استئوميليت‌

استئوميليت‌ عفونت‌ استخوان‌ و مغزاستخوان‌ است‌. هر يك‌ از استخوان‌هاي‌ بدن‌ ممكن‌ است‌ درگير شود. در كودكان‌ استخوان‌هايي‌ كه‌ معمولاً درگير مي‌شوند عبارتند از استخوان‌ ران‌، درشت‌ ني‌، استخوان‌ بازو يا ساعد. در بزرگسالان‌ استخوان‌هاي‌ لگن‌ و ستون‌ فقرات‌ معمولاً درگير مي‌شوند. اين‌ بيماري‌ در هر دو جنس‌ و همه‌ سنين‌ ديده‌ مي‌شود، ولي‌ در كودكان‌ در دوره‌ رشد سريع‌ (14-5 سال‌)، به‌ خصوص‌ در جنس‌ مذكر شايع‌تر است‌.
پنجشنبه، 21 بهمن 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
استئوميليت‌

استئوميليت‌
استئوميليت‌


 





 
نام بيماري به انگليسي: osteomyelitis

اطلاعات‌ اوليه‌
 

شرح بيماري
 

استئوميليت‌ عفونت‌ استخوان‌ و مغزاستخوان‌ است‌. هر يك‌ از استخوان‌هاي‌ بدن‌ ممكن‌ است‌ درگير شود. در كودكان‌ استخوان‌هايي‌ كه‌ معمولاً درگير مي‌شوند عبارتند از استخوان‌ ران‌، درشت‌ ني‌، استخوان‌ بازو يا ساعد. در بزرگسالان‌ استخوان‌هاي‌ لگن‌ و ستون‌ فقرات‌ معمولاً درگير مي‌شوند. اين‌ بيماري‌ در هر دو جنس‌ و همه‌ سنين‌ ديده‌ مي‌شود، ولي‌ در كودكان‌ در دوره‌ رشد سريع‌ (14-5 سال‌)، به‌ خصوص‌ در جنس‌ مذكر شايع‌تر است‌.

علايم‌ شايع‌
 

تب‌. گاهي‌ تنها علامت‌ بيماري‌ است‌.
درد، تورم‌، قرمزي‌، گرمي‌ و احساس‌ درد با لمس‌ برروي‌ استخوان‌ مبتلا، به‌ خصوص‌ هنگام‌ حركت‌ دادن‌ مفصل‌ مجاور آن‌. مفاصل‌ مجاور ناحيه‌ مبتلا، نيز ممكن‌ است‌ دچار قرمزي‌، گرمي‌ و تورم‌ باشند.
در كودكاني‌ كه‌ هنوز قادر به‌ تكلم‌ نيستند، وجود درد ممكن‌ است‌ خود را به‌ صورت‌ امتناع‌ از حركت‌ دادن‌ اندام‌ فوقاني‌ يا تحتاني‌، خودداري‌ از راه‌ رفتن‌، لنگيدن‌ هنگام‌ راه‌ رفتن‌ يا جيغ‌زدن‌ هنگام‌ لمس‌ يا حركت‌ دادن‌ عضو مبتلا، نشان‌ دهد.
خروج‌ چرك‌ از طريق‌ آبسه‌ پوستي‌، بدون‌ تب‌ يا درد شديد (تنها در موارد استئوميليت‌ مزمن‌)
احساس‌ ناخوشي‌ عمومي‌

علل‌
 

علت‌ اين‌ بيماري‌ اغلب‌ عفونت‌ استافيلوكوكي‌ است‌ ولي‌ ساير باكتري‌ها نيز مي‌توانند عامل‌ آن‌ باشند. باكتري‌ ممكن‌ است‌ از منابع‌ زير و از طريق‌ جريان‌ خون‌ به‌ استخوان‌ گسترش‌ يابد:
شكستگي‌ پا يا ساير صدمات‌
كورك‌، كفگيرك‌ يا هرگونه‌ ضايعه‌ پوستي‌
عفونت‌ گوش‌ مياني‌ پنوموني‌ [ ذات‌الريه‌]

عوامل تشديد كننده بيماري
 

بيماري‌هاي‌ تضعيف‌ كننده‌ مقاومت‌ بدن‌
رشد سريع‌ در طي‌ كودكي‌
ديابت‌ شيرين‌
كاشتن‌ وسايل‌ ارتوپدي‌ (مثلاً زانوي‌ مصنوعي‌)
مصرف‌ وريدي‌ داروها

پيشگيري‌
 

اقدام‌ فوري‌ براي‌ درمان‌ هرگونه‌ عفونت‌ باكتريايي‌ جهت‌ پيشگيري‌ از گسترش‌ آن‌ به‌ استخوان‌ها يا ساير نواحي‌ بدن‌

عواقب‌ مورد انتظار
 

اين‌ بيماري‌ معمولاً با درمان‌ فوري‌ و شديد قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
 

آبسه‌ سرباز كرده‌ به‌ بيرون‌ از طريق‌ پوست‌ كه‌ تا هنگام‌ التيام‌ استخوان‌ درگير بهبود نمي‌يابد.
سفتي‌ دايمي‌ در مفصل‌ مجاور (به‌ ندرت‌)
شكستگي‌ استخواني‌
شل‌ شدن‌ وسيله‌ ارتوپدي‌ كاشته‌ شده‌ در بدن‌
در صورت‌ انسداد جريان‌ خون‌ عضو يا قانقاريا ممكن‌ است‌ قطع‌ عضو مبتلا لازم‌ باشد.

درمان‌
 

اصول‌ كلي‌
 

- بررسي‌هاي‌ تشخيصي‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ آزمايش‌هاي‌ خون‌، كشت‌ خون‌ براي‌ شناسايي‌ باكتري‌ عامل‌ بيماري‌، اسكن‌ راديونوكلئيد استخوان‌، سي‌تي‌ اسكن‌ يا ام‌آرآي‌ استخوان‌ باشد. راديوگرافي‌ استخوان‌ اغلب‌ تغييرات‌ استخواني‌ را تا 3-2 هفته‌ پس‌ از شروع‌ عفونت‌ نشان‌ نمي‌دهد.
- درمان‌ مشتمل‌ است‌ بر تجويز داروها، استراحت‌ و ساير اقدامات‌ حمايتي‌
- عضو مبتلا را در سطح‌ بدن‌ نگه‌ داشته‌ يا با قراردادن‌ بالش‌ زير آن‌ مختصري‌ بالا نگه‌ داشته‌ و آن‌ را بي‌حركت‌ كنيد. از آويزان‌ نگه‌داشتن‌ عضو مبتلا خودداري‌ كنيد.
- ساير نواحي‌ غيرمبتلاي‌ بدن‌ را فعال‌ نگه‌ داريد تا از بروز زخم‌هاي‌ فشاري‌ در طي‌ دوره‌ طولاني‌ استراحت‌ در بستر به‌ طور اجباري‌، پيشگيري‌ شود.
- بستري‌ در بيمارستان‌ براي‌ جراحي‌ جهت‌ برداشت‌ قسمت‌ درگير استخوان‌ و / يا براي‌ تجويز مقدار بالاي‌ آنتي‌بيوتيك‌ها (گاهي‌ به‌ صورت‌ وريدي‌)ممكن‌ است‌ ضرورت‌ يابد.
- ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد وسايل‌ ارتوپدي‌ قبلاً كاشته‌ شده‌ (نظير زانوي‌ مصنوعي‌) خارج‌ گردد (گاهي‌ همزمان‌ با اين‌ عمل‌، تعويض‌ وسيله‌ قبلي‌ با وسيله‌ جديد قابل‌ انجام‌ است‌).

داروها
 

مقدار بالاي‌ آنتي‌بيوتيك‌ها. با وجود آنتي‌بيوتيك‌هاي‌ قوي‌ جديد، تجويز وريدي‌ آنتي‌بيوتيك‌ها كه‌ سابقاً يك‌ ضرورت‌ بود ممكن‌ است‌ ديگر لازم‌ نباشد. تجويز آنتي‌بيوتيك‌ چه‌ به‌ صورت‌ خوراكي‌ و چه‌ وريدي‌ ممكن‌ است‌ 10-8 هفته‌ لازم‌ باشد.
مسكن‌ها
مسهل‌ها، در صورت‌ بروز يبوست‌ در طي‌ دوره‌ طولاني‌ استراحت‌ در بستر

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
 

تا 3-2 هفته‌ پس‌ از برطرف‌ شدن‌ علايم‌ در بستر استراحت‌ كنيد. پس‌ از آن‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ طبيعي‌ خود را به‌ تدريج‌ از سر بگيريد.

رژيم‌ غذايي‌
 

رژيم‌ خاصي‌ نياز نيست‌. از يك‌ رژيم‌ متعادل‌ استفاده‌ كنيد. در صورت‌ نياز از مكمل‌هاي‌ مواد معدني‌ و ويتامين‌ها استفاده‌ كنيد.

درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
 

اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان داراي‌ علايم‌ استئوميليت‌ باشيد.
- بروز موارد زير در طي‌ درمان‌:
- تشكيل‌ آبسه‌ برروي‌ استخوان‌ مبتلا يا افزايش‌ خروج‌ چرك‌ از آبسه‌ موجود
- تب‌
- درد غيرقابل‌ كنترل‌
- اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد. داروهاي‌ تجويزي‌ ممكن‌ است‌ با عوارض‌ جانبي‌ همراه‌ باشند.
منبع:www.irteb.com



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط
موارد بیشتر برای شما