کمک هاي اوليه دررفتگي مفصل

در آسيب‌هاي مفصلي، استخوان‌ها به طور کامل يا نسبي از محل خود خارج مي‌شوند. دررفتگي مفصل در اثر نيروي شديدي که استخوان را به يک وضعيت غيرطبيعي منحرف مي‌کند يا در اثر انقباض شديد عضلات روي مي‌دهد. اين آسيب اغلب شانه‌، فک يا مفاصل انگشتان يا شست را گرفتار مي‌کند. ‌اگر مهره‌هاي ستون فقرات دچار دررفتگي شوند، ممکن است نخاع آسيب ببيند. دررفتگي مفاصل شانه يا لگن خاصره مي‌تواند به اعصاب اصلي اندام‌‌ها صدمه برساند و منجر به فلج شود.
احتياطسعي نکنيد استخوان در رفته را به حفره خود برگردانيد چون اين کار ممکن است شدت آسيب را افزايش دهد. پيش از محکم شدن و ثابت کردن بخش آسيب ديده، از حرکت دادن مصدوم خودداري کنيد؛ در غير اين صورت، مصدوم در معرض خطر خواهد بود. مصدوم را از خوردن، نوشيدن يا سيگار کشيدن منع کنيد، چون ممکن است نياز به بيهوشي عمومي داشته باشد.

اقدامات
 

1) به مصدوم توصيه کنيد که بي‌حرکت بماند. پيش از بي‌حرکت کردن بخش آسيب ديده، آن را در وضعيتي که کاملا براي مصدوم راحت باشد،‌ ثابت نگه داريد. از مصدوم بخواهيد که بخش آسيب ديده را نگه دارد.

2) بخش آسيب ديده را به کمک يک لايه پوششي، باند و آويز بي‌حرکت کنيد. به منظور استحکام بيشتر، با استفاده از باند، قسمت آسيب ديده را به يک قسمت سالم از بدن ببنديد.

از يک باند تا شده پهن براي ثابت کردن بخش آسيب ديده به قفسه سينه، استفاده کنيد.
3) شرايط انتقال مصدوم را به بيمارستان مهيا کنيد.
4) هر 10 دقيقه، گردش خون را در نواحي پايين‌تر از محل باندپيچي کنترل کنيد. در صورتي که گردش خون مختل شده است، باند را شل کنيد.

 

منبع:www.salamat.com
/ك