زليخا داشت از دل بر جگر داغ

زليخا داشت از دل بر جگر داغ شاعر : جامي ز نوميدي فزودش داغ بر داغ زليخا داشت از دل بر جگر داغ بجز روز سياه ناميدي بود هر روز را رو در سفيدي علاج خسته‌جانيش اندر آن ديد پدر چون بهر مصرش خسته‌جان ديد علاجش از عزيز مصر جويد که دانايي به راه مصر پويد به دانايي هزارش آفرين کرد ز نزديکان يکي دانا گزين کرد به رفتن راي زد سوي عزيزش بداد از تحفه‌ها صد گونه چيزش تو را بوسيده خاک آستانه! پيامش داد کاي دور زمانه عزيزي بر عزيزي بادت افزون!...