وقتي ديابتي‌ها آنفلوآنزاي خوکي مي‌گيرند
اين روزها تب آنفلوآنزا بالا گرفته و معمولا با ابتلاي يك نفر در يک خانواده، همه اعضاي خانواده با شدت و ضعف بيشتر يا کمتر، اين بيماري را تجربه مي‌كنند. اما اگر يكي از اعضاي خانواده به يک بيماري زمينه‌اي هم دچار باشد، در آن صورت اين بيماري با شدت بيشتري در او بروز مي‌کند و طبيعتا به مراقبت‌هاي خانگي بيشتري هم نياز خواهد بود. يكي از گروه‌هاي در معرض خطر، ديابتي‌ها هستند که در زمان ابتلا به آنفلوآنزا ممکن است به دلايلي دچار افزايش قند خون شوند؛ دلايلي مانند تغييرات هورموني، استرس و اينکه فرد تحت تاثير بيماري، قادر به رعايت برنامه غذايي هميشگي‌اش نيست. از سوي ديگر، سيستم ايمني ديابتي‌ها کمي ضعيف‌تر است و ممکن است آنفلوآنزا در آنها با شدت بيشتري ديده شود. به همين دليل مهم ترين کار، پيشگيري و مبتلا نشدن به اين بيماري است. بر همين اساس، به بيماران ديابتي و زنان باردار توصيه مي‌شود سالانه واکسن فصلي را تزريق كنند. اما سوال اين است که اگر يک فرد ديابتي به هر دليلي نتوانست از بروز آنفلوآنزا پيشگيري کند و بيمار شد بايد چه کار کند؟ توصيه‌هاي زير، پاسخي است به همين سوال.
فرد مبتلا بايد در منزل بماند و در محل کار حضور نيابد، تا علاوه بر اينکه استراحت کافي داشته باشد از ابتلاي ديگران نيز جلوگيري شود زيرا در كنار تغذيه مناسب، داشتن استراحت خود عاملي خواهد بود براي كوتاه كردن دوره بيماري. البته در اين دوران حتماً به پزشك‌تان نيز مراجعه داشته باشيد.
مطمئن باشد که قرص‌ها و انسولين خود را به موقع و مانند گذشته مصرف كرده و حتي وقتي که بيمار نمي‌تواند چيزي بخورد، بيمار بايد تحت نظر پزشک خود داروها را کنترل کند و در صورت نياز به افزايش ميزان داروها، اين کار بايد زير نظر پزشک صورت گيرد. دريافت نکردن کافي انسولين مي‌تواند به کتواسيدوز ديابتي منجر شود.
قند خون خود را هر 4 ساعت يکبار اندازه‌گيري كرده و نتايج را پيگيري کند.
مايعات فراوان (بدون کالري) که بهترين آن آب است، بنوشد و سعي کند مانند زمان قبل از بيماري غذا بخورد. اگر بيمار قادر به خوردن غذاهاي جامد نيست، از غذاهاي نرم و مايع با ميزان کربوهيدرات مساوي با غذاهايي که قبلا مصرف مي‌کرده است، بخورد. البته در اين زمان مصرف سبزيجات فيبردار و كم‌نشاسته و البته پرويتامين مي‌تواند دوره بيماري را در كنار كنترل قند خون، كوتاه كند.
خود را روزانه وزن كند. از دست دادن وزن بدون برنامه و تلاش براي کاهش وزن، مي‌تواند نشانه بالا بودن قندخون باشد. يادتان نرود كه كاهش وزن خود عاملي خواهد بود براي تضعيف سيستم دفاعي بدن، بنابراين بايد از تشديد آن جلوگيري كرد.
دماي بدن خود را هر روز صبح و عصر اندازه‌گيري کند. تب مي-تواند علامت عفونت باشد و نياز به توجه و پيگيري به مراتب بيشتري دارد.
داروهاي لازم بايد حتماً توسط پزشک تجويز شود و از داروهاي مشابه ساير افراد خانواده و يا دوستان استفاده نکنند زيرا که بعضي از داروها ممکن است حاوي مواد قندي باشند يا سبب افزايش قندخون شوند و يا تداخلي با داروهاي ديگر فرد ديابتي داشته باشند.
• احساس ضعف و بيماري شديد؛ به‌طوري که فرد نتواند به طور معمول غذا بخورد، به خصوص اگر اين حالت 6 ساعت طول بکشد.
• داشتن اسهال شديد و يا اسهال و استفراغي که بيشتر از 6 ساعت به طول انجامد.
• احساس خواب آلودگي، کاهش سطح هوشياري، خشکي دهان و تنفس اسيدي از علايم کتواسيدوز ديابتي هستند. اگر در اين مرحله اقدام اساسي صورت نگيرد، سطح اسيدهاي خون به‌طور غيرطبيعي افزايش يافته و فرد به کما مي‌رود.
• دردهاي شکمي و سرفه هاي شديد
• از دست دادن وزن حدود 2 تا 5/2 کيلو گرم يا بيشتر
• تب بالاي2/38 درجه سانتي‌گراد
• قند خون کمتر از 60 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر، يا ثابت ماندن قند خون در 250 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر يا بيشتر
• داشتن مشکل در تنفس
• بهبود نيافتن بعد از 1تا 2 روز
گلوکومتر، تب‌سنج و کيت‌هاي سنجش کتون در ادرار نيز بايد تهيه شود و اگر کتون در ادرار ديده شد، بايد با پزشک ميزان انسولين را دوباره تنظيم کرد. بيماران ديابتي با کنترل قند خون، رعايت کليه نکات صحيح بهداشتي و تغذيه‌اي و داشتن فعاليت فيزيکي مناسب و مصرف به موقع و کافي داروها مي‌توانند به تقويت سيستم ايمني خود کمک به سزايي كرده و در شرايط کاملا طبيعي زندگي كنند.
منبع:http://www.salamat.com
/ک
فرد مبتلا بايد در منزل بماند و در محل کار حضور نيابد، تا علاوه بر اينکه استراحت کافي داشته باشد از ابتلاي ديگران نيز جلوگيري شود زيرا در كنار تغذيه مناسب، داشتن استراحت خود عاملي خواهد بود براي كوتاه كردن دوره بيماري. البته در اين دوران حتماً به پزشك‌تان نيز مراجعه داشته باشيد.
مطمئن باشد که قرص‌ها و انسولين خود را به موقع و مانند گذشته مصرف كرده و حتي وقتي که بيمار نمي‌تواند چيزي بخورد، بيمار بايد تحت نظر پزشک خود داروها را کنترل کند و در صورت نياز به افزايش ميزان داروها، اين کار بايد زير نظر پزشک صورت گيرد. دريافت نکردن کافي انسولين مي‌تواند به کتواسيدوز ديابتي منجر شود.
قند خون خود را هر 4 ساعت يکبار اندازه‌گيري كرده و نتايج را پيگيري کند.
مايعات فراوان (بدون کالري) که بهترين آن آب است، بنوشد و سعي کند مانند زمان قبل از بيماري غذا بخورد. اگر بيمار قادر به خوردن غذاهاي جامد نيست، از غذاهاي نرم و مايع با ميزان کربوهيدرات مساوي با غذاهايي که قبلا مصرف مي‌کرده است، بخورد. البته در اين زمان مصرف سبزيجات فيبردار و كم‌نشاسته و البته پرويتامين مي‌تواند دوره بيماري را در كنار كنترل قند خون، كوتاه كند.
خود را روزانه وزن كند. از دست دادن وزن بدون برنامه و تلاش براي کاهش وزن، مي‌تواند نشانه بالا بودن قندخون باشد. يادتان نرود كه كاهش وزن خود عاملي خواهد بود براي تضعيف سيستم دفاعي بدن، بنابراين بايد از تشديد آن جلوگيري كرد.
دماي بدن خود را هر روز صبح و عصر اندازه‌گيري کند. تب مي-تواند علامت عفونت باشد و نياز به توجه و پيگيري به مراتب بيشتري دارد.
داروهاي لازم بايد حتماً توسط پزشک تجويز شود و از داروهاي مشابه ساير افراد خانواده و يا دوستان استفاده نکنند زيرا که بعضي از داروها ممکن است حاوي مواد قندي باشند يا سبب افزايش قندخون شوند و يا تداخلي با داروهاي ديگر فرد ديابتي داشته باشند.
کي برويم دکتر؟
• احساس ضعف و بيماري شديد؛ به‌طوري که فرد نتواند به طور معمول غذا بخورد، به خصوص اگر اين حالت 6 ساعت طول بکشد.
• داشتن اسهال شديد و يا اسهال و استفراغي که بيشتر از 6 ساعت به طول انجامد.
• احساس خواب آلودگي، کاهش سطح هوشياري، خشکي دهان و تنفس اسيدي از علايم کتواسيدوز ديابتي هستند. اگر در اين مرحله اقدام اساسي صورت نگيرد، سطح اسيدهاي خون به‌طور غيرطبيعي افزايش يافته و فرد به کما مي‌رود.
• دردهاي شکمي و سرفه هاي شديد
• از دست دادن وزن حدود 2 تا 5/2 کيلو گرم يا بيشتر
• تب بالاي2/38 درجه سانتي‌گراد
• قند خون کمتر از 60 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر، يا ثابت ماندن قند خون در 250 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر يا بيشتر
• داشتن مشکل در تنفس
• بهبود نيافتن بعد از 1تا 2 روز
گلوکومتر، تب‌سنج و کيت‌هاي سنجش کتون در ادرار نيز بايد تهيه شود و اگر کتون در ادرار ديده شد، بايد با پزشک ميزان انسولين را دوباره تنظيم کرد. بيماران ديابتي با کنترل قند خون، رعايت کليه نکات صحيح بهداشتي و تغذيه‌اي و داشتن فعاليت فيزيکي مناسب و مصرف به موقع و کافي داروها مي‌توانند به تقويت سيستم ايمني خود کمک به سزايي كرده و در شرايط کاملا طبيعي زندگي كنند.
منبع:http://www.salamat.com
/ک
