شنوایی نوزاد
نوزاد از بدو تولد مي تواند بشنود، مگر اينكه مبتلا به اختلالات شنوايي باشد. با رشد كودك، او از گوشهايش براي دريافت حجم بسيار بالايي از اطلاعات درباره دنياي اطرافش استفاده خواهد كرد، كه در نتيجه مغز او را به رشد بيشتر تحريك مي كند و نهايتا منجر به رشد برخي تواناييهاي فيزيكي او از قبيل نشستن، غلت زدن، خزيدن و راه رفتن روي دو پا مي شود.
در سه ماهگي، بخش گيجگاهي مغز كودك (كه مربوط به شنيدن و درك زبان است) فعالتر مي شود، در نتيجه هنگامي كه كودك صداي شما را مي شنود ممكن است مستقيما به شما نگاه كند، صداهايي از خودش دربياورد يا سعي كند به شما پاسخ دهد؛ اما نمي تواند مكالمه كند. در اين سن، در صورتي كه هنگامي كه با او صحبت مي كنيد يا براي او چيزي مي خوانيد، به اطرافش نگاه كرد يا به شما توجه نكرد، لازم نيست نگران توانايي شنيدن در او شويد. ممكن است بيش از حد تحريك شده باشد.
در پنج ماهگي، كودك مي تواند منبع صدا را تشخيص دهد و سريع صورت خود را به طرف صداهاي جديد بر مي گرداند. نوزادان پنج ماهه ممكن است بتوانند اسم خود را تشخيص دهند؛ دقت كنيد هنگامي كه نامش را صدا مي زنيد، يا در مورد او با ديگران حرف مي زنيد، چگونه به شما نگاه مي كند!
خواندن كتاب يا چيزهاي ديگر براي نوزاد، صرف نظر از سن او، مسلما مفيد است. اين كار به گوش او كمك مي كند تا به وزن زبان مادري اش عادت كند؛ در واقع تغيير وزن صدا، استفاده از لهجه و آواز خواندن براي كودك، ارتباط گفتاري- شنيداري بين شما و كودك را مهيج تر خواهد كرد. بعلاوه، هرچه بيشتر براي او چيز بخوانيد و با او حرف بزنيد، كلمات و صداهاي بيشتري را ياد مي گيرد كه به او در حرف زدن كمك خواهد كرد.
با افزايش سن كودك و ايجاد توانايي درك منبع صدا در او، كودك شما به سرعت روي خود را به طرف صداهاي جديد برخواهد گرداند. كودكان چهار تا پنج ماهه ممكن است هنگام صحبت كردن شما، به دقت به دهانتان نگاه كنند و تلاش كنند تا حركات دهان شما را تقليد كرده و صداهاي صامت مانند "م" يا "ب" را دربياورند.
هنگامي كه كودك شما بيدار و هوشيار است و از سرماخوردگي يا عفونت گوش (كه ممكن است موقتا بر شنوايي او تاثير منفي بگذارند) رنج نمي برد، بايد نسبت به صداهاي بلند و ناگهاني واكنش نشان دهد (كه ممكن است اين واكنش به صورت وحشت يا ترس ظاهر شود)، با شنيدن صداي شما آرام شده و به سوي شما برگردد و در غير اين صورت نيز به صورت طبيعي به صداهاي اطراف خود واكنش نشان دهد.
در بسياري از بيمارستانها، نوزادان اندكي پس از تولد از لحاظ شنوايي آزمايش مي شوند. در صورتي كه نگران باشيد، بعدا نيز مي توانيد از پزشك خود بخواهيد تا كودك را معاينه كند. شما مي توانيد خودتان نيز شنوايي كودك را بررسي كنيد يا آزمايشهاي سريع زير را انجام دهيد:
زير سه ماه: پشت سر كودك، دستهاي خودتان را به هم بزنيد. اگر او واكنش نشان داد، شنوايي او طبيعي است. در صورتي كه واكنش نشان نداد، اين كار را چندين بار تكرار كنيد.
بين ده تا پانزده ماهگي: از كودك بخواهيد تا يك شي آشنا را در يك كتاب مصور يا عكس، نشان دهد. در صورتي كه او نتوانست اين كار را انجام دهد، احتمالا نمي تواند صداي شما را بشنود.
حتي اگر كودك شما همه اين آزمونها را نيز با موفقيت كامل پشت سر گذاشت و شما باز هم نگران بوديد، به غريزه مادري خود اعتماد كنيد و از پزشك كودكتان نيز مشورت بخواهيد. هرچه زودتر كودك را براي تشخيص مشكلات احتمالي شنوايي مورد بررسي قرار دهيد، بهتر است. بر طبق جديدترين تحقيقات، در صورتي كه كودكاني كه به كمك براي تقويت شنوايي خود نياز دارند پيش از شش ماهگي شناسايي شده و وسايل كمكي مناسب در اختيار آنها قرار گيرد، در آينده بهبود قابل توجهي در مهارتهاي گفتاري و زباني خواهد داشت.
منبع:www.ninisite.com
/ن
چه زماني اين توانايي را به دست مي آورد؟
اين توانايي چگونه در او ايجاد مي شود؟
در سه ماهگي، بخش گيجگاهي مغز كودك (كه مربوط به شنيدن و درك زبان است) فعالتر مي شود، در نتيجه هنگامي كه كودك صداي شما را مي شنود ممكن است مستقيما به شما نگاه كند، صداهايي از خودش دربياورد يا سعي كند به شما پاسخ دهد؛ اما نمي تواند مكالمه كند. در اين سن، در صورتي كه هنگامي كه با او صحبت مي كنيد يا براي او چيزي مي خوانيد، به اطرافش نگاه كرد يا به شما توجه نكرد، لازم نيست نگران توانايي شنيدن در او شويد. ممكن است بيش از حد تحريك شده باشد.
در پنج ماهگي، كودك مي تواند منبع صدا را تشخيص دهد و سريع صورت خود را به طرف صداهاي جديد بر مي گرداند. نوزادان پنج ماهه ممكن است بتوانند اسم خود را تشخيص دهند؛ دقت كنيد هنگامي كه نامش را صدا مي زنيد، يا در مورد او با ديگران حرف مي زنيد، چگونه به شما نگاه مي كند!
مرحله بعد چه خواهد بود؟
نقش شما چيست؟
خواندن كتاب يا چيزهاي ديگر براي نوزاد، صرف نظر از سن او، مسلما مفيد است. اين كار به گوش او كمك مي كند تا به وزن زبان مادري اش عادت كند؛ در واقع تغيير وزن صدا، استفاده از لهجه و آواز خواندن براي كودك، ارتباط گفتاري- شنيداري بين شما و كودك را مهيج تر خواهد كرد. بعلاوه، هرچه بيشتر براي او چيز بخوانيد و با او حرف بزنيد، كلمات و صداهاي بيشتري را ياد مي گيرد كه به او در حرف زدن كمك خواهد كرد.
با افزايش سن كودك و ايجاد توانايي درك منبع صدا در او، كودك شما به سرعت روي خود را به طرف صداهاي جديد برخواهد گرداند. كودكان چهار تا پنج ماهه ممكن است هنگام صحبت كردن شما، به دقت به دهانتان نگاه كنند و تلاش كنند تا حركات دهان شما را تقليد كرده و صداهاي صامت مانند "م" يا "ب" را دربياورند.
چه وقت بايد نگران شويد؟
هنگامي كه كودك شما بيدار و هوشيار است و از سرماخوردگي يا عفونت گوش (كه ممكن است موقتا بر شنوايي او تاثير منفي بگذارند) رنج نمي برد، بايد نسبت به صداهاي بلند و ناگهاني واكنش نشان دهد (كه ممكن است اين واكنش به صورت وحشت يا ترس ظاهر شود)، با شنيدن صداي شما آرام شده و به سوي شما برگردد و در غير اين صورت نيز به صورت طبيعي به صداهاي اطراف خود واكنش نشان دهد.
در بسياري از بيمارستانها، نوزادان اندكي پس از تولد از لحاظ شنوايي آزمايش مي شوند. در صورتي كه نگران باشيد، بعدا نيز مي توانيد از پزشك خود بخواهيد تا كودك را معاينه كند. شما مي توانيد خودتان نيز شنوايي كودك را بررسي كنيد يا آزمايشهاي سريع زير را انجام دهيد:
زير سه ماه: پشت سر كودك، دستهاي خودتان را به هم بزنيد. اگر او واكنش نشان داد، شنوايي او طبيعي است. در صورتي كه واكنش نشان نداد، اين كار را چندين بار تكرار كنيد.
بين چهار تا شش ماه: اسم او را صدا بزنيد تا ببينيد آيا او به طرف شما بر مي گردد يا به صداي شما واكنش نشان مي دهد؟ دقت كنيد كه آيا پس از شنيدن يك صداي جالب، سر يا چشمان خود را به طرف صدا بر مي گرداند؟
بين ده تا پانزده ماهگي: از كودك بخواهيد تا يك شي آشنا را در يك كتاب مصور يا عكس، نشان دهد. در صورتي كه او نتوانست اين كار را انجام دهد، احتمالا نمي تواند صداي شما را بشنود.
حتي اگر كودك شما همه اين آزمونها را نيز با موفقيت كامل پشت سر گذاشت و شما باز هم نگران بوديد، به غريزه مادري خود اعتماد كنيد و از پزشك كودكتان نيز مشورت بخواهيد. هرچه زودتر كودك را براي تشخيص مشكلات احتمالي شنوايي مورد بررسي قرار دهيد، بهتر است. بر طبق جديدترين تحقيقات، در صورتي كه كودكاني كه به كمك براي تقويت شنوايي خود نياز دارند پيش از شش ماهگي شناسايي شده و وسايل كمكي مناسب در اختيار آنها قرار گيرد، در آينده بهبود قابل توجهي در مهارتهاي گفتاري و زباني خواهد داشت.
منبع:www.ninisite.com
/ن
