امداد و نجات در حوادث جاده‌اي
از کمک‌هاي اوليه تا هلي‌کوپتر امداد
شما پشت فرمان خودروي خود هستيد و با يک تصادف رانندگي که در همان زمان اتفاق افتاده مواجه مي‌شويد. دو وسيله نقليه با هم تصادف کرده‌اند. يکي داخل گودالي که يک طرف جاده است، فرورفته و ديگري وسط جاده قرار دارد. شما مي‌توانيد براساس اين سه هدف عمل کنيد:
• محصورکردن منطقه اطراف تصادف براي جلوگيري از ضايعات بيشتر
• درخواست کمک از اورژانس و پليس
• انجام کمک‌هاي اوليه به مصدومان در صورت نياز و دورکردن آنها از محل حادثه
محصورکردن منطقه تصادف
• وسيله نقليه خود را کمي دورتر از محل تصادف پارک کنيد و آن را درست در محل تصادف قرار ندهيد.
• وسيله نقليه خود را طوري پارک نکنيد که ترافيک ايجاد کند.
• حدود محل تصادف را مشخص کنيد.
• چراغ‌هاي خطر (چشمک‌زن) را روشن بگذاريد.
• يک مثلت سه گوش نوراني يا ساير وسايل هشداردهنده را براي اطلاع به وسايل نقليه‌اي که در حال نزديک‌شدن به محل هستند، کنار جاده قرار دهيد و در صورت لزوم به کمک دست‌هاي خود به ديگر رانندگان علامت دهيد که توقف کنند و يا آهسته حرکت نمايند.
• اگر تصادف در تاريکي و شب اتفاق افتاده است، محل حادثه را به کمک نور بالاي ماشين خودتان روشن کنيد تا وسايل نقليه‌اي که در حال نزديک‌شدن هستند، متوجه خطر باشند. مراقب باشيد که با نور ماشين، ديد راننده‌ها را مختل نکنيد.
شيوه‌هاي درخواست کمک
• نوع درخواست کمک مي‌تواند با استفاده از تلفن، تلفن همراه، بي‌سيم يا وسايل نقليه عبوري باشد.
• در ابتدا بايد از اورژانس، پليس و يا آتش‌نشاني درخواست کمک کنيد. فراموش نکنيد با تماس با شماره 115 اورژانس، مسوول اورژانس نيز مي‌تواند پيشنهاد کند کدام واحد به محل وقوع حادثه اعزام شود.
• هنگام تماس با اورژانس، محل حادثه، تعداد مجرومان، شدت زخم‌ها و يا تلفات حادثه را اطلاع دهيد.
8 نکته براي کاهش تلفات
• با احتياط به سمت خودروي تصادف کرده برويد و هرگز به سوي آن ندويد.
• براي جلوگيري از ايجاد آتش‌سوزي، اجازه مصرف سيگار يا روشن‌کردن کبريت يا فندک را به ديگران ندهيد. اگر خودرويي در همان لحظه‌هاي اول تصادف آتش نگيرد، احتمال آتش گرفتن بعدي آن بسيار کم است، مگر در اثر بي‌احتياطي عابران و يا امدادگران. اگر خودرويي دچار حريق شده است، ابتدا با پتو، کت يا خاک آن را خاموش کنيد. ممکن است در خودرو وسايل خاموش‌کردن آتش موجود نباشد. در اين صورت از خوروهايي که عبور مي‌کنند، تقاضاي کپسول اطفاي حريق يا جعبه کمک‌هاي اوليه نماييد.
• هر طور شده به سوييچ خودرو دسترسي پيدا کرده و آن را خاموش کنيد.
• اگر خودرو در سرازيري قرار گرفته و يا خطر سرخوردن وجود دارد، جلوي چرخ‌ها سنگ بگذاريد.
• با عجله مصدوم را از خودرو بيرون نکشيد، مگر اينکه حادثه ديگري مانند انفجار يا حريق او را تهديد کند.
• از رانندگان خودروهايي که عبور مي‌کنند، تقاضا کنيد پليس را خبر کنند و از اورژانس درخواست کمک کنند. نشاني صحيح محل حادثه، تعداد مجروحان و اطلاعات لازم ديگر را به آنها بدهيد.
• به فاصله 100 تا 200 متري، يک نفر را مامور کنترل جاده از دو طرف محل حادثه نماييد. براي اين کار مي‌توانيد از چراغ‌هاي مخصوص، پرچم و يا عابران استفاده کنيد.
• گاهي هنگام تصادف، در خودرو باز شده و سرنشينان به فاصله‌هاي دور پرتاب مي‌شوند و يا کودکان زير صندلي مخفي مي‌مانند، بنابراين اطراف و داخل خودرو را به دنبال مصدومان احتمالي بگرديد.
مصدومان سوانح رانندگي
عابران مجروح: در صورت امکان، عابران مجروح را حرکت ندهيد زيرا در بسياري از مواقع، وضع آنها را وخيم‌تر مي‌کند. اگر تغيير مکان لازم باشد، به آرامي و احتياط آنها را به کنار جاده بکشيد. اگر مصدوم بي‌هوش نيست با پرسش از او درباره ناحيه درد، بي‌حسي و حرکت ندادن اعضا، تا حدودي با نوع صدمه آشنا شويد. سپس با يک معاينه عمومي و توجه به علايم حياتي و نوع آسيب وارده، به او کمک کنيد.
سرنشينان خودرو: خارج‌کردن مصدوم از خودرو يا محلي که در آن گير افتاده شامل چند مرحله است:
• در نخستين گام بايد به مصدوم دسترسي يافت: گاهي دست‌يابي به مصدوم بسيار ساده است به طوري که مصدوم با پاي خود يا کمک عابران از خودرو خارج مي‌شود يا اينکه در اثر تصادف به بيرون پرتاب شده است. ولي گاهي دسترسي بسيار مشکل است و به طرز استقرار خودرو و وضعيت مصدوم بستگي دارد. گاهي لازم است سقف خودرو را ببريد و يا در خودرو را که قفل شده، با ديلم و يا هر وسيله ديگري باز کنيد. گاهي نيز مجبور مي‌شويد شيشه جلوي خودرو را بشکنيد. در اين صورت بايد ابتدا يک پتو روي شيشه و يک پتو روي مصدوم داخل خودرو بکشيد تا در اثر شکسته‌شدن شيشه، حادثه ديگري به وجود نيايد. دقت کنيد با حرکاتي که انجام مي‌دهيد، وضع مصدوم را وخيم‌تر از آنچه هست، نکنيد. گاهي دست و پاي مصدوم ميان صندلي و يا قطعات خودرو گير مي‌کند، با احتياط مانع را برداريد و او را آزاد کنيد.
• اقدامات اوليه: اين اقدامات به طور معمول از زماني آغاز مي‌شود که مصدوم داخل خودرو محبوس است و اين مراقبت‌ها از زمان دسترسي به او تا انتقال به بيمارستان بايد ادامه يابد. در افراد بي‌هوش تشخيص اينکه مصدوم دچار آسيب نخاعي شده يا خير، مشکل است. بنابراين در مصدومان بي‌هوش بايد مانند فردي که دچار شکستگي شده رفتار کنيم. پس در تمام مصدومان بي‌هوش، حتي‌الامکان از خارج‌کردن آنها از خودرو تا رسيدن آمبولانس خودداري کنيد، مگر اينکه عواملي از قبيل انفجار يا حريق مصدوم را تهديد کند و يا تنفس و قلب او از کار افتاده و امکان انجام روش‌هاي احيا در خودرو ميسر نباشد. در اين صورت براي خارج‌کردن مصدوم از خودرو، از ديگران هم کمک بگيريد.
• انتقال به بيمارستان: بايد پس از بي‌حرکت‌کردن اندام دچار شکستگي و پانسمان زخم‌ها و برطرف‌شدن مشکلاتي که حيات مصدوم را تهديد مي‌کند، اين عمل انجام شود.
منبع: http://www.salamat.com
/ج
