وهم و خيال حس تو من ذلکي دواند

وهم و خيال حس تو من ذلکي دواند شاعر : اوحدي مراغه اي اندر حساب هستي و او صدر آن حساب وهم و خيال حس تو من ذلکي دواند زين قشر نا گذشته کجا بيني آن لباب؟ او لب هستي تو و اکنون تو قشر او ور نه چو ديو سوخته گردي بهر شهاب معراج واصلان تو بدين آستان طلب همواره در مذلت و جاويد در عذاب او را اگر بجاي بماني، بماندت و آن نور عرضه کرد برين چشم پر ز آب پيري به من رسيد، لقب نور و چهره نور کز وي مرا معاينه شد سر صد کتاب سرش به حال من نظر لطف برگماشت...