اي پژوهنده‌ي حقايق کن

اي پژوهنده‌ي حقايق کن شاعر : اوحدي مراغه اي نفسي رخ درين دقايق کن اي پژوهنده‌ي حقايق کن پيش من کج نشين و راست بگوي هر چه پرسم ترا بهانه مجوي چيست؟ با خود يکي نگويي تو اين جهاني که اندوريي تو بود يا خود نبود و پيدا شد؟ اصل او از کجا هويدا شد؟ که مرين گنج را کليد آمد چه نخست از عدم پديد آمد؟ از چه ساکن شد اين زمين نژند؟ متحرک چراست چرخ بلند؟ وين يکي با سکون و سرد چراست؟ آن يکي گرم و گرد گرد چراست؟ وين تر و خشک و گرم و سرد از چيست؟...