13 نکته درباره داروهاي آنتي اسيد
آنتياسيدها، ترکيبات پايهاي هستند که موجب خنثي شدن اسيد معده و کاهش سرعت تخليه معده ميشوند. اين فرآوردهها حاوي آلومينيوم، منيزيم، کلسيم يا ترکيبي از آنها هستند.
آنتياسيدها براي درمان و رفع علايم و نشانههاي زخم معده و دوازدهه، التهاب معده و مري، ريفلاکس يا ترش کردن و فتق لغزنده يا هياتال مصرف ميشوند.
شايعترين عارضه آنتياسيدهاي حاوي آلومينيوم، يبوست، تراکم مدفوع و درنهايت انسداد روده است.
شايعترين عارضه آنتياسيدهاي حاوي منيزيم، اسهال است که موجب بروز اختلال آب و املاح (الکتروليتها) ميشود.
مصرف فرآوردههاي حاوي کلسيم، بيشتر اثر يبوستزايي دارند و کمتر ملين هستند و آنتياسيدهاي حاوي ملح کربنات موجب بروز نفخ و اتساع شکم و افزايش دفع گاز ميشوند.
حساسيت به آلومينيوم يا منيزيم يا فرآوردههاي آنها، به واکنشهاي افزايش حساسيت مفرط منجر ميشود و افرادي که به اين دو عنصر حساساند، نبايد از فرآوردههاي حاوي آنها استفاده کنند.
افراد مبتلا به نارسايي کليه و زنان باردار و شيرده بايد با احتياط و تحت نظر پزشک از فرآوردههاي حاوي منيزيم استفاده کنند.
بيماران مبتلا به پرفشاري خون، نارسايي احتقاني قلب و کساني که بايد رژيم غذايي با محدوديت سديم استفاده کنند، به علت وجود مقدار زياد سديم در اين آنتياسيدها، بايد مراقب مصرف اين گونه داروها باشند.
مدت اثر آنتياسيدها 20 تا 40 دقيقه است و اگر يک ساعت پيش از غذا مصرف شود، ميزان اسيد معده تا سه ساعت کاهش مييابد.
اين داروها با مصرف همزمان با برخي آنتياسيدها، ميزان تاثيرشان افزايش مييابد: کينيدين، آمفتامينها، سودوافدرين، لوودوپا، والپروئيک اسيد، وارفارين
اين داروها با مصرف همزمان با برخي آنتياسيدها، کماثرتر ميشوند: سايمتيدين، کورتيکواستروييدها (يا داروهاي گروه کورتون)، رانيتيدين، املاح آهن مانند فروسولفات، داروهاي گوره فنوتيازين، فنيتويين، ديگوکسين، تتراسايکلين، کتوکونازول، ايزونيازيد و ساليسيلاتها مانند آسپيرين.
در مدت يک تا دو ساعت پس از مصرف آنتياسيدها، دارويي مصرف نکنيد چون ممکن است جذب ديگر داروها با آنتياسيد مختل شود.
در صورتي که داروهاي بلوککننده گيرنده هيستامين مانند رانيتيدين و سايمتيدين مصرف ميکنيد، نبايد از داروهاي آنتياسيد استفاده کنيد چون از تاثير آنها جلوگيري ميکنند.
منبع:www.salamat.com
/ع
آنتياسيدها براي درمان و رفع علايم و نشانههاي زخم معده و دوازدهه، التهاب معده و مري، ريفلاکس يا ترش کردن و فتق لغزنده يا هياتال مصرف ميشوند.
شايعترين عارضه آنتياسيدهاي حاوي آلومينيوم، يبوست، تراکم مدفوع و درنهايت انسداد روده است.
شايعترين عارضه آنتياسيدهاي حاوي منيزيم، اسهال است که موجب بروز اختلال آب و املاح (الکتروليتها) ميشود.
مصرف فرآوردههاي حاوي کلسيم، بيشتر اثر يبوستزايي دارند و کمتر ملين هستند و آنتياسيدهاي حاوي ملح کربنات موجب بروز نفخ و اتساع شکم و افزايش دفع گاز ميشوند.
حساسيت به آلومينيوم يا منيزيم يا فرآوردههاي آنها، به واکنشهاي افزايش حساسيت مفرط منجر ميشود و افرادي که به اين دو عنصر حساساند، نبايد از فرآوردههاي حاوي آنها استفاده کنند.
افراد مبتلا به نارسايي کليه و زنان باردار و شيرده بايد با احتياط و تحت نظر پزشک از فرآوردههاي حاوي منيزيم استفاده کنند.
بيماران مبتلا به پرفشاري خون، نارسايي احتقاني قلب و کساني که بايد رژيم غذايي با محدوديت سديم استفاده کنند، به علت وجود مقدار زياد سديم در اين آنتياسيدها، بايد مراقب مصرف اين گونه داروها باشند.
مدت اثر آنتياسيدها 20 تا 40 دقيقه است و اگر يک ساعت پيش از غذا مصرف شود، ميزان اسيد معده تا سه ساعت کاهش مييابد.
اين داروها با مصرف همزمان با برخي آنتياسيدها، ميزان تاثيرشان افزايش مييابد: کينيدين، آمفتامينها، سودوافدرين، لوودوپا، والپروئيک اسيد، وارفارين
اين داروها با مصرف همزمان با برخي آنتياسيدها، کماثرتر ميشوند: سايمتيدين، کورتيکواستروييدها (يا داروهاي گروه کورتون)، رانيتيدين، املاح آهن مانند فروسولفات، داروهاي گوره فنوتيازين، فنيتويين، ديگوکسين، تتراسايکلين، کتوکونازول، ايزونيازيد و ساليسيلاتها مانند آسپيرين.
در مدت يک تا دو ساعت پس از مصرف آنتياسيدها، دارويي مصرف نکنيد چون ممکن است جذب ديگر داروها با آنتياسيد مختل شود.
در صورتي که داروهاي بلوککننده گيرنده هيستامين مانند رانيتيدين و سايمتيدين مصرف ميکنيد، نبايد از داروهاي آنتياسيد استفاده کنيد چون از تاثير آنها جلوگيري ميکنند.
منبع:www.salamat.com
/ع