جايگاه مشاوره تحصيلي
نويسنده:بهروز فردي‌پور
با وجود اينکه مدت‌هاست در بسياري از مدارس از مشاوران به عنوان راهنما و هدايت‌گر دانش‌آموزان استفاده مي‌گردد ولي به لحاظ بهاي کمي که به آن داده شده کمتر شاهد عملکرد موثري در اين بخش بوده‌ايم و چون فرصت ابراز و بستر مناسب براي عرض اندام مشاوران وجود ندارد به همين خاطر انگيزه‌اي براي خلاقيت آنان در فضاي آموزشي فعلي وجود نخواهد داشت و در نهايت بهره‌اي از اين نيروها حاصل جامعه نخواهد بود. تنبيه و سرزنش کردن دانش‌آموز، عدم درک نيازهاي عاطفي و رواني او نشان‌دهنده فقدان مشاروه تحصيلي در مدارس است.
در اغلب موارد فرزندان به دلايل مختلف قادر به بيان نيازها و خواسته‌هاي خود از سوي والدين نمي‌باشند. بديهي است در اين هنگام مشاور مي‌تواند به مثابه پل ارتباطي ميان آنها بوده و نقش موثري در مشکل‌گشايي داشته باشد.
والدين بايد باور داشته باشند که مشاور مي‌تواند در غياب آنها (زمان تحصيل فرزندان) حمايت عاطفي خوبي از آنها به عمل آورد. نقش مشاور از آن جهت حايز اهميت است که شايد يک مشاوره به موقع بتواند سرنوشت يک فرد، خانواده و گاهي اجتماع را دگرگون سازد و نبود آن نيز مي‌تواند نابهنجاري خانوادگي، اجتماعي و در پاره‌اي موارد عقب‌ماندگي تحصيلي را به ارمغان آورد.
متاسفانه بسياري از والدين در برقراري و ايجاد رابطه‌اي دوستانه با فرزندان خود دچار مشکل هستند و هرگز زمينه ارتباط عاطفي را فراهم نمي‌کنند تا آنها به راحتي بتوانند با پدر و مادر خود درد و دل کنند. لازم است که والدين دل به دل فرزندان دهند و تا زماني که به استقلال کافي نرسيده‌اند آنها را با مهرباني مورد دلجويي قرار دهند.
هرگاه خانواده نتواند نقش مشاور را براي فرزندان خود بازي کند فقدان صميميت بين والدين و کودکان سبب بروز عقده‌هايي خواهد شد که از آن به‌عنوان روياهاي سوخته و عقيم‌مانده و جزو خاطرات تلخ دوران کودکي و نوجواني در بزرگسالي ياد خواهد کرد و بعدها افسوس خواهد خورد که اگر کسي بود تا با او مشورتي مي‌کرد، شايد وضعيت بهتر از اين مي‌شد.
بنابراين ممکن است حال را به خاطر گذشته مورد سرزنش قرار دهد و دچار عدم تعادل در زندگي فعلي گردد.
منبع:www.salamat.com
اعتماد به مشاور
در اغلب موارد فرزندان به دلايل مختلف قادر به بيان نيازها و خواسته‌هاي خود از سوي والدين نمي‌باشند. بديهي است در اين هنگام مشاور مي‌تواند به مثابه پل ارتباطي ميان آنها بوده و نقش موثري در مشکل‌گشايي داشته باشد.
متوليان آموزشي و توجه به مشاور
والدين بايد باور داشته باشند که مشاور مي‌تواند در غياب آنها (زمان تحصيل فرزندان) حمايت عاطفي خوبي از آنها به عمل آورد. نقش مشاور از آن جهت حايز اهميت است که شايد يک مشاوره به موقع بتواند سرنوشت يک فرد، خانواده و گاهي اجتماع را دگرگون سازد و نبود آن نيز مي‌تواند نابهنجاري خانوادگي، اجتماعي و در پاره‌اي موارد عقب‌ماندگي تحصيلي را به ارمغان آورد.
متاسفانه بسياري از والدين در برقراري و ايجاد رابطه‌اي دوستانه با فرزندان خود دچار مشکل هستند و هرگز زمينه ارتباط عاطفي را فراهم نمي‌کنند تا آنها به راحتي بتوانند با پدر و مادر خود درد و دل کنند. لازم است که والدين دل به دل فرزندان دهند و تا زماني که به استقلال کافي نرسيده‌اند آنها را با مهرباني مورد دلجويي قرار دهند.
هرگاه خانواده نتواند نقش مشاور را براي فرزندان خود بازي کند فقدان صميميت بين والدين و کودکان سبب بروز عقده‌هايي خواهد شد که از آن به‌عنوان روياهاي سوخته و عقيم‌مانده و جزو خاطرات تلخ دوران کودکي و نوجواني در بزرگسالي ياد خواهد کرد و بعدها افسوس خواهد خورد که اگر کسي بود تا با او مشورتي مي‌کرد، شايد وضعيت بهتر از اين مي‌شد.
بنابراين ممکن است حال را به خاطر گذشته مورد سرزنش قرار دهد و دچار عدم تعادل در زندگي فعلي گردد.
نجات نجات دهنده
منبع:www.salamat.com
