دلم چون به گوهر کشي خاص گشت شاعر : امير خسرو دهلوي به درياي انديشه غواص گشت دلم چون به گوهر کشي خاص گشت که دريا تهي گشت و آفاق پر بهر غوطه چندان فرو ريخت در به درگاه پيغمبرش ريختم نثاري کزان در برانگيختم عطارد ببوسيد و بر سر گرفت من افشاندم و آسمان برگرفت برم تحفه در خدمت ديگري دريغ آمدم کاينچنين گوهري کزان سازم آرايش مدح پير ادب نايدم بيش ازين در ضمير ره قدس را پيشواي تمام پناه جهان دين حق را نظام