در جستجوي دندان از دست رفته
نويسنده:دکتر عباس منزوي*
امروزه روش‌هاي مختلفي براي جايگزين كردن دندان‌هايي كه به هر دليل از دست مي‌رود وجود دارد. بهترين راه‌حل موجود در حال حاضر، استفاده از ايمپلنت‌هاي دنداني است.
ايمپلنت‌ها از جنس تيتانيوم خالص ساخته مي‌شوند كه اين مواد وقتي در استخوان فك قرار داده مي‌شوند، با استخوان جوش خورده و با آن تقريبا يكپارچه مي‌شوند. بعد از قرار داده شدن ايمپلنت در استخوان فك كه با جراحي انجام مي‌شود، زمان مشخصي بايد بگذرد تا ايمپلنت با استخوان جوش خورده و در جاي خود محكم شود. بعد از آن ميتوان روكش روي ايمپلنت قرار داد و در واقع تاج دندان را بازسازي كرد. ايمپلنت‌ها را ميتوان هم براي جايگزيني يك دندان و هم به عنوان پايه براي جايگزيني چند دندان از دست رفته به كار برد كه البته در اين حالت بيش از يك ايمپلنت بايد در فك قرار داده شود. از ايمپلنت‌ها در موارد بي‌دنداني كامل هم ميتوان استفاده كرد. در اين موارد در هر فك تعدادي ايمپلنت گذاشته مي‌شود و تاج دندان‌ها، روي اين پايه‌ها بازسازي مي‌شود. همچنين ميتوان به گذاشتن دو ايمپلنت در هر فك اكتفا كرد و دست دندان مصنوعي را روي اين دو پايه سوار كرد. در اين حالت وجود ايمپلنت‌ها موجب مي‌شود تا دست دندان مصنوعي به خصوص در فك پايين به راحتي از جاي خود بيرون نيايد، حال آنكه دست دندان‌هاي معمولي در فك پايين، اغلب به راحتي از جاي خود بيرون آمده و بيماران را دچار مشكل مي‌كنند.
بايد توجه داشت كه هزينه درمان با ايمپلنت به نسبت بالا است. در ضمن ايمپلنت فاقد الياف طبيعي است كه ريشه دندان‌هاي طبيعي را احاطه كرده و در نقش يك ضربه‌گير عمل مي‌كنند. بنابراين ايمپلنت هيچ‌گاه نمي‌تواند جايگزين كاملا طبيعي براي دندان باشد. همچنين، قبل از تصميم به استفاده از ايمپلنت، موارد خاصي از جمله ارتفاع استخوان فك بايد بررسي شود. در ضمن نمي‌توان از ايمپلنت براي افراد سيگاري، كساني كه بهداشت دهان را رعايت نمي‌كنند و همين‌طور در موارد وجود بعضي بيماري‌ها استفاده كرد. به عبارت ديگر، ممكن است در بعضي موارد، استفاده از ايمپلنت ممكن نباشد. با توجه به آنچه كه ذكر شد، بايد توجه داشته باشيم كه هيچ عضو مصنوعي نمي‌تواند جايگزين آنچه كه خداوند به طور طبيعي به ما عطا كرده است باشد. بهترين ايمپلنت‌ها از لحاظ كارآيي قابل مقايسه با دندان‌هاي طبيعي انسان نيست. بنابراين، بهترين كار، دانستن قدر دندان‌هاي طبيعي و مراقبت كافي از آنها است كه شكر نعمت هم محسوب مي‌شود. با رعايت بهداشت دهان، مسواك زدن (حداقل روزي دو بار خمير دندان حاوي فلورايد)، استفاده صحيح از نخ دندان، كم كردن ميزان و به خصوص دفعات مصرف مواد قندي پوسيدگي‌زا و مراقبت از دندان‌ها در مقابل ضربات ناگهاني و شكسته شدن، ميتوان براي تمام عمر دندان‌هاي طبيعي را حفظ كرد و از تحمل درد، ناراحتي، هزينه‌هاي اضافي و عوارض ناخواسته پيشگيري کرد.
ae
ايمپلنت‌ها از جنس تيتانيوم خالص ساخته مي‌شوند كه اين مواد وقتي در استخوان فك قرار داده مي‌شوند، با استخوان جوش خورده و با آن تقريبا يكپارچه مي‌شوند. بعد از قرار داده شدن ايمپلنت در استخوان فك كه با جراحي انجام مي‌شود، زمان مشخصي بايد بگذرد تا ايمپلنت با استخوان جوش خورده و در جاي خود محكم شود. بعد از آن ميتوان روكش روي ايمپلنت قرار داد و در واقع تاج دندان را بازسازي كرد. ايمپلنت‌ها را ميتوان هم براي جايگزيني يك دندان و هم به عنوان پايه براي جايگزيني چند دندان از دست رفته به كار برد كه البته در اين حالت بيش از يك ايمپلنت بايد در فك قرار داده شود. از ايمپلنت‌ها در موارد بي‌دنداني كامل هم ميتوان استفاده كرد. در اين موارد در هر فك تعدادي ايمپلنت گذاشته مي‌شود و تاج دندان‌ها، روي اين پايه‌ها بازسازي مي‌شود. همچنين ميتوان به گذاشتن دو ايمپلنت در هر فك اكتفا كرد و دست دندان مصنوعي را روي اين دو پايه سوار كرد. در اين حالت وجود ايمپلنت‌ها موجب مي‌شود تا دست دندان مصنوعي به خصوص در فك پايين به راحتي از جاي خود بيرون نيايد، حال آنكه دست دندان‌هاي معمولي در فك پايين، اغلب به راحتي از جاي خود بيرون آمده و بيماران را دچار مشكل مي‌كنند.
بايد توجه داشت كه هزينه درمان با ايمپلنت به نسبت بالا است. در ضمن ايمپلنت فاقد الياف طبيعي است كه ريشه دندان‌هاي طبيعي را احاطه كرده و در نقش يك ضربه‌گير عمل مي‌كنند. بنابراين ايمپلنت هيچ‌گاه نمي‌تواند جايگزين كاملا طبيعي براي دندان باشد. همچنين، قبل از تصميم به استفاده از ايمپلنت، موارد خاصي از جمله ارتفاع استخوان فك بايد بررسي شود. در ضمن نمي‌توان از ايمپلنت براي افراد سيگاري، كساني كه بهداشت دهان را رعايت نمي‌كنند و همين‌طور در موارد وجود بعضي بيماري‌ها استفاده كرد. به عبارت ديگر، ممكن است در بعضي موارد، استفاده از ايمپلنت ممكن نباشد. با توجه به آنچه كه ذكر شد، بايد توجه داشته باشيم كه هيچ عضو مصنوعي نمي‌تواند جايگزين آنچه كه خداوند به طور طبيعي به ما عطا كرده است باشد. بهترين ايمپلنت‌ها از لحاظ كارآيي قابل مقايسه با دندان‌هاي طبيعي انسان نيست. بنابراين، بهترين كار، دانستن قدر دندان‌هاي طبيعي و مراقبت كافي از آنها است كه شكر نعمت هم محسوب مي‌شود. با رعايت بهداشت دهان، مسواك زدن (حداقل روزي دو بار خمير دندان حاوي فلورايد)، استفاده صحيح از نخ دندان، كم كردن ميزان و به خصوص دفعات مصرف مواد قندي پوسيدگي‌زا و مراقبت از دندان‌ها در مقابل ضربات ناگهاني و شكسته شدن، ميتوان براي تمام عمر دندان‌هاي طبيعي را حفظ كرد و از تحمل درد، ناراحتي، هزينه‌هاي اضافي و عوارض ناخواسته پيشگيري کرد.
پي نوشت ها :
*متخصص پروتزهاي دنداني
ae
