي مثل اوريون
قرار گرفتن طولاني مدت در معرض صداهاي 85 دسي‌بل يا قوي‌تر
بالا رفتن سن. اكثر افراد بالاي 65 سال در شنيدن صداهاي زير (با فركانس بالا) مشكل دارند.
عوامل افزايش دهنده خطر
مصرف داروهايي مثل ضد التهاب‌هاي غيراستروييدي، سيس پلاتين، اريترومايسين‌ها، جنتامايسين، استرپتومايسين، توبرامايسين، كينين، فوروسمايد، اسيد اتاكرينيك، يا دوزهاي بالاي آسپيرين، و ساير داروها
افرادي كه در مشاغلي مشغول به كار هستند يا تفريحاتي دارند كه سطح صدا در آنها بالا است، مثل نواختن موسيقي‌هاي سنگين يا كارگراني كه با مته‌هاي بادي قوي آسفالت خيابان را مي‌كنند.
پيشگيري
در صورت وجود بيماري‌هاي زمينه‌ساز ناشنوايي، خصوصاً عفونت‌هاي گوش و مشكلات آلرژيك و تنفسي، به پزشك مراجعه كنيد.
از قرار گرفتن طولاني‌مدت در معرض صداي بلند خودداري كنيد. اگر چاره‌اي نيست، از محافظ‌هاي مناسب گوش استفاده نماييد.
عواقب مورد انتظار
بعضي از موارد ناشنوايي انتقالي را مي‌توان با جراحي درمان كرد. ناشنوايي ناشي از قرار گرفتن طولاني‌مدت در معرض صداي بلند نيز گاهي با حذف صدا برطرف مي‌شود. اما ساير انواع ناشنوايي معمولاً دايمي هستند.
عوارض احتمالي
تأخير در كسب توانايي‌ها و مهارت‌هاي زباني در كودكان
تأثيرات عاطفي ناشنوايي
درمان
اصول كلي
با انجام كارهاي نسبتاً ساده مثل در آوردن موم گوش يا ترميم پارگي پرده گوش ممكن است مشكل شنوايي برطرف شود.
اگر ناشنوايي به داروها مربوط باشد، تغيير در دوزاژ با قطع مصرف دارو ممكن است كمك‌كننده باشد.
گاهي جراحي براي ناشنوايي از نوع انتقالي اگر ناشنوايي دايمي يا ناتوان‌كننده باشد:
زبان علامتي با دست و مهارت‌هاي لب خواني را فرا بگيريد.
در صورت توصيه، از سمعك استفاده كنيد و كار با آن را ياد بگيريد.
در صورت لزوم، گفتار درماني و بازتواني گفتاري
در صورت امكان، از وسايل مخصوص براي تلفن خود استفاده كنيد.
وسوسه گوشه‌گيري اجتماعي به خاطر مشكل شنوايي را از خود دور كنيد. انزوا باعث بيشتر شدن مشكلات ارتباطي و سَرخوردگي مي‌شود، و سازگاري را نيز مشكل‌تر مي‌كند.
داروها
داروهاي دكونژستان براي ساير عفونت‌هاي گوش
درمان استروييد براي ناشنوايي حسي ـ عصبي ناگهاني و بدون علت مشخص
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم غذايي
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر يكي از اعضاي خانواده‌تان علايم ناشنوايي را پيدا كرده باشد.
منبع:www.irteb.com
/ج
