عکس دندان به چه دردي ميخورد؟
شايد بسياري از شما همراهان درباره کليشههاي راديوگرافي که در مطبهاي دندانپزشکان گرفته ميشود، بياطلاع باشيد.
تقريبا همه افرادي که نزد دندانپزشک رفتهاند حتما از دندانشان عکس گرفته شده است. مانند ساير رشتههاي پزشکي از پرتونگاري براي کمک به تشخيص بيماري يا آسيب استفاده ميشود. عکسها در تعيين وجود و وسعت حفره يا کرمخوردگيهاي دندان به کار ميآيند. با عکس راديوگرافي ميتوان فساد و پوسيدگي دندان را حتي زماني که مينا هنوز سالم به نظر ميآيد، تشخيص داد، به ويژه وقتي پوسيدگي بين دندانها مخفي شده يا زير خط لثه باشد.
عکس راديوگرافي به تشخيص آبسه دندان، آسيب استخوان ناشي از بيماري پيرادنداني، شکستگيهاي فک و دندان و ساير ناهنجاريهاي فک و دندان نيز کمک ميکند. عکس به علاوه، اطلاعاتي در زمينه دندانهاي درنيامده يا گيرکرده در اختيار دندانپزشکان ميگذارد.
ميزان اشعهاي که در خلال راديوگرافي سنتي ساطع ميشود، بينهايت ناچيز است و مقدار اشعه به کار رفته براي گرفتن عکس ديجيتال حتي از اين هم کمتر است. با اين وجود هيچکس نبايد بيش از مقدار لزوم در مواجهه با اشعه قرار گيرد. در مورد اينکه چند وقت يکبار بايد عکس بگيريد با دندانپزشک خودتان مشورت کنيد. به عنوان اقدامي در جهت جلوگيري از دريافت اشعه بيش از حد به شما پيشبندي داده ميشود که از سينه تا پايين شکم را ميپوشاند.
پي نوشت ها :
*متخصص پروتز دنداني و ايمپلنت
منبع:www.salamat.com
/ك