دردسرهاي پيش از قاعدگي
اغلب زنان علايم ناراحتکننده يا ناخوشايندي را در حين چرخه قاعدگي تجربه ميکنند. در برخي از زنان اين علايم قابلتوجه است اما مدت کوتاهي دارد و ناتوانکننده نيست. اما در برخي ديگر، کارکرد طبيعي روزانه را مختل کند. اين علايم ممکن است از چند ساعت تا چند روز به طول بينجامد و انواع و شدتش در زنان، متفاوت است. اين مجموعه علايم را «نشانگان پيشقاعدگي» (PMS) ميگويند که اگرچه معمولا با شروع چرخه قاعدگي برطرف ميشود، ولي در برخي از زنان در طول قاعدگي و حتي پس از آن ادامه مييابد.
حدود 75 درصد زنان در طول دوره تناسليشان برخي از علايم شايع همراه با PMS را تجربه ميکنند. حدود 30 تا 40درصد از اين زنان علايم شديدي را تجربه ميکنند که ممکن است فعاليتهاي روزانهشان را مختل کند. در حدود 10 درصد زنان علايم آن قدر شديد است که آنها را کاملا ناتوان ميکند. گرچه PMS معمولا زنان در سنين بالاتر را مبتلا ميکند، اما نوجوانان هم ممکن است آن را تجربه کنند.
علايم PMS
علايم گوارشي: چنگههاي شکمي، آروغزدن، يبوست، تهوع، استفراغ، سنگيني يا فشار لگني، کمردرد
تجمع مايع: ورم (تورم قوزک، دستها و پاها)، افزايش وزن دورهاي، کاهش تشکيل ادرار، پري و درد در پستان
مشکلات پوستي: آکنه، نورودرماتيت (التهاب پوست به همراه خارش)، بدتر شدن ساير اختلالات پوست از جمله تبخال
مشکلات تنفسي: آلرژي، عفونتها
شکايات چشمي: اختلال بينايي، التهاب ملتحمه
علايم PMS ممکن است شبيه بيماريها يا عوارض ديگر باشد، بنابراين هميشه با دکترتان در مورد تشخيص آن مشورت کنيد.
علت PMS
* عدم تعادل استروژن- پروژسترون
* ترشح بيش از حد هورمون پرولاکتين (هورموني که رشد و نمو پستان را تحريک ميکند)
* ميزان زياد هورمون آلدوسترون يا ADH (هورموني که در تنظيم متابوليسم سديم، کلر و پتاسيم نقش دارد).
* تغييرات سوخت و ساز کربوهيدرات
* تجمع سديم و آب به وسيله کليهها
* کاهش قندخون
* آلرژي نسبت به پروژسترون
* عوامل رواني
پيشگيري
برخي از زنان با انجام تغييرات ساده سبک زندگي ميتوانند به کاهش علايم اين نشانگان کمک کنند. از جمله اين تغييرات اينها هستند:
* ورزش منظم (سه تا پنج بار در هر هفته)
* رژيم غذايي متعادل که عموما توصيه ميشود با افزايش غلات کامل، سبزيجات، و ميوهها و با کاهش مصرف نمک، قند، و نوشيدنيهاي کافئيندار باشد.
* خواب و استراحت کافي
تشخيص
درمان
اختلال بدخلقي پيش از قاعدگي
اختلال بدخلقي پيشقاعدگي از نشانگان پيشقاعدگي با شدت علايم آن و تاثير آن بر روابط فرد و فعاليتهاي روزانه مشخص ميشود. علايم اختلال بدخلقي پيشقاعدگي- که در هفته آخر چرخه ماهانه زنان رخ ميدهد و معمولا چند روز پس از شروع قاعدگي بهبود مييابد- شامل اينهاست:
• غم و افسردگي مداوم
• اضطراب مشخص، احساس تحريکشدگي يا عصباني بودن
• نوسانهاي خلق که اغلب با دورههاي به گريه افتادن مشخص ميشود.
• کاهش علاقه به فعاليتهاي معمول
• خستگي يا خوابآلودگي
• احساس از پاي در آمدن يا از دست دادن کنترل
• علايم شبيه آنفلوآنزا از جمله دردهاي عضلاني، سردرد و درد مفصل
• حساسيت پستان
• تغييرات در الگوهاي خواب- مشکلات در به خواب رفتن و تداوم خواب يا خوابيدن بيش از حد
• تغييرات در اشتها- افراط در غذاخوردن، فقدان اشتها يا اشتياق به خوردن غذاهاي خاص
علت اختلال بدخلقي پيشقاعدگي (PMDD) روشن نيست. بيماري افسردگي عمده در ميان مبتلايان به PMDD بسيار شايع است. اما اين اختلال ممکن است همچنين در زناني رخ دهد که سابقهاي از افسردگي عمده ندارند.
چه بايد کرد؟
مهم است که علايمتان را با دکترتان مرور کنيد. معاينه جسمي کامل ميتواند تعيين کند که علايم شما به دليل اختلال بدخلقي پيشقاعدگي است يا علت ديگري دارد. اگر تشخيص اين اختلال براي شما داده شد، دکترتان ميتواند درمانهاي اختصاصي را برايتان تجويز کند تا علايم اين بيماري در روزهايي که شما را دچار خود ميکند، به حداقل برسد.
منبع: http://www.salamat.com
/خ